A Wife's Cry

Chapter 4

Hello, readers!
This story has been selected for Wattpad's Paid Stories program. Thank you! ❤️

• • •

NAIPIT AKO SA banta sa 'kin ni Zian.

Kahit na labag sa loob ko at alam kong malalagot na naman ako sa asawa ko, mas ginusto ko na lang na makipagkita sa kanya sa labas kaysa mahuli na naman siya ni Allen. Ayoko nang maulit 'yong nangyari dati na halos makapatay ang asawa ko nang mahuli kaming magkasama ni Zian.

At tsaka, mukhang kailangan ko na rin talaga siyang makausap nang masinsinan para tapusin na lahat. Para tuluyan na siyang mawala sa buhay ko.

Kabadong-kabado na naman tuloy ako. Hindi pa kasi alam ni Allen na nagbalik na si Zian. At mas lalong hindi niya alam na tumakas ako sa bahay ngayong tanghali para puntahan ito.

Zian was Allen's friend and I had an affair with him—a hideous affair. Ito ang dahilan kung bakit galit na galit sa 'kin ang asawa ko hanggang ngayon.

Mali na pumatol ako kay Zian dati gayong kasal na ako. It was a wrong move. Nag-aasam ako ng pagmamahal galing kay Allen, pero hindi nito maibigay 'yon sa akin. And then Zian came into the scene and he made me feel loved.

Nang mahuli ni Allen ang lihim naming relasyon, nagkahiwalay na kami ni Zian at nawalan ng koneksyon sa isa't isa.

It's been one year. Ang alam ko, lumipad si Zian papuntang Amerika matapos makalaya mula sa saglit na pagpapakulong na ginawa ni Allen. Kaya nga gulat na gulat ako no'ng bigla na lang itong lumitaw sa tapat ng bahay namin kahapon. Ni hindi ko alam kung paano niya nalaman ang tinitirhan namin. We moved to another city after what happened. Walang ibang nakakaalam sa bahay namin bukod sa mga pamilya namin.

Naiinis tuloy ako sa kanya. Mas lalo lang niyang pahihirapan ang sitwayson ko ngayon eh. I'm working my way to gain my husband's trust and love back again. Pero ngayong nagpakita siya, sigurado akong mas lalo lang kaming magkakagulo ng asawa ko.

ILANG SANDALI pa ay nakarating na rin ako sa restaurant kung saan kami magkikita ni Zian.

Hindi pa muna agad ako bumaba dito sa sinasakyan kong taxi. Pumikit muna ako at kinlaro ang isip ko.

Nanginginig ang mga kamay ko dahil sa kaba. Hindi na ako pwedeng umatras sa pinasok ko, nandito na ako. Basta sisiguraduhin ko na lang na matatapos ko na nang tuluyan ang sa amin at ito na ang huling beses na magpapakita ako sa kanya.

Nang makalma ko na ang sarili ko, inayos ko lang ang pagkakapusod ng buhok ko at ang suot kong cardigan, tapos bumaba na ako ng taxi at dumiretso ng pasok sa restaurant.

Nakita ko na agad si Zian na nakapwesto sa pinakadulong mesa.

He really looked different now. He grew out a thin beard and looked mature. Kahit na ang disente niya ngayon sa suot niyang polo shirt, halata pa ring stressed out siya. Hindi na ganoon kaaliwalas ang mukhang niya kumpara dati.

Napansin niya na rin naman agad ako. Nakangiti pa siya sa 'kin na para bang wala kaming problema. Iniwas ko lang naman ang tingin ko at tumuloy ng lakad papunta sa kanya.

Ang bilis ng tibok ng puso ko ngayon, parang hindi ko yata kakayanin na itago ang kaba ko.

"Akala ko hindi mo 'ko sisiputin," sabi niya nang makalapit na ako.

Umupo ako sa tapat niya at bumuntong-hininga. "I had no choice. You blackmailed me."

"Sorry. Wala lang kasi akong ibang maisip na paraan para mapapayag kang lumabas kasama ako."