Wild Chase - BOOK 2 ✔

Chapter thirty

SERENA's POV

"Serena, Nate is my fiancee." Napatingin ako pareho sa kanila. Seriously, This is not real. "Alam kong nabigla ka at mas malala pa ang reaksyon ko ng malaman ko na ang lalaking ito pala ang ipapakasal sa akin."

Nakatingin lang sa akin ng diretso si Nate habang nakangiti naman sa akin si Rezzy. Ngumiti na rin ako ng pilit dahil ayaw ko namang agad agad sabihin kay Rezzy na hindi ang lalaking ito ang nababagay sa kanya. 

"Ah, I am happy for both of you. Grabe hindi ko akalaing ikakasal ka na pala rito sa lalaking ito. I am happy for you Rez, you know your too good for him." Hindi ko mapigilang sambit sabay tingin kay Nate. Pasimpleng inapahatid ko kay Nate na hindi sila bagay ng bestfriend ko. Dahil si Rezzy, nasa kanya na ata ang lahat at ang lalaking ito ay isang manloloko. Napa mismatch nilang dalawa, ngunit hindi ko kayang sabihin kay Rezzy ang nangyari sa amin dalawa ni Nate.

Ngayon pang nakikita ko ang saya sa mga mata niya, hindi ko magawang sirain ang plano niya sa buhay. Ako na lamang ang magdusa basta't wag na isama si Rezzy. Magiging ok ang lahat hanggat hindi malalaman ni Rezzy ang nangyari at hindi dapat sabihin ni Nate ang ang nangyari sa akin at sa amin.

"I know that S, this is an arranged marriage. Ipinagduldulan lang ito ng parents ko. And I can't say no to them, alam mo naman si Dad diba?" tumango ako rito sabay ngiti.

"Alam mong naiintindihan kita Rez, I really want to catch up with your life but I really need to go now alam mo na si Renzo baka hanapin na ako niya eh magkikita pa kami ngayon." Bigla siyang ngumiti ng pagkalaki-laki habang nakatingin sa akin dahil sa nabanggit ko ang pangalan ni Renzo. Sa gilid naman ng mata ko ay napansin ko si Nate na umasim ang mukha.

"Renzo?" Napalingon ako kay Nate ng magsalita siya. Mababakas sa mukha nito ang pagkabigla sa sinabi kong pangalan.

"Iyan ang tawag ni Serena kay Devon. Siya lang ang tumatawag kay Devon niyan since bata pa sila." Maikling explanation ni Rezzy rito. Nakita kong nag-iba ang mukha ni Nate sa sinabi ni Rezzy. Inalis ko na lang ang tingin ko rito at niyakap ng maghigpit si Rezzy.

"I'll call you later Rez, ok? I really missed you, my best friend." I hugged her once again. Naiiyak na naman ako ngayon dahil nandito sa harapan ko ang best friend ko. Gusto kong sabihin sa kanya lahat ng mga nangyari sa buhay ko. Kung katulad lang sana ng dati ang lahat, kung pwede lang sanang sabihin sa kanya ang lahat.

"O bakit naiiyak ka na?" sambit naman niya ng napatingin sa mukha ko.

"I just really missed my best friend," pinahiran ko na ang luha ko at napangiti. "I really need to go now Rez. Renzo's probably waiting for me now," napatingin pa ako sa relo ko na para bang nagmamadali talaga ako.

"Do you have your driver with you or you drove your car?" Tanong ni Rezzy.

"Nah, I'll just grab a taxi, and please do not worry. Alam kong kumuha ng taxi." Alam ko na kasi ang tingin nitong binibigay sa akin ngayon. Knowing Rezzy nag-aalala na agad siya sa akin.

"What? You definitely can't ride a taxi. Paano kung may mangyaring masama sayo? Okay, ganito na lang ihahatid na lang kita papunta kung saan si Renzo. Or maybe you can contact Renzo to come fetch you here," tumango-tango pa siya.

"No! wag na, kaya ko naman Rez. Ano ka ba, malaki na ako." Natatawa kong sabi rito. She is treating me like a disabled person. Itong babaeng ito talaga.

" Okay, ihahatid na lang kita." Pagkasabi na pagkasabi nito ay nagring agad ang cellphone nito. Binasa nito ang message sa phone nito at napatingin sa akin.

"What?" Tanong ko rito, napatingin ito kay Nate at balik tingin sa akin.

"Nate can I ask a favor, ikaw na lang ang maghatid kay Serena. I really need to go to this urgent meeting. Serena, si Nate na maghahatid sayo. You still got my number right? Call me later, okay?" Agad-agad ako nitong hinalikan sa pisngi at lumapit rin ito kay Nate upang humalik sa pisngi nito. "Thanks Nate."