Playing With Fire (#Wattys2018)

Chapter Ten

Chapter Ten

Let him own me.

Sa gulat ko, agad kong binuksan ang pinto ng banyo at mabilis na hinarap siya. Nagulat pa ako nang nakita kong nayuko siyang nakaupo sa sahig malapit sa bathroom ko.

"Anong sabi mo?! TOTOO BA YUN JULIAN? HAAA?" Excited na sabi ko at agad na nilapitan siya.

Gulat na napatingin si Julian sa akin at nanlaki ang mga mata niya ng makita ako.

"SHÍT YURI!" Agad niyang sigaw at mabilis na tumalikod sa akin. "NAKAHUBAD KA PA!"

Saglit akong natigilan sa narinig...

At nanlumong napatingin sa katawan ko. Sheeeet. This is not happening! Ahhh!!

"MY GHAAAAAAAD!" Pumasok ako sa banyo ulit. Juskolord! Feeling ko nakita niya talaga ang lahat sa akin! My goodness gracious! Yuri! Anong katangahan ito??? Ahh!!

Biglang may kumatok sa pinto. Wala sa sariling napatakip ako ng katawan. My ghad, lupa kainin mo na ako. Please.

"Uhh.." Tikhim ni Julian. My cheeks reddened in embarrassment. Ang awkward! Ghad! "Y-Yuri, here's your bathrobe. Naiwan mo dito sa labas," kalmadong sabi niya.

Napalunok ako bago binuksan ang pinto at mabilis na kinuha ito. "T-hanks."

Jusko, ngayon pa talaga ako nahiya ha? My goodness! Ang tapang tapang ko pang hamunin siyang makigpag-you know sa akin tapos ngayon babakla-bakla ako.

Huhuhu. Sorry naman. Ngayon ko lang nalaman na conservative pala ako. Kahit naman siguro kahit sinong babae makita ang katawan nila nang hindi inaasahan eh mahihiya rin sila. Tsaka ang awkward talaga eh! Kahit pa mahal ko siya, ang awkward lang talaga.

Mabilis kong sinuot ang bathrobe at lumabas na. Nakita ko pa si Julian na nakahiga sa kama ko, ang isang braso niya ay nakapatong sa kanyang noo. Tumakbo agad ako papasok sa walk-in closet ko at doon nagbihis.

Matapos magbihis, nagtalo pa ang isip at puso ko kung lalabas ba ako. Eh sa nakakahiya talaga eh!

Bahala na nga.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng walk-in closet ko at kalmadong lumabas. Nandoon pa rin si Julian sa kama ko, nakahiga. Nilapitan ko siya. Mukha kasing nakatulog na ito.

Umupo muna ako sa gilid ng kama upang tignan siyang mabuti. Ganoon pa rin ang posisyon niya. His eyes are closed, kitang-kita ko kung gaano ka ganda ang pilik-mata niyang tila isang alon sa dagat. His lips were slightly opened, making me adore his mouth more.

Napatitig ako sa mga labi niya.

Sheet. Ang ganda ng mga labi niya. Parang... parang... ang sarap halikan.

Pakshet. Bumalik na naman sa isipan ko iyong sinabi niya kanina. Though hindi naman iyon directly sinabi pero para na ring sinabi niyang mahal niya ako diba?

Tangna. Isang halik lang please? Tapos bababa na ako't magpapahahanda ng agahan. Isa lang. Hehe.

Dahan-dahan kong inilapit ang aking mukha sa kanya. Promise isang halik lang.

I inched even more hanggang sa gahibla na lang ang lapit ng mga labi namin nang biglang bumuka ang mga mata ni Julian at isang ngiti ang sumilay sa mga labi niya.

Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na lumayo ngunit bigla niyang hinawakan ang mga kamay ko mabilis akong pinahiga sa kama at kinaubabawan.

"May plano ka pang rape-pin ako ha?" Nakangising sabi niya na siyang ikinapula ng pisngi ko. Hawak-hawak niya pa rin ang mga kamay ko malapit sa aking ulo. I tried to move but he wouldn't let me.

"H-ha?! Assuming ka! Hindi no! Kung mang-rerape ako doon naman siguro sa totoong lalaki!" Inirapan ko siya nang makitang nakangisi ito.

"Ano bang tingin mo sa akin?" He said near my ear. I could feel the hotness of his breath na siyang nakapagtindig ng mga balahibo ko. My goodness!

"A-ano pa? Edi b-bakla! Malamang," medyo nanginginig ang boses na sabi ko. Sa lapit ba naman namin! God!

"Bakla?" He smirked. Ngunit ilang sandali pa ay seryoso na siyang nakatitig sa aking mukha. His eyes mirrored hunger, and suppressed feelings. Napatitig na rin ako sa kanya.

Hanggang sa naglakbay ang titig niya mula sa aking mga mata hanggang sa aking mga labi. Napalunok ako nang bigla siyang magsalita.

"May bakla bang ganito humalik," he said sensually as he dipped his head and claimed my mouth with his.

His kisses were deep, really claiming what was his. At first hindi ako makapaniwala sa ginawa niya that's why I didn't respond but moments later, sinagot ko na rin ng sabik na halik ang kanyang mga halik.

I even pulled his nape to deepen the kiss. He was touching my neck as he devoured my lips. Moments later, his tongue was now invading the corners of my mouth and I welcomed him in.

Inilayo niya sandali ang kanyang mukha at tinitigan ulit ako. His eyes burned with deep passion. And something that I couldn't name.

"I can't help myself Yuri," He breathed out and claimed my lips once again.

"I need to get rid of this feeling," he added while kissing me ferociously then he stopped for a while and instead, placed his forehead on mine.

Napakunot ang noo ko. Still, my eyes were closed. "What are you talking about?" Naguguluhang tanong ko sa sinabi niya.

"This... I'm feeling towards you is dangerous. Hindi ko na alam ang gagawin ko. I'm afraid that this is only just physical attraction," Julian added as he pressed small kisses on my lips. One at a time.

My heart is hammering loudly. Sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko imposibleng hindi niya marinig ito.

"W-why did you say so?"

He placed a gentle kiss on my lips again. "What happened earlier was my last straw. Ang hirap nang pigilan.."

I tried to open my eyes to look at him even if he's so close to me. I smiled at him. "Edi wag mong pigilan..."

The moment I said it, that's the time when the magic started.

Julian's kisses were full of hunger, passion, and something else. And I hope that it is love.

He explored my body that no one else ever did and he showered through his kisses what he felt.

I equalled his passion with so much love as I let him enter my most prized possession which was then... myself, my whole being.

That time, I only focused on us, and no other else. I couldn't think of others. I feel that we were the only people in the world.

It was both pain and bliss but it's more of the latter. It was more of the bliss as I do not feel any regrets as I gave myself to the one I love.

"Yuri.." Julian breathed out as he entered me with so much passion.

"Julian.." A tear fell from my eyes, not because I am hurt but because I am together with Julian even just for now.

We danced to the rhythm only us know and understand.

We spent the rest of the day together, exploring ourselves and knowing each other's weakness. We didn't care about anything. Because at that moment, it was only us who existed in the world... and nobody else. Especially when we found out that no one's at home that day.

And that same day... I let him own me.