YAKAMOZ

12-Yumruk

ERAY'DAN

Gözlerinin içine bakmış cevap bekliyordum. Bunu yaptığıma ben bile şaşkınken onun şaşırması tabi ki normaldi.

Onu tanıyalı daha birkaç gün olmuştu. Hemen hemen her gün kavga etmiştik ama yine de onda beni kendine çeken bir şeyler vardı. Bunu evde kendimi kaybettiğimde, bana sarıldığında anlamıştım.

Bu belki de aşk filan değildi. Bu sevgi gibi bir şeydi. Güven.. Ya da huzur..

İlk görüşte aşka inanmamıştım hiçbir zaman. İnsanlar önce birbirlerinden hoşlanır birlikte olur sonra birbirlerine aşık olurlar. Her zaman buna inanıyordum. Ve yanında huzurlu olduğum kişi aşık olabileceğim kişidir. Ben de bunu düşünerek ona bir soru sormuştum.

Tam ağzını açmış bir şey söyleyecekken önünde durduğumuz evin kapısı açıldı. Birden panikle o tarafa döndü ve kollarımın arasından kurtuldu. Hafifçe bana baktıktan sonra bir şeyler mırıldanıp eve doğru yürümeye başladı.

"Babam.."

Söylediği birkaç kelimeden anladığım tek şey buydu. Mina içeriye girdikten sonra adam bir süre daha bana baktı ve kapıyı kapattı.

Geri çıkmayacağını düşündüğüm için arabaya doğru yürümeye başladım. Bir kıza sevgilim olmasını teklif etmiştim, ilk defa bir kız buna hemen atlamamıştı. Ve ben hoşlandığım kızın babasıyla bu kadar çabuk tanışmıştım. Pek tanışmak sayılmazdı ama yine de görmüştüm en azından. Bu garipti. Mina'yla tanıştığımdan beri olan her şey gibi...

🌊

AFRA'DAN

Bizimkiler gideli bir saat olmuştu ve gülmekten yüz kaslarım ağrıyordu. Ege gerçekten tam bir deliydi. Etraftaki kızlar sürekli onu süzüyorlardı ama o hiçbirine pas vermiyordu. Birde bana gıcık gıcık bakanlar vardı tabi.

Hayır yani beraber oturan iki kişi illa sevgili mi olmak zorunda? Arkadaş olamaz mı? Ege kızlara baktığımı fark edince onlara kısa bir bakış attı. Hemen sonra büyük bir kahkaha patlattı.

"Siz kızlar ne kadar kıskançsınız ya seni sevgilim sandılar bakışlara bak. "

"Beni katma o kızlar kategorisine. Benim kıskançlık duygumu almışlar. Yok bende öyle bir şey."

Bu sefer ben kahkaha attım. Ama o şaşkındı.

"Nasıl yani? Hiç erkek arkadaşın olmadı mı?"

Buradan bunu mu çıkartmıştı?

"Oldu tabi ki. Baya oldu."

"Ee onları kıskanmadın mı?" diye göz kırparak sorguladı.

"Yok be ne kıskanması? Kız gelse yanımda laf atsa umurumda olmaz. Sonuç olarak o kişi benimle birlikteyse olay bitmiştir."

Sinsi sinsi gülümsedi.

"Kızım sen hiç aşık olmamışsın. Bak demedi deme. Bir gün aşık olacaksın ve hayatımda gördüğüm en kıskanç kişiye dönüşeceksin."

"Ya tabi tabi. Aşk saçma ben niye aşık olup kendime acı çektireyim ki? Aşık olup da mutlu olan kimseyi görmedim ben."

Gerçekten düşüncelerim böyleydi. Aşkın varlığına inanıyordum yani insanların bu kadar acı çektiği bir şey yalan olamazdı herhalde. Her zaman mantığımla hareket ettiğim için aşk bana tersti.

Ege bir süre suratıma boş boş baktı. "Böyle düşünmene şaşırdım. Bence aşk her zaman kötü değildir. Eğer karşılıklıysa hayattaki en güzel şeydir."