Our Song (One-Shot Stories)

Summer Love

Kinuha ko ang picture niya na nakatago sa ilalim ng unan ko. It's already been 2 years since she left. Hanggang ngayon, 'di pa rin siya bumabalik at sa tingin ko, hindi na siya babalik.

Kinuha ko ang guitar ko at nagsimulang tumugtog.

Summer Love by One Direction

♪♫ Can't believe you're packin your bags

Tryin so hard not to cry 

Had the best time and now its the worst time 

But we have to say goodbye

Don't promise that you're gonna write 

Though promise that you'll call 

Just promise that you won't forget we had it all

Cause you were mine for the Summer 

Now we know its nearly over 

Feels like snow in September 

But I always will remember 

You were my Summer love

You always will be my Summer love ♪♫

Flasback

Yahooooo! Sa wakas, summer na rin!

"Ma, labas ho muna ako." habang bitbit ko ang guitar ko.

"Saan ka naman pupunta?"

"Kela Dan lang po."

Tumango lang ang mama ko at umalis na 'ko ng bahay.

Habang naglalakad ako papunta sa bahay ng kaibigan ko, may napansin akong babae na parang naliligaw at tingin ng tingin sa hawak niyang papel.

Naisip kong lumapit sa kanya.

"Excuse me, miss? Kailangan niyo ng tulong?"

Imbes na sumagot, nakatingin lang siya sa 'kin na parang nag-aalinlangan.

"Wag kang mag-alala, miss. Harmless ako." sabay ngiti ko sa kanya.

Ngumiti din siya sa 'kin kaya inabot ko ang kamay ko, "Gabriel."

Biglang kumunot yung noo niya pagkasabi ko ng pangalan ko.

"Bakit?"

Umiling lang siya at meydo tumawa, "Gabriela."

Ako naman yung napakunot ang noo, "Eh?"

Tumawa lang siya kaya napatawa na din ako.

Inabot niya sa 'kin yung papel na may address.

"Teka, kela Tita Maya 'to ah?"

"Kilala mo ang mama ko?" tanong niya na parang nagulat.

"Mama mo?"

Tumango lang siya. Magkatabi lang ang bahay namin ni Tita Maya. Tita na ang naging tawag ko sa kanya kasi matalik silang magkaibigan ng mama ko. 'Di ko alam na may anak pala siya.

"Tara, samahan na kita."

Tinulungan ko siyang bitbitin ang ibang mga gamit niya at nagpunta na kami sa bahay ni Tita Maya.

Nung nasa harap na kami ng bahay ni Tita Maya, nag-aalinlangan siyang pumasok. Kung hindi lang lumabas si Tita Maya ng bahay niya, baka maghapon na kaming nakatayo sa labas.