Yohan's POV
"Dali na Mela pumasok ka na sa kotse" dinig kong sabi ni Jojo kay Mela. Kaya tumakbo kaagad ako para mahabol ko si Mela dahil kailangan ko talagang mag-sorry sa kanya at hindi lang yun kailangan kong ibalik lahat lahat ng pangyayari noon na hindi niya maalala baka sakaling mawala na ang amnesia niya at maalala niya ulit ako.
"Babe wait lang may sasabihin lang ako sayo please give me one more chance !!" sigaw ko. Pero sinigawan siya ni Jojo kaya hindi niya ako inintindi.
"Babe huwag mo kong iwan dito please sorry sa nagawa kong pambabastos sayo"
"Tigilan mo na kami OK ikakasal na kami" yaan ang sinabi ni Jojo habang nagmamadali siyang sumakay sa driver's seat. At pinaharurot ang kotse na sinasakyan nila. Teka ! a-ano ikakasal na daw sila ??
"HOY GAGO WALA KANG KARAPATANG ANGKININ SI PHOEMELA DAHIL AKIN SIYA !!" hinabol ko ang kotse nila at sunod-sunod at paulit-ulit lang sinisigaw ko hanggang sa mapagod na ako at mapaluhod nalang sa kalye na parang pinagsakluban ng langit at lupa. Ewan ko ba bakit ganito ang takbo ng buhay ko ngayon para bang gusto ko ng mapraning sa mga nangyayari. Hidi ko na alam kung tama pa ba ito o hindi. WALA KANG KWENTA YOHAN !!
"WALA KANG KWENTA YOHAAAAAAAAAAAAANNN!!" sigaw ko sa sarili ko habang nasa gitna ako ng daan na parang tanga. Ang bobo mo Yohan !! DUWAG KA !! hindi mo man lang nagawang ipaglaban si Phoemela sa Jojo na yun . TANGA KA NA NGA DUWAG KA PA !!!.
*PIIIIIITTTTTTTTTTTTTTT* (busina ng kotse)
Napapikit nalang ako nun madinig ko ang malakas na tunog ng busina ng kotse na parang gusto akong banggain. Sige ayos lang gusto ko naren naman mamatay eh kasi wala ng silbi tong buhay ko.
"ANO BA HAH MAGPAPAKAMATAY KA BA HA !!!!" nagulat nalang ako nung may sumigaw akala ko patay na ako.
"TUMABI KA NGA SA DARAANAN KO HINDI NAMAN LUHURAN YANG KALYE EH DOON KA SA SIMBAHAN HINDI DITO !!!"
"Pasensya-------" naputol ang paghingi ko ng sorry ng makita ko kung sino yun sumigaw na driver nun kotse.
"Tomy ?" sabi ko.
"Yohan is that you ?"
"Yeah." tanging sagot ko.
"Why are you here and bakit para kang tangang nakaluhod dyan ?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.
"As what you said , tanga kasi ako"
"Hey don't say that you're not stupid like your fiance or girlfriend or whatever" HAH paano niya nalaman na may fiance na ako at kilala niya ba si Phoemela ? All I know is iniwan niya na ako at ang tanging sabi niya sa akin ay wala na kaming pakielam sa isa't-isa.
"B-bakit ? kilala mo ba kung sino si Phoemela"
"Yeah. She's your fiance or dapat yata ay wife mo na ?"
"How did you know ?"
"Tita tell me na ikakasal ka na daw and sinabi niya of course yun name ng magiging wife mo so kilala ko na siya but just in name not in person"
"Pero paano mo nasabi na tanga siya ?"
"Cause Tita also tell me na umayaw yun Phoemela ba or whatever her name is sa kasal niyo"
"Hah are you sure na sinabi ni Mommy yun eh siya nga ang nagbantay kay Phoemela sa hospital tapos sasabihin niyang umayaw si Phoemela sa kasal namin"
"Yun lang ang kwento , by the way sumama ka na sa akin at ihahatid kita sa house mo para hindi ka mukhang stupid dyan sa gitna ng kalye may paluhod-luhod effect ka pang nalalaman dyan"
"Ok pero doon mo nalang ako ihatid sa kabilang house" sa bahay dapat namin ni Phoemela na regalo nila Mommy at Daddy for us kaso ayun nga nag-iba ang ihip ng hangin.
"Where ? ang natatandaan ko alng eh ang inuuwian mo ay ang condo mo at ang house ng family niyo"
"Sa house namin ni Phoemela"
"Oh really I envy her na"
"Dalhin mo nalang ako doon Tomy at gusto ko ng magpahinga"
"Ok baby" tss ano ba bwisit naman ito.
"Pwede ba wag mo na akong tawagin sa endearment natin noon , because past is past and were not together so please stop that stupidity !! at bilisan mo na" sigaw ko sa kanya. Alam ko na nasisigawan ko siya at masama yun dahil babae siya at kailangan kong irespect ang pagkatao niya pero nun tinawag niya akong baby parang uminit ang dugo ko , tss ewan ba !.
"Ewan ko nga sayo Yohan ikaw na nga itong tinutulungan ikaw pa itong galit" ewan ko din sayo. Tumahimik nalang ako para matigil na dahil ayaw ko ng ingay mapapraning na talaga ako.
~~~~~~~~~
"Dito nalang Tomy , thank you for nothing" then bumaba na ako sa kotse niya.
"For nothing pero hinatid kita"
"Kaya nga may thank you diba , sige na umuwi ka na" sabi ko sa kanya then pumasok na ako sa bahay namin ni Phoemela.
Pagkapasok ko binuksan ko muna yun ilaw syempre tapos grabe ang ganda , siguro kung kasama ko si Phoemela dito panigurado tuwang-tuwa yun at syempre mas masaya ako kasi magsasama na kami sa isang bahay. Bukod doon gaano pa kasaya kung makikita kong nanunuod ng TV si Phoemela sa sala at kasama ang mga anak namin how lucky I'am diba kaso hindi yun mangyayari. Then pumunta na ako sa kusina to check if may mga diperensya ba , maya-maya sumagi nanaman sa imagination ko kung si Phoemela ay nagluluto dito ng masasarap na ulam siguro buhay na buhay itong bahay na ito. Stop this illusion na nga at gusto ko ng matulog kaya umakyat na ako sa 2nd floor and pumunta ako sa master's bedroom. Hmm not bad maganda naren lalo kung nandito si Phoemela, nag-try akong humiga sa kama at ang komportable ng pakiramdam , nice bed for us.
Maya-maya nakaramdam na ako ng antok pero hindi ko nakalimutan na mag leave ng another space sa tabi ko para kay Phoemela para kahit papaano maisip ko na katabi ko siya kahit sa pagtulog lang , nakakalungkot na iwan ka ng taong mahal na mahal mo :(.
++++++
VOTE>COMMENT>BE A FAN
BINABASA MO ANG
Yesterday Bride
Teen FictionIsa sa pinaka-masayang araw sa isang magkasintahan ang kasal pero paano kung ito pa ang maging pinakmadilim na pangyayaring tatatak sa buhay mo ?? matatawag mo pa tong KASAL ??
