To Stay With (SSB#3B)

Chapter 12

Chapter 12

"Kasama ko sila Vin, ma! Opo, ayos lang po ako." Hindi ko alam kung anong meron kay mama at para siyang hinahabol ng kamatayan. Hindi ko alam kung ilang beses na niyang tinanong kung ayos lang ba ako o may napapansin daw akong kakaiba sa paligid ko, well, maliban sa kanina ay iyon lang naman ang kakaiba.

"Anong meron, ma?" and from that moment ay tumigil na siya.

"Wala. Mag-iingat ka. Naiintindihan mo?" malamig na ani niya bago nagpaalam.

I turned around to see my son sleeping on Vin's shoulder. Hinihimas nito ang likod ng anak namin habang nakikinig sa sinasabi ng isang staff ng supermarket.

I looked at the cctv footage, and there I saw myself and the guy I am talking about.

"That's him!" I pointed out.

Lumingon sila sa aking lahat.

"Coss, I don't think he's following you." Dau uttered then may pinindot siya sa keyboard at nagresume iyong video.

Parang nanlamig ako ng makitang hindi pala ako iyong hinahabol niya kung hindi iyong dalagang nasa likuran ko, just few steps away from my location beside the guard.

"Oh gosh! I made a mess! I'm sorry!"

Napahilamos ako sa mukha dahil sa kahihiyan. Bigla akong nilapitan ni Kayexa at niyakap.

"It's okay, Coss! Kung ako rin siguro iyon, I'll freak out, knowing me? Na mas OA pa ako sayo. Kaya it's okay." Pagpapakalma ni Kayexa.

I took a deep breathe at lumabas kasabay ni Kayexa. Vin followed us. Si Daunoru naman ay naiwan at nakikipag-usap pa sa staff ng supermarket.

"I'm really really sorry! Natakot lang ako. He's so creepy." Lintanya ko. Hindi ako makaget over sa kahihiyang ginawa ko.

Bigla akong inakbayan ni Vincrist. Nilingon ko siya at kita ang ngiti nito.

I can feel his hand tapping my shoulder softly.

"It's okay, Coss. Really. Hmm? I'm really glad you acted that way." He smiled. Bigla niyang inalalayan ang ulo ko para ihimlay sa balikat niya. Mahimbing na natutulog si Aiman sa kabilang banda ng balikat niya.

We headed home immidiately. Tahimik ako habang nasa byahe. Papasok ako ng bahay na hawak-hawak ang pinamili. Nilapag ko iyon sa mesa at kumuha ng tubig. Kayexa went straight to her room. Si Vin naman ay dumaretso rin sa taas para ilapag si Aiman sa kwarto.

Tahimik akong nakaupo sa kusina nang biglang may magtakip ng mata ko. Sa lapad ng kamay niya at amoy niya, alam ko na agad kung sino siya.

Matalim ko siyang nilingon. Sa ngiti niya ay kusang napangiti na rin ako.

"Come on! Just forget about it."

"I can't help it." Sagot ko at humigop ng tubig. Sinundan ko lang siya sa pag-upo sa tabi ko at pinagtama ang dalawang kamay sa taas ng mesa.

"Coss, I told you. You just made the right choice. Okay?"

"Uh-huh!" walang kwenta kong sagot.

Napahinto ako ng magsalubong ang kilay niyang nilingon ako.

"You're not taking this seriously!" hasik niya. Busangit na busangot na siya.

"Well... I..." napahinto ako kasabay ng pagsinghap.

Nagulat ako ng bigla niyang kinulong ang pisngi ko sa mga palad niya.

"Tsk! What!" natatawang sabi ko. Mas lalo tuloy siyang nainis.

He took a deep breathe, parang bubuga siya ng madaming gintong salita sa inaakto niya.

"You. Made. The. Right. Choice, Coss. Get it?" I nodded.

"Kanina mo pa sinasabi iyan." Sagot ko kaya mas lalo tuloy niyang diniinan ang pagipit ng pisngi ko. Hindi ko tuloy alam kung ano ng itsura ko.

"Coss, I'm serious." I nodded again. "In fact, it was the safest thing to do. Okay? What if... you're right? He's after you, then the thing you did a while ago was the best thing to do. You just acted properly."

"So stop thinking about it." He added.

"Why are so furious? You care too much." I answered then wiggled my brows.

"Of course! I care about the mother of my child!" Aniya at binitawan ang pisngi ko. Nahihiya itong tumagilid. "And besides you're my friend. It's just right to act this way."

Napangiti ako.

"Thank you, mafrend!" mahinang sabi ko. Nilingon niya ako. "Thank you."

"Thank you, Vin!" sabi ko habang kinukulong siya ng yakap ko.

"I... you're welcome."

"I really can't believe it. Dati sinisigawan mo lang ako, sinaktan mo na din ako—"

"Hey— I did that because I was shocked, okay. And I already told you that I am sorry about that."

"Tinatakot mo lang ako nun dati..." pigil na tawa ko.

"Yah! Stop it!"

"Ginulo mo pa dati mga gamit ko!"

"Coss!" he threatened.

"You're really a good man, Vin!" bulalas ko.

He nodded. "I agree. Well, except for that part. You know, when you came. I was... woo! Shocked."

Parehas kaming natawa. Bigla niyang tinaas ang ilang hibla ng buhok ko.

"I'm glad you're okay now." He smiled.

Napalingon ako sa mga labi niya at tumango.

"Thanks to this very ugly man beside me." Humigop ako ng tubig.

"Foul!"

Nagtatawanan kami ng marinig namin iyong iyak ni Aiman.

"I can handle this. Rest." I told him. He waved his head at inakbayan ako.

"Nah! We'll do this together, mafrend!" he winked.

"Shut up. Pangit mo!" sagot ko.

"Sus, nagblush ka sana kung pangit ako."

Tumayo ako.

"Assumero. Namumula ako kasi naiinis ako sa iyo! Mayabang ka kasi."

"K. Say whatever you want, mafrend!"

"Pangit!" sigaw ko.

"Mas lalo kang namumula."

"Che!" sigaw ko ulit bago naglakad sa hagdan. Tatlong baitang ang agwat namin.

"Come on, Coss! Just don't fall for me." Bigla akong napahinto. "Don't. Okay?" matalim ko siyang nilingon. He stopped and faked a laugh.

"That's a joke. I'm... just kidding."