ALL EYES ON ME [COMPLETED]

47

47

Jennie

I woke up in the middle of the night when I heard someone knocking at my door. So loud.

Grabe naman, sino bang kakatakot ng ganitong oras? Ngayon lang ulit ako nakaka'tulog ng maayos eh.

Paglabas ko ng kwarto, medyo naririnig ko na yung kumakatok.

"Jennie, Please talk to me!"

Is that Lisa? What is she doing here?

Pag bukas ko ng pinto, I saw Lisa. She look miserable. What happened to you, Lisa?

"What are you doing her-"

Hindi pa ako tapos magsalita, niyakap na niya ako. Is she drunk?

"Bubby.... Miss na miss na kita..." She was crying.

Nagkakaganito ka ba dahil sakin Lisa? I'm sorry....

"Bubby... mahal na mahal kita. Bumalik kana sakin please...."

Lisa naman eh. Wag mo nang saktan yung sarili mo. Mahal na mahal din kita pero I'm sorry....

Naka'yakap pa din siya sakin. Ang higpit ng yakap niya. A part of me says that I should stop this and a part me still wants to hug her until maging okay ang lahat. Pero kailangan ko ng tanggapin na kahit kailan, hindi na magiging okay ang lahat.

"Lisa ano ba. Bitawan mo ako! Lasing ka lang. Umuwi kana." I was trying to push her pero ang higpit pa din ng yakap niya sakin.

Ayokong nakikitang ganito si Lisa. Sobrang hirap. Sobrang sakit.

"Mahal.... You're my home diba? Akala ko ba gusto mo pa akong pakasalan? I thought you're gonna stick with me?" Lisa cupped my face.

Hindi ako makatingin ng deretso sa mata niya.

"Lisa, lahat ng tao nagbabago. Hindi na kita mahal. Kaya please lang, umuwi kana."

"Bubby, hindi ako naniniwalang hindi mo na ako mahal.... please, sabihin mo sakin na mahal mo pa ako. Sabihin mo sakin na wag akong umalis.... bubby, please pigilan mo ako.."

"Ano bang pinagsasasabi mo?! I want you to leave. Gusto kong umalis kana! Umalis kana sa buhay ko! Kalimutan mo na ako. Hindi na kita mahal!" I said habang naka'tingin sa mga mata niya.

Liar. Wag kang umalis. Wag mo akong iwan, bubby. Mahal na mahal kita.

"Mahal naman.... bumalik kana sakin... baka nawawala ka lang sa liwanag... balik kana sakin please..."

Naka'luhod na siya ngayon sa harap ko. Hindi ko alam gagawin ko. Gustong gusto ko ng umiyak.

"Hindi mo ba ako narinig? Sabi ko hindi na kita mahal. Tignan mo nga yang sarili mo? Sa tingin mo ba babalikan pa kita sa lagay na yan? I don't love you anymore, Lisa."

Naka'yakap pa din siya sakin. I was pushing her pero ayaw niya bumitaw.

"Lisa, let go of me! Ano ba. Umuwi kana sabi eh!"

I pushed her so hard that she fell on the floor. Saktong dumating naman si Chaeng at si Mina.

"Lisa-yah! Oh my God. What have you done? Let's go." Chaeng and Mina pulled her up. "I'm sorry, Jen." Chaeng said then umalis na sila.