Final Part 3-Kaybetme Korkusu

10.4K 659 188
                                    

~~~

Tatlı mı tatlı okuyucularıma klişe mi klişe bir final :d

Upuzun yorumlar istersem kızar mısınız? *kedi bakışları*

Tüm hikayeyi içeren iyi ya da kötü içerikli yorumlar istiyorum *32 diş sırıtıyor*

Sizleri seviyorum ve hepinizi kocaman kocaman öpüyorum :*

Keyifli okumalar :3

--Medyadaki şarkıyı, söylediğim yerde açın. --

~~~

Zayn'den Devam

Gözleri yorgunlukla araladığımda, tanıdığım ve sevdiğim herkesi yanımda görmüştüm. Yanıbaşıma baktığımda, Liam'ın orada olduğunu gördüm. Neden Brooke değilde, Liam burada duruyordu ? Kafeteryaya nmişti herhalde. Başka bir açıklaması olamazdı. Ama neden tam uyanacağım anda kafeteryaya ineceği tutmuştu ki ?

"Herkes, hepiniz buradasınız ? Peki Brooke nerede ?" diye sordum. Gözlerimin açılması ile başlayan sevinç dolu sesler birden kesildi.

"Kafeterya da değildir, değil mi ?" dedim. Konuşurken hafiften canım acıyordu ama şuan bu hiç umurumda değildi. Kimse ses çıkarmadı.

"O zaman.." dedim. Gwen oda da belirdi gözleri kanlanmış ve sulanmıştı. "..Yan odalardan birinde, değil mi ?" dedim. Liam'a baktım. Gözlerini kaçırdı. Solumda duran Brooke'un babasına baktım. Gözleri dolmuştu.

"Uyanamadı mı ?" diye sordum zorlukla. Yatakta doğrulmuş, odada ki her bir kişinin gözlerine bakıyordum.

"Uyanamadı." dedi Joe Goldberg fısıldayarak. Ve arkasını dönerek odadan yavaş adımlarla çıktı. Bu cevap benim için yeterliydi.

Ben burada uyanmış, arkadaşlarımla gülerken O orada yaşam mücadelesi veriyordu. Yatağımdan kalkmaya yeltendim ama Liam beni engelledi.

"Dinlenmen gerekiyor. Yeni uyandın."

Gözlerim üzüntüyle ve acıyla dolarken, "Umurumda mı sanıyorsun!" diye bağırdım.

Oda sessizliğe bürünürken, çaresiz hissettim. İlk defa. Yataktan kalktım ama bu sefer beni kimse durdurmadı.

"Nerede kalıyor ?" diye sordum. Kısa bir sessizlikten sonra Gwen öne atılarak, "Ben seni götürürüm." diye cevapladı. Kafa salladım ve yataktan da destek alarak Gwen'in koluna girdim. Yavaş adımlarla odadan çıktık.

Gwen tek kelime etmiyor, yüzüme bile bakmıyordu. Durduğunda bende durdum. Eliyle, beyaz duvarlarla çevrelenmiş odayı gösterdi. 

"Burası." Kafa salladım. "Ama içeri almıyorlar."  İçeri girmem lazımdı. Dudaklarına iyileştirici öpücüğümü kondurup, onu iyileştirmem lazımdı. Bunu yapmadan kendimi nasıl iyi hissedebilirdim ki ?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 27, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mrs. Malik (Zayn Malik Fan Fiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin