I am the Lucky Girl (Part 1)

Chapter sixteen: Back to school Back on work

Lisandra's P.O.V

Nagising ako na nasa kwarto na ako.

A-akala ko sa sofa ako natulog?  Bakit nandito na ako? Nag sleep walking ba ako? Tss! Nevermind!

Naligo na ako. Papasok na pala ako ngayon dahil tapos na ang one week leave ko sa underground.

Nagbihis na ako ng uniform ko at inayos ang sarili ko. Pagkatapos ay lumabas na ako at bumaba ng hagdan.

Naabutan ko na naman si Ferdinand don. Kaya kumunot ang noo ko.

"Anong ginagawa mo dito? Mamaya pa kita tatawagan ahh", sabi ko sa kanya. Tumingin siya sakin.

"Masama bang bumisita ng maaga?", balik tanong niya. Bumuntong hininga ako at tinaasan siya ng kilay.

"Mas sasamain ka kapag di mo sinagot ng maayos ang tanong ko", sabi ko. Natawa siya.

"Eto naman. My niece, wag masyado mainit ang ulo. Kaaga pa ohh. Ok, bumisita ako kasi wala na akong duty", sabi niya. Tumango ako at hinanap si Jungkook.

"Asan siya? Tulog pa rin ba?", tanong ko. Umiling siya.

"In the kitchen, preparing breakfast", he calmly said. Nanlaki ang mata ko.

"What?! Bakit hinayaan mo siya ang gumawa non?!", inis pero mahina kong tanong sa kanya.

"He just want to make you a breakfast, Lisandra. Hindi ko siya pwedeng pigilan. What's wrong with that?", tanong niya pa.

"I AM NOT EATING A BREAKFAST, FERDINAND. You know that", mariin kong sabi sa kanya. Bumuntong hininga siya saka natawa.

"Yes I know. Since Siya naman ang gumawa non,alam kong kakain ka pa rin kahit napipilitan ka", nakangisi niyang sabi.

"Pero-----", he cuts my words.

"Enough, lisandra. He told me that you've been tired in this past day,caring for him. And you are not eating in the morning and afternoon. Ano pa bang problema? Nandyan na siya, natupad na ang pangarap mo", pangaral niya. Pasimple akong umirap.

Kung alam mo lang.....

"You are not even my parents to scold me", bulong ko.

"What?", he asked.

"Nothing,fine. I'll eat", sumuko na ako.

"Mr Ferdinand?! Breakfast is ready!I'm just going to call lisan---", natigil si Jungkook sa pagsasalita ng makita niya ako. Nakatulala siya habang May hawak pang spatula sa kanang kamay.

Nailang ako kaya napayuko ako. Narinig ko ang mga yapak na papalapit sakin.

"Good morning, my girlfriend", sabi niya sakin.

"Uhm, good morning,too", nakayuko ko pa ring sabi.

"You look great on your uniform", he compliment.

"Salamat", sabi ko. Natawa siya.

"Walang anuman", nagulat ako sa sinabi niya kaya nag angat ako ng tingin sa kanya. He's smiling at me.

"H-how did you know----"

"I want to learn how to speak on your language,so that I can understand the words that you can't say to me in English", he said. Umiling ako.

"But, I am fluent in speaking in English, Lucas. No need to do that", sabi ko. Umiling rin siya.

"Hush... I just want to do it for you, Don't worry. Now let's eat. This is the first time I'm going to see you eating breakfast. Come on,Mr Ferdinand", he said. Tumango na lang ako.