MI AMOR

KABANATA 1

Sorrows

"Hindi ko naman kase talaga gustong pumunta jan bakit ba pinipilit mo ko pa?!"

Hanggang ngayon hindi ko parin maintindihan ang pinapaliwanag ni papa saken, kanina pa kami nag tatalo kung kelan ba niya ko susunduin paluwas sa probinsya namen.

Sa totoo lang ayoko talagang pumunta sa lugar na iyon dahil nandon na yata lahat ng masasakit na ala-alang mayroon ako. Kaya't kung maari ko pang pigilan ang ideyang iyon, pipilitin kong pigilan na lang.

"Pa, okay lang ako dito wag mo ko akong alalahanin kaya ko ang sarili ko"

"Hindi Riannace, tatlong taon ka ng mag isa riyan sa Maynila. Tumigil ka at sumunod na lang sa Papa mo. Ayaw mo ba ko makasama anak?"

Sa tonong iyon ni papa ay alam ko ng wala na kong magagawa, miss na miss ko na si papa pero kung itong pag punta ko doon ang paraan para maibsan ang pangungulila ko sakanya ay nakakapanghina naman. Wala nakong magagawa kundi ang pagbigyan siya hays.

" Riannace? Andyan ka pa ba anak?"

" Yes pa, just give me 2 days to prepare my stuffs and say goodbye to my friends here"

" Okay anak, Papa will wait for you okay?"

" Alright Papa I'll call you back later, Bye."

Pag katapos ng tawag na iyon ay unti-unti nakong naupo sa aking kama. Hindi ako makapaniwalang napapayag ako ni papa na bumalik sa lugar na iyon. Wala nakong magagawa dahil siya nga pala si Jomar Santiago ang pinaka kilala tao sa buong Puerto Galera at lahat ng gusto nya'y nasusunod. At ngayon hindi ko na alam kung anong gagawin ko, siguradong malaking pag babago ang kakaharapin ko.

Unti-unti nang pumikit ang mata ko dala na rin siguro ng sobrang pagod mabilis na akong inantok.

-kinabukasan-

(skrt, skrt, skrt, skrt, skrt)

Nagising ako sa ingay na nag mumula sa aking cellphone, Panibagong araw at Panibagong ingay na naman ang hatid non haynako.

Pinilit kong abutin ang aking cellphone na nakalagay sa lamesa at sagutin ang tawag ng nakapikit.

"hello?"

"hey what's up baby? I'm here outside of your house, bumaba kana pls lang thirty minutes nakong nandito antagal mo matulog kainis"

Walang pasabi kong pinatay ang tawag at tumayo sa kama hindi na rin ako nag abalang ayusin pa ang muka ko, wala akong pakealam sa itsura ko dahil naiinis ako ayoko talagang may nang gigising saken.

"What do you want?"

Nakatayo habang nag ce-cellphone ang isang lalaking naka black na t-shirt at jeans, magulo ang buhok, maputi at matangkad at kung diko siya kilala aakalain ko ring artista ito. Ngunit isang masungit na bungad ang bati ko sakanya.

"Ow hey, easy my nace andito ako para tulungan ka mag ayos ng gamit mo. You know tito sent me to join you in your last day here HAHAHHA"

Shit. Muntik ko ng makalimutan aalis nga pala ako bukas. Argh! Nakakainis si Papa, Bakit ba ko pumayag sa ideyang yon!.

Bago pa ko makasagot ay nag dire-diretso na si Clyde sa loob ng bahay. Hanep talaga walang pinag bago napaka KAPAL paren ng muka ng isang to. Sakanya ko kaya ibuhos lahat ng inis ko?