Short Stories (Oneshots)

Isang Daan

Tapos na ang ilang klase. Nagsisilabasan na ang mga estudyante. Panigurado unahan na naman sa pagsakay sa jeep. Tumayo ako mula sa upuan at nagmadaling lumabas para makapila agad ako.

"Dani!" sigaw ni Rica, kaklase ko sa Kas 2, 'yong klase naming katatapos lang. Napahinto naman ako at lumingon sa kanya.

"Hmm?"

"Okay lang bang ikaw ang kumuha ng readings sa Berry's? May class pa kasi ako, eh."

Ngumiti naman ako sa kanya at tumango. "Okay. Papunta rin naman ako sa Center para kumain."

"Talaga? Yehey! Thank you! Bye-bye!"

"Bye!"

Kumaway kami sa isa't isa at tumakbo siya sa kabilang building para sa susunod niyang klase. Medyo late kasi nag-dismiss ang prof namin kaya halos lahat ng estudyante ay nagmamadali.

Nang makalabas ako sa building ay pumunta ako sa shed para maghintay ng jeep. Pwede naman akong maglakad papuntang Center pero dahil tanghaling-tapat ay hindi ko na itinuloy. Bukod sa mainit ay nakakapagod din. Ayoko nang mag-aksaya pa ng lakas dahil gutom na ako.

Walang nagfa-facilitate sa shed na 'to kaya wala ring pila. Nang may dumating na jeep ay nag-unahan kami sa pagsakay at muntik pa akong hindi makaakyat dahil itinulak ako ng babae sa harapan ko.

"O, tig-dalawa pa sa kaliwa't kanan! Pakiayos ang upo!" sigaw ng driver.

Ako ang huling nakasakay at sa kamalas-malasang pagkakataon ay sobrang liit ng space na napunta sa akin. Isiniksik ko na lang ang sarili ko kahit na tail bone ko na lang ang nakaupo. Nakailang atras na ako pero wala pa ring pagbabago. Kaunting galaw ko lang ay siguradong malalaglag ako. Para lang akong nagkukunwaring nakaupo.

"Miss," tawag ng katabi ko. "Umurong ka na," sabay senyas niya na pumasok ako at in-adjust niya ang sarili niya.

"Oh. Thank you po," sagot ko naman.

At least, medyo okay na ang posisyon ko.

Kinuha ko ang phone ko sa bag at tiningnan kung may nag-text. Nakita ko ang message ng kapatid ko at nagpapauwi siya ng isang rim ng bond paper. Kita mo 'tong babaeng 'to, papahirapan pa akong magbuhat mamaya.

Oo na. May 5% interest 'to ha, reply ko na lang.

Binuksan ko ulit ang bag ko at akmang kukunin na ang purse pero napatigil ako sa paggalaw. Teka, anong nanyayari?

Kinapa ko ulit ang loob ng bag at hinalughog ko na pati ang mga bulsa pero wala roon ang wallet ko. Chineck ko na rin ang sarili kong mga bulsa para tingnan kung may naiwan akong barya pero saka ko naalala na nilagay ko rin pala roon lahat ng sukli kanina.

Inalala ko ang nangyari bago ako sumakay. Tumakbo ako papunta sa shed habang suot ko ang backpack. Nakipag-unahan ako sa pagsakay at tinulak ako ng isang babae. Teka, hindi kaya may kumuha no'n mula sa bag ko? Nilabas ko ba 'yon bago ako sumakay? Hala, hindi ko maalala!

"O, 'yong mga 'di pa nagbabayad diyan!" sigaw ng driver kaya lalo akong nag-panic. Pakiramdam ko ako talaga 'yong pinapatamaan niya.

Isang beses ko pang kinapkapan ang bag at sarili ko pero wala talaga. Wala akong kahit anong perang mahanap. Naiiyak na ako sa hiya dahil ayaw ko namang mag-123. Bumaba na lang kaya ako? Pero halos kalahati na ang nabyahe ko.

Ano na bang gagawin ko—?!

"Bayad po."

Napatingin ulit ako sa katabi kong lalaki at iniabot niya sa akin ang seven pesos. Akala ko ay para sa kanya 'yon pero nagulat ako nang ngumiti siya sa akin.