Chapter 14

934 13 0
                                    


Nakangiti akong nakatingin kay Juan ngayon. Ano ba 'tong lalaking to! Ayaw gumalaw teh! Mga ilang seconds na kaming nag tititigan dito. Ano 'to? Staring game?

"Juan!" Pag tawag ko ulit sa kanya. And this time, bumalik na ata siya sa ulirat niya. He shrugged himself and fixed his suit. "U-uhm, sorry. Let's go?" He asked. I nodded at him. He opened the door and let me in.

Habang nasa byahe kami tahimik lang ako. Ewan ko eh, kinakabahan talaga ako. Di ko naman alam kung bakit, kasi sa pag kakalala ko, wala naman akong ginawang kagagahan.

"You know, the first time I saw you. I find you beautiful," Juan said. Napatingin ako sa kanya. "But not beautiful by your looks outside, but inside." Kumunot ang noo ko sa mga sinasabi niya. Huh? Ilang weeks palang kami mag kaibigan ah.

"I saw you last year. You're feeding an orphan kids." He said. Napaisip ko, huh? Ah, oo. May project kasi kami nun eh. Napadaan lang naman ako. So why not give the food I have. Ganun talaga. Tayo ang meron, so tayo dapat ang mag bigay. Tumango tango ako sa mga sinasabi niya.

"But what touches my heart more is that, when they are going to hug you, you didn't refuse. Instead you embrace a hug for them and made them feel like there's home for them," he added. Ngumiti ako sa sinabi niya. Naiintindihan ko kasi yung feelings nung mga bata. Wala na nga silang tirahan, why not let them feel na there's a people that is ready to love them.

Hangga't kaya mo, huwag mong iparamdam sa isang tao na walang nag mamahal sa kanya. Dahil nakaka apekto yung sa bawat aspeto ng pamumuhay niya. Kahit hindi man kayo close o ngayon lang kayo nag kita, huwag kang mag dalawang isip na iparamdam sa kanya na there's people behind his/her back.

Nakarating na kami dito sa gym ng UPMBT. Wow ha. It's different from what it is everyday. There's so much balloons and decorations. Also huge sound system's. May paganito pala?

Bumaba na kami and Juan guided me to the entance. Nakakapit ako ngayon sa braso niya. Aba, dapat lang. Siya kaya date ko ngayon. Chour!

When we entered, there's so much people na. Add mo pa yung mga photographers and some staffs. May pa catering ang lola niyo! Siguro ang dami nilang sponsors? Wow ha.

Juan guided me to a sit where I saw some familiar faces. Oh, that is his family! Ghad! Bakit naman niya ako diyan pauupuin?

When we reached his family's table, he speak agad. Pucha, wala man lang pasabi! Dapat on Q!

"Mom, Dad." He said. Lumingon naman samin yung parents niya together with his siblings. Oh, I think that's Joe, Jordi, Mara and Jaime. Huy! Ang cute nung Jamie!

"Oh, Hi Anak." Sabi nung mommy ni Juan. Nag beso beso lang sila. But, their eyes are all in me. Including his siblings. I think I'm going to faint due to so much heart beat rate.

"Uhm, Mom, Dad... This is hailey, my friend," pag papakilala niya sakin. I smile and nag bow ako ng konti. "Hi po. I'm Hailey Tan." I said. Nanlaki naman ako mata ng mom ni Juan.

"You're so beautiful iha... You and Juan are so bagay." His mom said. I nerviously laughed. I wasn't expecting this, really. "Ikaw pala yung sinasabi ng mga staff ko na magandang artista na bumili kahapon sa botique." She added. My face was surprised. Wow ha. Mayaman ang pamilya ni Juan.

"Ay, hala. Hindi naman po." Ani ko at tumawa ng konti. Grabe, kabado ako bes. Kaibigan lang naman ako pero kailangan ng ganito. Letse na yan.

"We're now welcoming you in our family. Come, let's have a seat." Juan's dad said. Tumango ako and seat between Jamie and Mara. Yun nalang yung bakante, I think I'm in a safe place naman. I think lang ha.

When I finally sit down. Jaime talked to me. "Hi, ate!" He greeted me. "Hello. Ang cute mo naman." I said. Tumango ito at hindi na nag salita. Oh my god. Did I do something wrong?

"Huy, Jamie! Stop na diyan. We know na kinikilig ka lang." Joe said. Napatawa ako ng mahina. Hala! Kinikilig ka lang pala! Akala ko naman napaano kana.

Tumingala si Jamie na namumula yung mukha. Kinilig nga ang bata. "Are you okay?" I asked Jamie. He looked at me and nodded. He drinks his water.

I excused my self and I go to the bathroom. Kailangan ko muna i compose yung sarili ko ngayon. Ang daming mga pangyayari ngayon na hindi ko ineexpect.


And parang madagdagan pa.


"Is that you, Hailey?"

A PromiseWhere stories live. Discover now