I'm a boy

2

Po co to piszę? Z kilku powodów.

Po pierwsze- dla innych. Może komuś pomogę/doradzę/oświecę.

Po drugie- dla siebie. Mam potrzebę pisania. Pisania czegokolwiek. Ale pisania. I opisywania. Opisywania siebie. Opisywania swoich przemyśleń. Opisywania swojej (krótkiej) historii żywota (wiecznego, amen). Opisywana tego, co czuje mój umysł, a nie zmysły. Opisywania tego, co dzieje się pod moją czaszką. Opisywania tego, co kocham. Opisywania tego, czego nienawidzę. Opisywania wszystkiego. Opisywania niczego. Opisywania po prostu. Opisywania wprost. Opisywania zawiłego. Opisywania trudnego do interpretacji.
Ale wszystko to jest opisywaniem. A opisywanie jest tym, czego w tej chwili/na tym etapie życia potrzebuję.
I tyle.
Kocham (krótkie jak moje życie) opisy i nienawidzę (długich, rozwlekłych) opisów. A ponad wszystko uwielbiam je pisać.
Bo bez pisania, nie ma opisywania.