Chapter 5

1.2M 12.9K 984
                                    

"Oh, Dustin. I love doing you too." I tried to be sarcastic pero ungol ang lumabas sa bibig ko. He's good. He's really good. He's really, really good. Shit ka, Lia! Hindi pwede tong ganito! Magpapatalo ka sa lalaking ito? Hindi pa pinanganak ang lalaking magpapaluhod kay Lia Carbonel. I moved against him, determined to race him to the finish line. Gusto ko nang tapusin because with him, I lose control and I never liked losing control.

"Do you like this, Lia?" He asked as he began circling his hips and I came screaming his name. Hindi sya agad natapos, nagpakasawa sya sa alindog ko and I was on my way to my third before he reached his climax. Bitin. Gusto ko pa pero alam kong hindi na dapat. Talo na ako.

"Ibaba mo ako, Dustin." I told him and he pulled out of me before he put me down. Pucha, nakakawalang poise ang tikas ng lalaking to! I thought to myself as I grabbed a chair to keep my balance. My knees were shaking and I felt like crawling to my bed.

"Okay ka lang ba?" He asked and I held my hand up.

"Okay lang ako." Sagot ko sa kanya. "Can you please leave?" I requested and he looked surprise.

"Bakit?"

"May lakad nga kasi ako." I lied to him. Dustin is over six feet tall, kasing-tangkad nya ang mga Sandoval but unlike Alex and Nick who exude raw, animalistic power, itong si Dustin ay parang little lamb sa amo ng mukha. Anghel ang itsura pero demonyo sa kama.

"Tutuloy ka pa rin?"

"Oo naman." I grinned. Gusto ko na syang umalis kasi hindi ko na kayang maglakad. Nakakahiya namang gumapang sa harap nito. "Bye na."

"Lia--"

"No. Ayoko ng isang relasyon. I'm not like my sisters and this is something that you should have realized by now. Wala akong balak mag-asawa, wala akong balak magkaanak at wala akong balak magpamilya. Okay na akong ganito."

"Hindi naman kita minamadali." Hindi nga pero dinadaan mo ako sa haba, laki at bilis, hindot ka. Sarap mong itali sa kama. What?! Lia, ayan ka na naman! Tama na yan! 

"Kahit gaano pa kabagal ang gawin mo, hanggang dito lang ang kaya kong ibigay." I sighed. "Sorry, Dust, you'll find someone better." I said. He looked like a lost little boy and it tugged at my heart. Gaga, anong heart? Baka si pempem lang yan kumikirot.

"Hindi ko na ba kayang baguhin ang isip mo?"

"Hindi na. Salamat sa sarap." I gave him a wink but he did not smile as he took his handkerchief out of his pocket and wiped his instrument with it. Naman, sa harap ko pa talaga? Anong meron dito at ang hilig nyang gamitin ang panyo nya sa pagtanggal ng katas ng kamunduhan?

"Okay." He uttered as he pulled his boxers and pants up. He walked towards my door and I just stood there, nakahawak pa rin ako sa silya. I pasted a smile on my face as he turned to look at me.

"Bye!" Happy to serve! I wanted to add pero alam kong wala sya sa mood. He nodded his head before his gaze shifted towards the flowers. 

"I hope you like them." He said and I frowned.

"I like them, they're from Lee Ann."

"No, they're from me." He said before he opened the door and left. I gaped at the closed door. First time kong nakatanggap ng bulaklak galing sa lalaki sa buong buhay ko and it felt weird -- bigla akong kinabahan, bigla akong nanlamig at biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Tanga, orgasmic pala ang makatanggap ng bulaklak? I asked myself. I slid to the floor because I haven't recovered from Dustin's lovemaking yet. Wait lang, bagong term? Love-making talaga? Dalagang Pilipina ka, teh?

Bedroom Negotiations ClassicTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon