Chapter Seventeen

1.8K 29 4
                                    


A/N: Hello readers! Again, salamat po sa pag babasa. ;)) Pabasa naman po yung one-shot story po na pinost ko entitled Jun Jang and August 22. Alam kong weird ang title. Pa-iwan narin po nang comment. Salamat po.


**

In the Rain

Chapter Seventeen

Written by: WhoCaresWithYouBaby (Lana)

Julie Anne’s P.O.V

Ang saya ko dahil nakita ko na si mama. Na-miss ko talaga siya to the highest level. Pero bakit ganto? Parang nakaramdam na naman ako ng onting lungkot. Parang nami-miss ko si Andrei. Eeeh! Hindi naman yun pwede! Hindi naman kami close. Hindi ko rin naman siya friend or something. At mas lalong hindi ko siya crush or mahal. Hmm, siguro nami-miss ko lang siya kasi nakasanayan kong andyan siya at lagi akong pinapakilig. Siguro name-miss ko lang si Aaron, pero parang hindi eh. Mag si-six months ko nang hindi nakikita si Aaron, pero mag iisang buwan ko na ring nakikita at nakakasama si Andrei. Naguguluhan tuloy ako kung sino yung nami-miss ko, kung si Aaron ba? O si Andrei? Hayss!

“Ma, bibili lang po ako ha.”

“Osige, anak. Mag ingat ka sa daan madilim na.”

                                                          

Lumabas na ako ng bahay. Hay. Bakit paulit ulit na pumapasok sa isip ko si Andrei? Makikita ko pa kaya siya? Makakabalik pa kaya ako si Manila?

“Oh?” sino tong nakikita ko? Si Andrei ba to? O si Aaron? O baka naman imahinasyon ko lang?

Lumapit ako sa lalaking nakita ko na nakatayo malapait sa bakuran namin.

“Julie.” Sabi pa nito. Confirm si Andrei nga to. Bakit naman kaya to nandito?

May naiwan ba akong bagay sa bahay ni Zeke? O kaya baka pinuntahan lang niya ako?

Sus. Erase, erase! Masaydo na naman akong ambisosya.

“Bakit ka nandito?”

“Ah.. eh, kasi may photo shoot kami.”

“Ha? Photo shoot? Ngayong gabi?”

“Ahh. Hindi naman? Bakit? Bawal ba pumunta dito?”

“Hindi naman. Eh bakit ka nga nandito?” gusto ko sabihin niya na nandito siya para sakin.

“Kasi.. gusto ko lang mag libot dito. Balita ko, maganda daw dito eh. Nung nakaraan kasi hindi ako nakapag libot sa sobrang busy.” Awww. Hindi naman niya nasabi yung gusto kong malaman.

Hindi nga siya punmunta dito para sakin. dapat di na ko umasa.

Perp, wait. Napaisip ako eh.

Mag libot? Gabi na. wala ka nang makikita dito.” Totoo. Pag agbi kasi dito ay mahirap tignan ang paligid. Wala pa masaydong ilaw.

“Julie, pwede ba kita makausap?”

“Ha? About san? May naiwan ba akong gamit?”

In the Rain♥ (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon