Falling For Ms. Model [Published]

Chapter 5

CHAPTER 5

Cambodia.

Eizel took a deep breath before stepping out from the plane. She was about to smile and admire the scenery when she saw Lancelott.

Agad na nasira ang scenery sa nakita. Ewan ba niya kung bakit siya naiinis sa lalaking ‘to. At mas lalo pang nadadagdagan ‘yon kapag naaalala niya ang masaya nitong mukha nuong kasama nito ‘yong magandang babae sa restaurant.

“May sasakyan ka na papunta sa Hotel mo?” Tanung ni Lancelott na para bang nag-aalala sa kanya.

But she knew better! Pagtatawanan lang siya nito kapag sinabi niyang wala. “Mayroon na.” Mataray niyang sagot.

Lancelott tsked. “Napaka-simpli lang ng tanung ko, nagtataray ka pa. Hindi ka ba napapagud?”

“Hindi.” Aniya at nauna nang naglakad palabas ng airport.

Hindi niya pinansin ang pagtawag ni Lancelott sa pangalan niya. Nagmamadaling siyang naglakad at nagpasalamat ng makita ang isang limousine na may nakatayong lalaki sa tabi at may dala-dalang placard na may nakasulat na ‘Eizel Nicole San Diego.’

“Hello, Ricafort.” Bati niya sa lalaking nagbukas sa kanya ng pintuan ng sasakyan.

Kilala niya ito dahil ito palagi ang driver niya sa iba’t ibang bansa na pinupuntahan niya.

“Hello, Miss Eizel. Miss Pea already gave me your schedule. I’m going to take you to Royal Residence Hotel.”

Tango lang ang sinagot niya at isinara na nito ang pintuan ng sasakyan. Isinandal niya ang likod sa malambot na likuran ng inuupuan. Habang nasa biyahe, tumitingin siya sa mga dinadaanan nilang gusali. Naaliw siya sa mga dinadaanan kaya naman hindi niya alintana na dumating na pala sila sa destinasyon.

Pinagbuksan siya ng pintuan ni Ricafort.

May iniabot ito sa kanyang susi. “This is your room key. Miss Pea wants me to give it to you. He said to tell you that he’s busy catching water lilies and to inform you that you have a party to attend tonight. Please wear a very glamorous dress.”

Napailing-iling nalang siya sa pinapasabi ni Pedro. Ang baklang ‘yon talaga. Hindi man lang siya hinintay bago manlalaki. Napatingin siya sa susi na hawak. Well, kahit naman manlalaki ito, hindi naman siya nito pinabayaan.

Nang makapasok na siya sa kuwartong pansamantala niyang tutuluyan, agad na nahiga si Eizel sa kama at nagpahinga. Mamayang gabi, may party siyang pupuntahan.

CLAD with a Versace beige one strap gown with a slit on her left leg up to her lower thigh, Eizel paired it with Prada stiletto that glisten against the darkness; she walks to the party with her head held high. When Eizel enter the room where the party is being held, all eyes were on her. Their eyes are full of admiration as they looked at her walk towards the table where her colleagues were sitting.

Hindi na siya nailang sa klase ng mga titig na binibigay sa kanya ng bawat kalalakihan sa party, sanay na siya.

“What took you so long?” Tanung sa kanya ni Pedro sabay halik sa pisngi niya.

“I have to make myself beautiful.” Aniya na nakangiti.

“You’re too beautiful. Feeling ko naging lalaki ako ng makita kita.”

Tumawa siya ng mahina sa sinabi nito. “Liar.”

Ngumisi si Pedro sa kanya. “You know me well.”

Umupo siya at nginitian ang kasamahan sa mesa. Most of them are models from different part of the world.

“You’re dress is beautiful, Eizel.” Lydea, a half-Russia half-Filipino model complemented her dress.