Epicenter Tape #1: Eleventh Hour

Chapter 3

Chapter 3

I didn't like him.

I didn't like my judgment about him, but my mind was set on the things I grew up in,. Natatakot ako na baka unti-unti akong mapalagay sa mga taong dapat nilalayuan. Tanya was an exception, of course. I was just here for her. I didn't need to be friends with her friends.

Medyo nalungkot ako sa kaisipang iyon. Friendly pa naman sina Chandler at Tanner sa akin. Well, they're studying for their future. They're not that bad people to be around with; they're good influence.

Halos mapatakip ako ng ilong nang makita kong nagsindi ng sigarilyo si Eris. Ilang minuto pa lang naman kaming naiwang dalawa rito pero parang kay tagal ko na siyang kasama at nakakainis dahil hindi na nga ako panatag ay mas lalo pa akong naiinis sa kanya.

Hindi na nga siya nag-aaral, mabisyo pa!

Napansin niya ang paglukot ng mukha ko.

"Wala bang smoking area rito para doon mo gawin iyan?" kaswal kong tanong.

Medyo nakakahiya iyon dahil open area ang resto bar kaya paniguradong puwede magyosi kahit saan, may ashtray pa ngang nakahanda.

Nangunot ang noo niya sa akin, bahagyang nagsalubong ang makapal na kilay sa sentro. It seemed like he's annoyed or something, but he managed to look cool by tilting his head to the side while looking at me.

"Pati sa sigarilyo, ayaw mo?" He chuckled.

"I'll be your second hand smoker here and I don't really smoke pero mas malala ang makukuha kong sakit kaysa sa 'yo, so yes, I don't like it." I nodded.

He licked his lips which made them redder. "Uh-huh, right." He nodded. "But we'll all die. 'Pag oras mo na, oras mo na. We can't do something about it."

Kumunot ang noo ko. He got a point but I still didn't like the smell of cigarettes! We're on the same belief, pero hindi bilang doon ang dislikes ko.

"Just take it down or leave to do it somewhere," iritado kong sinabi.

Nagtaas siya ng kilay, iyong tipong natatawa sa akin. Uminit ang pisngi ko roon. Wala pa man ay parang napapahiya na ako.

"You know what? You should learn how to walk in the circle. Kung ayaw mo, ikaw ang umiwas kasi hindi naman lahat, sasamba sa kagustuhan mo."

That sent cold chills down my spine as embarrassment shook me up shamelessly.

Yes! Of course! I know! Damn, I'm so embarrassed!

I scrunched my nose with an eye roll to save face as he sucked the tip of his cigarette stick. Marlboro lights iyon. I just covered my nose, and decided to ignore my dislikes around 'coz he's right.

Napahiya man ako ay parang normal na ganoon na siyang magsalita kahit kanino, walang tinuturing na espesyal. Palibhasa lumaki akong nasusunod lahat ng gusto kaya pakiramdam ko espesyal ako kahit saan.

I sighed my thoughts and saved my ass using. "I know, 'kay..."

Natanto ko na hindi nga lahat ng ayaw ko ay aayawan na rin ng nasa paligid. Hindi sa akin ang mundong ito. Wala akong magagawa kundi ang makisama dahil wala akong karapatang maghari.

Normal ko lang siyang pinanood sa paglalaro ng usok doon kahit iritado talaga ako sa kanya. He was sucking it like his favorite part of smoking and blowing it out like problems to escape. Hindi ko talaga maintindihan kung para saan ang pagsisigarilyo pero alam kong sakit ang makukuha sa bisyong iyon.

He nodded a bit, and a small smirk played on his red lips while watching me. Mainit pa rin ang pisngi ko sa pagkapahiya pero ayos lang—tama naman siya.