OWN PLEASURE

FOUR

ACHIEL

*Run Che.. Kailangan ka ng kapatid at nanay mo.*

Yan lang ang nasa isip ko habang tumatakbo ako palabas. And when i finally got to the road naghintay ako ng taxi at halos hindi na ako mapakali dahil walang dumadaan. Tinignan ko ang oras and hell its already 11 in the evening ghadd!! this is driving me crazy!

Im desperate. I need to go home. RIGHT NOW!

Sinimulan ko ulit na tumakbo as fast as i could at halos batokan ko na ng sarili ko when tears started to fall from my eyes.

the hell with you che! this is not the right time to cry!

Nanlalabo ang paningin ko pero patuloy parin ako sa pagtakbo. And here it is, natalisod nga ako. Shutangna naman oh!

"THE HELL WITH YOU WOMAN!" napaangat ang tingin ko sa biglang sumigaw.

"What are you doing here?" i asked him.

"Cut the nonsense questions. Akala ko ba nagmamadali ka?!" bulyaw niya sakin.

"could you please stop shouting. nakakarindi ka!" i yelled back at him.

"whatever" he just said and carry me in a bridal way na ikinalaki ng mata ko.

"what-what do you think you are doing?"

"ihahatid ka?" patanong na sagot nito.

"n-no. im fine kaya ko" i answered him.

"wag ka na ngang mag inarte. Im trying to help you" may pagka irita na sagot nito.

Hindi na ako sumagot. We will just fight kung papatulan ko pa siya. Pinasok niya ako sa Passengers seat ng kotse niya and he immediately close the ddor and went to the drivers seat.

"seatbelt." he coldly said.

anyare dito. Parang kanina kung sino makabulyaw sakin tas siya pa ngayon may ganang magpaka-cold ng pakikitungo sakin.

*oh bakit? anong gusto mong gawin niya? alangan naman magpaka-hot yan sayo?*

Panira talaga tong utak ko kahit kailan eh!

"SEATBELT!" Napapitlag ako sa kinauupuan ko dahil sa sigaw niya. Kinabit ko nalang ang seatbelt ko to avoid commotion between the two of us.

i didnt say anything. Tama ng manahimik nalang ako. Siya naman na yung nagmagandang loob na tulungan ako kaya gaya nga ng sabi niya wala akong karapatan na mag-inarte.

Tumingin nalang ako sa labas ng bintana as he starts to drove off to our house.

Ng dumaan kami sa isang kanto tinuruan ko siya kung san lumiko at kung kailan naman didiretso.

"Just shut up! i still know the way to your house." he said that didnt even shocked me.

We shared so many memories in our house before kami lumipat sa condo niya. 3 years? antagal na pero parang kahapon lang magkasama pa kami. Nagkukulitan, tas pag mag-aaway kahit ako yung may kasalanan siya yung mag so sorry. Reminiscing our past brought a smile on my face but facing the fact that its just in the PAST makes me laugh. A bitter laugh.

"wont you go out?"

Realization hits me when Eivaun said those words.

"I-i ahmm.. T-Thank you" i said then went out. Tumakbo ako papasok ng bahay para tignan at puntahan ang kapatid ko.

"ECHO!!"

"A-ATE!" sigaw ng kapatid ng kapatid ko at tumakbo sakin sabay yakap.

"si nanay?" tanong ko dito tsaka kumaas sa pagkakayakap sa kanya.

"Dinala na sa hospital. Natawag ambulansya kapitbahay natin kanina"

"Saang hospital?"

"Yung hospital natin sa bayan ate. Yung napuntahan natin nung nasakit ako."

"Hey big boy" sabay kaming napalingon ni Echo sa nagsalita.

"KUYA VON!" sigaw nito at tumalon na kaagad namang binuhat ni Eivaun. 

Nandito pa pala to. Tumayo ako at tinignan siang dalawa tsaka nagsalita.

"Echo, pupunta muna ako sa hospital. Dito ka lang ha."

"okay po" sabi nito kaya lumabas na ako.

EIVAUN

"Echo, pupunta muna ako sa hospital. Dito ka lang ha." sabi ni Achiel na ikinalingon ko sa kanya.

"okay po" sagot naman ng buhat-buhat kong si Echo.

Im closed with Echo since he was 1 year old. Nasaksihan ko na kung pano siya lumaki until he reach the age of 5 years old. If only his sister didnt left me for another-- oh no.. im not gonna think about that thing again. I gazed at Achiel thats already outside.

"Big Boy.. sasamahan ko lang si ate mo ha." tsaka ko siya binaba.

"s-sige po" may pagka-dismayang sabi nito. I kneel until we faced each other.

"hey, dont be sad. Babalik si kuya"

"Sinabi mo rin yan noon pero hindi ka naman bumalik" munting-bulong nito.

"Ill promise you. This time kuya will return for you"

His face lit up upon what i said.

"Sige po! sundan mo na si ate" Ginulo ko ang buhok nito tsaka tumayo at sinundan si Achiel.

I'M NOT LETTING YOU GO AWAY THIS TIME! KUNG MAY DAPAT MAIWAN. IKAW NA YON AT HINDI NA AKO. YOULL GONNA PAY FOR CHEATING AND LEAVING ME! YOU WILL SURELY REGRET SEEING ME AGAIN!

To be continued...