Living with Mister Daniel Padilla (FanFic)

Locked In

Living With Mister Daniel Padilla

Chapter 9

Grace's POV

Puro kamalasan na lang ! Naulila na ako, naging PA pa tapos ngayon nakakulong pa ako dito sa lumang studio na to! Wala na katapusan ko na. Kanina pa ako sigaw ng sigaw wala naman atang nakakarinig saken sa labas.

Umupo na lang ako. Sa isang sofa na nandun. Why bother I still have my cellphone. Kinapa ko ang bulsa ko. Anak ng cellphone iPhone MyPhone Megaphone Microphone nga naman oo ! Putek naiwan ko ang cellphone ko sa Dressing Room ! Wala na. I'm Dead ! Bye World ! For sure no one will bother to open that stupid door.

Maya maya pa. Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto. Napatayo ako sa shock. Si Daniel Padilla, hinanap niya siguro ako. Pumasok sya. Nagsara ulit ang pinto. Automatic kase yun.  Lumapit sya sa akin. Salubong ang kilay. Naku po. Lagot ako neto.

"Kanina pa ako hanap ng hanap sayo. Nandito ka lang pala! Hindi mo ba alam na hindi ko na napuntahan ang appointment ko with management dahil sa kakahanap sayo?!" sermon ang inabot ko.

"Naligaw ako e. Nakita ko kase yung sign kaya sinundan ko. Malay ko bang ganito pala ang aabutan ko dito" Pangangatwiran ko.

"Hindi na ginagamit tong studio na to kase luma na kaya ginawa na lang bodega. Tara na ng makahabol pa ako sa meeting" 

Hinawakan niya ang kamay ko pero binitawan din.

Naglakad kame papunta sa pintuan. Aaktong bubuksan niya ng ayaw na naman mabukas. Inikot ikot niya ang door knob pero ayaw talaga.

"Damn. I forgot. Nagloloko pala ang lock neto, now what!?!!!!? Sigaw niya. Na nag echo sa buong studio. Kinuha niya ang phone nya para magtext pero walang signal dahil kulong ang lugar.

"Kasalanan mo to e!! Kung hindi ka nagpaligaw at pumasok dito edi sana nandun na ako sa meeting"!!Sisi niya saken.

"Aba ! Baket sabi ko bang iligtas mo ko ? Ikaw nga tong dapat sisihin e. Alam mo naman palang nagloloko ang lock e. Kung pinigilan mong magsara edi sana nakalabas na tayo dito"!!

Pumunta ako sa sofa sa inis. Hindi na din siya umapela pa.

Daniel's POV

Sobrang malas naman ! Lagot ako sa manager ko dahil di ako nakapunta sa meeting. Stuck up pa ako sa PA kong maarte. Hindi na lang ako nagsalita ng umapela pa sya. Not worth my time. Ang problema ko ngayon e kung papano makakalabas. Pero sa tingin ko matatagalan pa. Bihira at kung minsan wala talagang pumupunta sa right hallway na ito. The worst part, soundproof to. All I have to do now is to wait.

Umupo ako sa kabilang sofa tapat ng inuupuan niya. Nakataas ang kilay niya. Tumayo sya at nagsisigaw sa may pinto. Humihingi ng tulong.

"No use. Hindi ka nila maririnig. Just so you know soundproof to"

"Can you just shut up??I'm trying to get hel---"

Natigil siya sa pagsasalita. Nag fflicker on and off ang lights. Maya maya pa namatay na ng tuluyan ang ilaw. Natahimik siya.

Grace's POV

Kinabahan ako ng nag on and off ang ilaw. Kinabahan pa ako ng mamatay na talaga. I'm scared of the dark! I hate it. Parang phobia ko yun. Hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. Takot ako gumalaw. Wala akong makita. I just stood here like a statue. I'm scared ! Naiiyak na ako sa sobrang takot. Ayoko ng ganito.

Daniel's POV

Nakarinig ako ng mahinang iyak. Hinanap ko kung san. Ginamit ko ang phone ko para makita kung sino yun. Siya pala. Lumapit ako at tinutukan sya ng ilaw. Nakatalikod sya saken at nakatakip ng kamay nya ang mukha nya.

"Oy oy, umiiyak ka ba"? Tanong ko. Hindi sya sumasagot.  

Kinalabit ko sya "sumagot ka nga"!

Nagulat na lang ako ng bigla niya akong yakapin. Iyak sya ng iyak.

"Natatakot ako ! I hate dark places please let's go out"!!! Sabi nya saken. Takot pala sya sa madidilim na lugar.

Grace's POV

Kinalabit ako ni Daniel, ng makita ko sya. Niyakap ko sya ng mahigpit. Sobrang takot talaga ako. I dont care kung anong sabihin nya. Basta ang alam ko gusto kong makaalis dito asap ! I felt his gentle pat on my shoulder. Natauhan na ako. Bigla akong kumalas sa pagkakayakap. Nakakahiya.

"I'm sorry" sabi ko.

"No , it's okay." Inabot nya saken ang phone nya.

"Hold this, it will give you light somehow. Play with it. Do whatever you like" offer niya.

Kinuha ko naman. Okay na to atleast hindi madilim kahit papano.

"Thank you"!!!

Umupo ako sa sofa. Iisang sofa na lang ang inuupuan namen pero magkabilang dulo kame. Mabait naman pala siya. Naglaro na lang ako ng mga applications sa cp nya. Naisip kong tingnan ang gallery nya. Nakita ko ang isang picture nya with a girl. Maganda sya at maputi. Bigla kong inexit ng naramdaman kong gumalaw si Daniel. Kaya nagpatuloy na lang ako sa paglalaro. Mga ilang oras din akong naglaro, great way to kill time. Biglang namatay ang phone. Shocks. Low bat na. Once again. Madilim na ang buong kapaligiran.

-----------------------------------------------

Takot talaga ako sa dilim. Totoo yan. Ganyan ang nararamdaman ko kapag nakukulong ako sa isang dark place. =/ Phobia ko yan.

Anyway guys. Okay lang ba ang story ?

Vote.Comment.Be a Fan :)

Thanks for reading !

-mackenzie