"SAÇMALIK."diye bağırdı Akın.
Söylememeliydim işte. Henüz tam iyileşmemişken ona bunu söylememeliydim.
"Rüyanda gördüğün bir kıza aşık olmak mı ? Bu delilik Ozan farkında mısın?"
Akın'ın odasından çıkıp hızla odama gittim. Resimi kaptığım gibi Akın...
Çünkü insan ,aşık olmadığı zaman anlayamazdı gerçek duyguların varlığını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 11
Bir müddet bakışlarımı ayırmadım çizdiğim resimden. Rüya'nın gözleri ise direkt olarak benim üzerimdeydi.
"Sana yapacağım açıklamaya asla inanmayacaksın biliyorum. O yüzden açıklamak konusunda biraz kararsızım." Aklımdaki düşünceleri tek hamlede söyleyip kurtuldum. Bakışlarımı resimden alıp Rüya'ya çevirdim. Kaşlarını çatmış anlamamış bir surat ifadesi ile bana bakıyordu.
"Seni anlamamam için bir sebep yok. Sadece doğruları anlat yeter." Çaresizce gülümsedim. "Asıl doğruyu söylersem inanmayacaksın zaten." Kaşları şaşkınlıkla mümkünmüşçesine biraz daha çatıldı. "Dinlemek istiyorum Ozan." Peki o zaman. Ben anlatacaktım. İnanıp inanmamak ona kalmıştı. "Ben seni her gün rüyamda görüyordum. Sanki yıllardır tanışıyormuş gibiydik. Başta bir defaya mahsus olduğunu sandım ama değil. Aylarca gördüm seni. Bazen sırf seni görmek için neredeyse yirmi saat uyuduğum zamanlar oldu Rüya. Belki inanmayacaksın ama ben rüyamda gördüğüm sana aş-.." "İNANMIYORUM." İtiraf edeceğim şey ağzımda tıkılı kalınca şaşkın bir şekilde Rüya'ya baktım.
"Bana doğruları anlatmanı istedim. Bir çocuk gibi masal anlatmanı değil. Gerçekten benden beni bunca zaman rüyanda görüp ,resmimi çizdiğin yalanına inanmamı bekleme. Aklımdan tek iyi bir şey bile geçmiyor artık. Beni ne kadar süredir takip ediyorsun bilmiyorum ama bir daha sakın etrafımda dolanma. Sakın!"
Rüya elindeki resimi suratıma doğru fırlattı ve bulunduğumuz parkı hızlı adımlarla terketti.
Ne kadar acı verici konuşmuştu öyle. Bu defa hissettiğim şey gerçekten de acı vericiydi. Biliyorum belki abarttığımı düşüneceksiniz ama hayır. Siz hiç boğazınızın tam ortasında bir yumru varken ağlamamaya çalıştınız mı? Ben daha önce hiç yaşamamıştım ama şu an..
Yavaşça yerdeki kağıt parçasına uzandım ve Rüya'nın güzel yüzüne baktım. Bir damla yaş kağıdın üstüne doğru düşerken birden kendimi toparladım ve kağıdı katlayıp arka cebime koydum.
Yavaş adımlarla arabama doğru ilerledim. İmkansız aşk maceram hiç başlamadan bitmişti anlaşılan. Arabaya vardığımda kafenin içerisine bir göz attım. Rüya ortalarda görünmüyordu. Ben de üstelemeden arabaya bindim. Akın ve Ayça'nın meraklı bakışlarını yok sayarak eve doğru sürdüm.
"Anlaşılan rüya bu defa kabus oldu ha."
Akın'ın söylediği şey üzerine bakışlarımı yoldan alıp direk üstüne sabitledim. Ayça arka koltuktan kolunu uzatıp Akın'ın kafasına vurdu. Bakışlarım tekrardan yola döndüğünde Akın'ın "Ne var be. Alt tarafı şaka yapmıştım."dediğini duydum. "Tamam alt tarafı değil üst tarafı da olabilir. Acaba neden üst tarafı değil de alt tarafı diyorlar anlamış değilim."
