Chapter 11

157 7 1
                                    

Chapter 11

Computer

"You did know about our plan, didn't you?" Sehun suddenly asked me.

Nandito ako ngayon sa may dalampasigan at nakatitig lang kung saan, pero nawala iyon nang biglang nagsalita si Sehun sa may likuran ko.

Akala ko tulog na din siya, dahil halos madaling araw na. Kanina ay nagpasya na kaming matulog after ng kung ano-ano pang games na ginawa nila kanina. 

Pwede na silang game producer, grabe.

"You're still awake." iyon nalang ang sinabi ko at tumingin ulit sa may dagat at sinusundan lang ang mga alon na pilit na lumalapit sa amin.

"I'm asking you, Lace." he asked me again, at umupo pa sa tabi ko.

I sighed, before facing him. "I'm sorry. I saw it accidentally on your phone..." nakokonsyensya kong sabi sa kanya.

Hindi siya nagsalita pero nanatili siyang nakatitig sa akin, bago unti-unting umiwas.

"I'm glad you did." he suddenly said, kaya ako naman ang napatitig sa kanya nang matagal.

Nasa dagat na din ang tingin niya ngayon na parang sobrang lalim ng iniisip.

"We need that words of you to move forward." he said without looking at me.

"Thank you, Lace." he said, and now, he's looking at me, with a smile on his face.

I smile too and nodded a bit. "I'm thankful too." I said and look at the waves again.

"Sa dinami dami kong pwedeng pagtaguan, sa EXO pa. Parang panaginip talaga eh." I said.

"But to think of it, they wouldn't imagine na sa inyo ako pupunta. Dahil it's quite impossible naman kasi." sabi ko at sandaling natawa ng mahina.

"But I'm so grateful, dahil nakilala ko kayo lalo." nakangiti kong sabi sa kanya.

He smiles too and it's far different on what I've seen before.

It is so genuine, this time.

"I'm thankful too." he said.

...

"I wanna stay longer here!" nakangusong sabi ni Xiumin habang naglalakad na kami papasok ng sasakyan para makauwi na.

May bago na naman akong nalaman tungkol sa exo kanina, parang may clock sa loob ng katawan nila dahil katulad ng usapan namin kagabi, that we need to go up before five in the morning. Saktong 5 am, halos sabay sabay silang tumayo! Grabe lang.

"Ang tagal pa bago maulit to." Si Chen naman ang nagsabi at umakbay na kay Xiumin.

Ang mag-asawa talaga oh. Joke.

Sobrang saya nga nilang kasama. Nakakalungkot din dahil hindi ko alam kung kailan mauulit ito o kung mauulit parin ito na kasama ako.

"Lace."

Napalingon naman ako sa tumawag sa akin at nakita ko si Sehun iyon.

I smile a bit. "What?"

Kitang-kita ko na sobrang singkit niya kapag umaga! Kapag kasi nasa bahay kami, hindi ko sila nakikita na mga bagong gising, paglabas sa kwarto ay madalas na kaka shower lang nila ganon.

"Still sleepy." Biglang sabi niya sa akin at pumikit pa sandali na parang baby.

I chuckles softly. "Gusto mo bang alalayan pa kita ha?" I joked.

"Yes, please." Biglang sabi niya  kaya unti-unting nawala ang ngiti ko sa labi at napaawang nalang habang nakatingin sa kanya.

Hindi ba joke lang din yung sinabi niya?

Hindi ako nagsalita at hinintay ko pa na bawiin niya ang sinabi niya, pero hindi naman niya ginawa at unti-unting lumapit sa akin.

"So, you're not joking at all?" natatawa ko pang sabi sa kanya at sabay na kaming naglakad papasok ng sasakyan.

Tumabi din siya sa akin at kinuha ang blanket na dala dala niya na may prints ng mukha ni Vivi, pagkatapos ay kinumot iyon sa kanya.

I can't help but to smile while looking at him. He's so cute, really looks like a baby.

Umayos na din ako ng upo sandali. Mga nanlalata pa silang lahat dahil maaga pa. Hindi kasi kami pwedeng umuwi ng maaga dahil maraming fans sa paligid daw. At alam naman nila na nagtatago ako.

Habang nasa byahe, ay sandaling tumigil ang sasakyan dahil sa traffic lights. Napatitig ako sa isang pamilya na sabay sabay na nagjojogging ngayon.

I missed my family already...

 But I don't want to marry someone I don't really like.

Alam ko na kapag nakita nila ako ngayon, kulang nalang siguro ay mapatay na ako sa galit ni Daddy. Napahiya siya ng malaki dahil sa akin. Lalo na kapag nabalita na lumayas ako sa bahay dahil ayokong makasal kay Pace.

I let a long sighed at umiwas na ng tingin doon, pagkatapos ay umayos na ng upo.

Napalingon ako kay Sehun na hindi mapalagay dahil palaging nahuhulog ang ulo niya sa headrest ng upuan, kaya nang bumagsak iyon sa may balikat ko ay hinayaan nalang siya doon.

Maingat kong inayos ang pagkakahiga niya sa balikat ko at pumikit na din dahil nakaramdam ng antok sa sobrang tahimik ng byahe namin.

"I missed you." bulong ko habang buhat buhat ngayon si Vivi.

I smile wider noong mas sumiksik pa siya sa akin. "You missed me too, huh?" natatawa kong sabi sa kanya at sandaling umangat ang tingin ko sa ibang exo na natatawang pinapanood ako.

Sila Chanyeol, Baekhyun at Suho ay aalis ngayon dahil may maaga silang schedule for today, the rest naman ay nandito hanggang mamayang lunch. Except kay Kai na aalis daw at pupuntang Cebu? Babalik naman daw siya kaagad. I don't know.

"Ikaw na yata ang matagal nang hinahanap ni Sehun." biglang sabi ni Chen at umupo sa couch sa may harapan ko.

"Oo nga, may Mommy na si Vivi." dagdag ni Xiumin at umupo din sa may gilid ko, pagkatapos ay binuksan na ang television sandali.

"Shut up, hyung." rinig ko namang sabi ni Sehun, pagkatapos ay sandaling tumingin sa akin, pero umiwas kaagad.

"Hindi ka nahiya kay Lace, natulog ka sa balikat niya." biglang sabi ni Kyungsoo habang may dala dalang snacks sa kamay niya.

"Hyung, stop it!" reklamo na ni Sehun, para patigilin na sila sa pagsasalita.

I can't help but to smile. Ang cute nila pag inaasar ang maknae nila.

"Lace."

Nawala sandali ang ngiti ko dahil bigla niya akong tinawag.

"I want to use your computer." sabi niya sa akin, kaya tumayo naman ako habang buhat buhat si Vivi.

"Sure. Follow me on my room." nakangiti kong sabi sa kanya. Kailangan ko pa kasing buksan yung computer para sa kanya dahil tamad daw siya. Sanay na naman ako.

"Too slow, maknae!" hindi ko na narinig ang sinasabi nila.

"Ang torpe naman kasi."

"Ano ba ang aasahan mo kay Oh Sehun?" 

"Yah!" 

Napalingon ako sandali sa may pintuan ko habang binubuksan ang computer ko dahil sa pagsigaw ni Sehun bigla.

Lumabas ako sandali ng kwarto para tignan kung ano ang nangyari, pero nakita ko lang na tumatawa na sila Xiumin, Chen at pati si Kyungsoo habang nakatingin kay Sehun na namumula na ngayon.

Mukhang naasar na naman siya.

Erasing The Memories of YouDonde viven las historias. Descúbrelo ahora