The Least Compatible Signs

22: Connor

Nakaupo ako sa loob ng aking opisina. Kasalukuyan kong inaayos ang ilang papeles.

I stared outside. Hindi maalis sa isip ko ang nangyari no'ng isang linggo.

Nang makita ko siya sa gano'ng kalagayan ay hindi ko mapigilang maalala ang isa sa mga pinakaimportanteng tao sa aking buhay.

I took a glimpse on the family portrait in my office.

When I saw Baliw unconscious that day, it reminded me of my late father. They were both hopeless and drunk.

Napalingon ako sa labas ng aking pinto nang may marinig akong ingay. She has finally arrived and smiling just like before. Mukhang bumalik na siya sa dati.

Sinalubong siya ng kanyang mga team members. Bakas sa mukha nila ang pag-aalala.

Hindi ko alam kung ano nga ba ang nangyari at nagkaganon siya that day pero mukhang sobrang tindi ng problema niya.

Maayos ang kanyang tirahan. In fact, nagulat ako na sa 5 star condo siya nakatira that day na pinuntahan ko siya.

Imposibleng pera ang problema niya. Maybe it's too personal and if it is, it's something I don't want to meddle with.

Matapos ang ilang minutong pagchi-chitchat, pumasok na siya sa kanyang opisina.

Nang makaupo siya ay sumulyap siya sa aking gawi. My heart is pounding. Napaiwas ako ng tingin.

What's wrong with me? What is this that I'm feeling?

Ipagpapatuloy ko na sana ang aking ginagawa nang magbukas ang pinto ng aking opisina.

"Aga aga ang busy ah." puna ni Travis sa akin nang makapasok siya. Isinara niya ang pinto at naupo sa mini couch sa loob.

"Ikaw? Wala ka bang trabaho?" pabalik na tanong ko sa kanya.

"Meron sana pero nagawa na ng iba." itinaas niya ang kanyang paa sa upuan na parang nasa bahay lang siya, "You know what bro, I just realized, being the President of this company is so boring. It's just a title. Ang tanging ginagawa ko lang most of the time ay pumirma ng papeles. It sucks signing those papers all day. If I were a celebrity that would mean a lot pero hindi e. I'm signing not because they want to, but because I need to." pagpapatuloy niya.

May point naman siya. Boring ang maghapong purmirma sa sandamakmak na papeles, pero, gayunpaman, nakasalalay ang future ng kumpanya sa bawat papel na pinipirmahan niya. So it's still something.

Ilang sandali pa ay bumangon siya, "By the way, have you already bought tickets for the concert of Zodiac?"

Inilabas niya ang dalawang piraso ng papel, "If you still haven't, you can have these. You know, the only reason why I bought these is because of Pen. I will only be at the concert to accompany her and since hindi na rin naman siya makakapunta, wala na akong reason para manood."

Gusto ko sanang manghinayang pero nah, mas nakakahinayang kung hindi ako nakabili ng para sa akin.

"Nakabili na 'kong ticket bro. Kung gusto mo ipost mo na lang 'yan for selling online, I'm sure maraming bibili nyan." I suggested. Nag-iba ang facial expression niya.

Shoot, natrigger ko ba siya? I should haven't said that.

"Can be. But, I don't trust people in the internet. There are a lot of scumbags and fake people online. Alam mo na.."

"S-sorry bro."

"Nah, okay lang. Past is past." he gave me a fake smile.

I know up to this date, he's still hurting.

Travis had a girlfriend. Her name is Sierra. He met her online. At base sa mga post nito online, maganda, charming at mukhang may class si Sierra.

Sierra is living abroad and currently pursuing her studies in Paris that time.

Okay naman sila, although never pa nagkita. Magkachat lang sila most of the time, minsan pa ay nagau-audio call sila. For some reason, never silang nag video call.

Everything seems fine until magcecelebrate na sila ng 1st year anniversary nila.

Travis flew to Paris to suprise Sierra pero hindi akalain na Travis na siya pala ang masusurprise.

Sierra is famous in their place. Nang ipagtanong ito ni Travis ay maraming nakakilala dito.

Pumunta siya sa University kung saan nag-aaral si Sierra. He brought flowers for her.

And the time has come, uwian. Nakita ni Travis si Sierra along with two other girls. Sinalubong niya ang mga ito but Sierra and her friends ignored him.

Travis thought Sierra was just joking. It's their anniversary at imposibleng hindi ito maalala ng girlfriend niya.

Nagpatuloy lang sa paglalakad ang mga ito. Travis was pissed off. Sinundan niya ang mga ito at hinarang.

All of them were surprised.

Sierra asked what Travis wants. Kwento ni Travis, sa tono ni Sierra ay mukhang seryoso ito na hindi niya kilala ang pinsan ko.

Travis was desperate. Ipinakita niya ang exchange of messages nila at sa halip na matauhan ay tinawanan lang siya ni Sierra.

The girl said that whoever Travis was talking to all those times ay hindi siya kung hindi isang poser.

Hindi maniwala si Travis so Sierra test it for himself.

Nagmessage si Sierra sa poser account niya and in just a few seconds, nagreply ito.

She invited the poser for a video call to check who that person behind is pero hindi nito iaccept ang invitation.

So Sierra sent a picture of her and confronted her poser through chat. She told the girl to stop using her face. After a few moments, deactivated na ang poser account niya.

Doon natauhan si Travis. He's so down with the thought that the one year relationship they had was all just lies. It was never true.

Humingi siya ng paumanhin kay Sierra bago bumalik ng Pilipinas.

Travis deactivated all his social media accounts, except for his LinkedIn account and all other online profiles related to work.

I don't know if Travis has moved on already. But if he is, masaya ako para sa kanya.

He's right. Ang nakaraan ay tapos na at hindi na dapat binabalikan.

I took a deep breathe at muling nagsalita, "Kung gusto mo, iparaffle mo na lang dito sa office or perhaps, use it to go out on a date with someone."

Mukha naman siyang napaisip sa sinabi ko. After a moment ay nginitian niya ako.

Lumapit siya sa akin at tinapik ang balikat ko, "Thanks for the idea bro! Now I know what should I do."

Nagmadali siyang lumabas sa aking opisina.

Sa totoo lang, I felt so unease sa kakaibang ngiti niya. Mukhang may pinaplano siyang hindi maganda.

Nagkibikit balikat na lamang ako. After all, it's his life. Bahala na siya kung ano man ang gawin niya sa ticket niya.

Ipinagpatuloy ko na ang pag-aayos ng papeles. I still have to deal with these papers the entire day.