HEARTS LEGACY: PEARL

24: ANNULMENT

Sobrang na stress ako sa problema ko sa Paris, isang shipment ko ng damit ang na nakaw kaya hindi na tuloy ang fashion show. Sobrang laki ang nawala sa 'kin. Minalas talaga ako ng sobra. Hindi ako pwedeng umuwi pag hindi ito ma solved kaya I work hard for a week para lang maka uwi. I miss Kirvy, the boys and Ally. 

Pagkalabas ko sa NAIA ay pumarada agad ako ng Taxi. Isang umiiyak na si Anne ang nakita ko habang inaalo ni Kirvy at niyakap. Ang tuwa na naramdaman ko ay napalitan ng selos. Alam ko wala akong karapatan pero bakit ako umasa? Nag masid lang ako. Hindi nila naramdaman ang presensya ko hanggang sa nagduduwal si Anne at tumakbo sa kusina na sinundan ni Kirvy, hinahagod niya ang likuran nito, while nagduduwal isa lang ang nasa isip ko "BUNTIS SI ANNE! AT SIYA ANG AMA!"

Tumalikod ako at lumabas ng bahay. Umiiyak ako habang sakay sa taxi. Na isipan kong mag pahatid sa bahay na lilipatan namin, doon ko nagawang umiyak at kinuha ko ang wine na naka display doon, wala akong paki basta uminom lang ako ng uminom. Ang sakit sakit, iyak ako ng iyak.

Bakit di kita magawang kalimutan huh?

Bwesit ka!

Bakit di ko ma gawang mag mahal ng iba!

I hate you!

Hindi ko alam kung what happened next, but I found myself in my bed, and my clothes were changed. I smell someone cooking too, kaya dali-dali akong bumangon to check who the intruder is, and there's the man in blue Polo and black Pants, no other than King. And he is cooking.

"How did you know I was here?" Na iyak akong yumakap sa kanya from his look's para din siyang umiiyak.

"You're awake. Please don't break down like that again." Niyakap niya ako ng mahigpit.

"Are you okay?" There's something na iba kay King.

"I should be the one asking you that."

"I'm not ok. My husband's fiancée is pregnant! I'm not ok with it!"

"I witnessed how you cried. The way I see it, you still love him that much, huh?"

"I'm a loser King. I love him but i am nothing to him. Buntis si Anne, anong laban ko?"

"Hush baby, stop. You've been crying all night!"

"King? What should I do?"

"I don't know, but there is something I'm going to ask you about."

"What is it?"

"Can you spend a month with me? Here in this house with the kids? Can we play like a happy couple again? I miss you, and I miss my boys!" Napa tango lang ako ayoko namang bumalik kay Kirvy.

"Yeah, maybe this is what I need." At niyakap ko siya.

Dinadala ko si King sa bahay at nakilala nila ito. I tell them about what happen between me and Kirvy, naawa sila sa akin. I even shared about our plan to live in a separate house at walang tumutol. Ang sabi lang ni Mom, it's time to break my marriage with Kirvy, masakit but yeah i think yun ang mas magandang gawin.

Nang na settle ang mga bata kay King sa bahay, nag pa alam ako na may aayusin lang at dali-dali akong pumunta sa bahay namin. Nakita kong nakayakap si Anne kay Kirvy at si Kirvy gulat na nakita ako at bigla siyang tumayo.

"P....."

"May sasabihin ako sayong importante."

"Ako rin P, na pag isip-isip kong sabihin ang toto sayo."

"Yeah, sure."

"Si Anne Buntis at--"

"I want an annulment!" Na muti ang mukha ni Kirvy, yeah ganitong-ganito din ang scene namin noong nang naghiwalay kami, ganitong-ganito talaga. At that time buntis din si Anne.

"What?"

"I know you heard me. I want to get out of this marriage. Napag promise ko na si mommy na wag mag pull out sa company ninyo. I want my freedom in return."

"No! Hell, I'm not letting you go!"

"See you in court then."

At umalis na ako sa bahay nila, pinipigilan ko ang damdamin kong huwag umiyak. Sa awa ng dios ay naka-uwi ako ng okay, pero ng nakapagsolo na ako sa kwarto ay hindi ko napigilan ang hindi ma-iyak, ang sakit-sakit kasi. Napahagulgul ako, ayaw kong marinig ng mga bata pero pa lakas ng palakas ang boses ko kaya pumasok ako sa banyo at pinaandar ko ang shower habang basang basa ako na umiiyak at nagsisisgaw. Sobrang lamig na, hanggang sa naramdaman ko ang pagtila ng ulan at my towel na ka wrap sa akin.

"Husshhh.... tama na, magkakasakit ka niyan!" Alo ni King sa akin.

"Ang sakit King! Mahal ko siya ang sakit-sakit!"

"Alam ko, nasasaktan din ako. Sana iyakan mo rin ako ng ganito Pearl pag mawala na ako, pero mukhang mas malabo pa sa imposible."

"Bakit ganito King? Bakit ganito? Bakit ba tayo nagmamahal ng taong hindi naman tayo ang mahal?"

"Hsshhhh.... tahan na, everything will gonnna be okay, I'm here Pearl, kahit hindi mo ako mahal, ako mahal kita. Kahit sa kahuli-hulihang hininga ng aking buhay hinding-hindi kita iiwan dahil mahal kita. Mahal na mahal kita!"

"King, bakit ba hindi nalang ikaw ang minahal ko? Hindi mo naman ako sasaktan diba? Hindi mo naman ako iiwan diba? Diba King?"

"Hin-di ki-ta iiwan. Hin-di! Hindi! Dahil kahit sabihin nilang kailangan na kitang iwan ay hindi parin kita iiwan."

Bakit pakiramdam ko iiwan din ako ni King?