RUN AS FAST AS YOU CAN (Completed)

CHAPTER 12: I DID

Chapter 12: I Did

Humakbang ako paatras at ilang beses na kumurap. Hindi ko inalis ang tingin sa mukha ni Trench at gayundin siya sa akin. It took seconds before I was able to say something.

"What was that?" biglang tanong ko. Puto, hindi iyon ang gusto kong sabihin! Gusto kong ibahin ang usapan, but look what I just did! Ako pa mismo ang nagsimula!

"An experiment to test a theory," sagot niya.

Ha? Puto, ano raw? Gusto ko sanang sumagot pa ngunit bigla kaming nakarinig ng beeping sound at sabay na napatingin sa pinagmulan niyon.

"Magandang araw Trench! Magandang araw Sunny!" bati ni AndE. The display on her charger says it's 100% complete kaya kusang nag-activate si AndE.

"A-andE? D-did you just see something?" Siomai! Maypagkachismosa pa naman ang android na 'to! Baka gawan pa kami ng issue!

She blinked few times before shaking her head. "Am I supposed to see something?"

"No!" malakas na sigaw ko. Napatingin ako kay Trench na tila chill lang. Puto, hindi ba siya nababahala na baka nakita 'yon ni AndE?! Pero sabagay, the beep comes after we k-kissed— puto bakit ang awkward sabihin? Ah basta, tiyak kong hindi iyon nakita ni AndE pero hindi ko mapigilang mapraning.

Nagbaba ng tingin si AndE at napatingin sa mga maleta ni Trench. "Why are you packing your things?"

Napakunot ang noo ko. "Wait, how do you know it's his things?"

Humakbang si Trench palapit kay AndE at tinapik ang ulo nito. "I guess the smart lenses that I made are really useful."

Tumango si AndE ng ilang beses. "Oo, nakikita ko nang mabuti ang laman ng bawat luggage. I can even see the smallest details."

My eyes widen. Smart lenses?! Okay it's not new pero puto?! Gumawa si Trench ng smart lenses for AndE na kayang makita ang laman ng mga maleta?!

See? This is what the Capital is wasting! I wonder what are the other features of the smart lenses.

"I can tell what you are thinking based on your facial expressions and body languages," wika ni AndE. "Right now, you're staring at me with a wrinkled forehead kaya marahil ay iniisip mo kung ano pa ang ibang nagagawa ng smart lenses. This is augmented reality in a very advanced version and smart vision. One feature is that by merely looking at you, I can identify pulse rate, heartbeats, approxiwnate amount of sweat you are excreting at this moment. Based on your previous emotions; shocked, flustered—--"

"Eeeeh!" I raised my hand to make her stop talking. Jusko, ayan na nga ba! Puto puto baka nalaman niya! "That's enough AndE. M-magaling. Ang ganda ng smart lenses mo."

"There are other features too——" Pinutol ko ang sasabihin niya sa pamamagitan ng paghakbang palayo.

"Tulungan mo na lamang siyang mag-empake AndE, magpapahinga pa kasi ako, byeee!"

Agad akong napatakbo sa kwarto namin ni Megan at isinara ang pinto. Sumandal ako sa likod ng pinto at mahinang sinampal-sampal ang sarili ko. Puto what was that?!

Okay I get it. I’m a 22 years old girl, marupok at natatangay sa tukso. Pero puto?! Nakuha ko pa ring lumandi sa ganitong sitwasyon?! Uh, sabagay it’s not the first time pero pusangina, bakit iyon ginawa ni Trench?! Ipinilig ko na lamang ang ulo ko at bumalik sa kama at nagtalukbong.

***

Ramdam ko ang tensyon sa paligid habang nasa hapagkainan kami. KL was silently tapping his fingers on table. Si Megan ay nakiramdam sa paligid habang nakatungo lamang sa plato niya si Coco. Triagle was still out of sight samantalang nakaupo naman sa dating pwesto no Trench si Nikon.