Playing With Fire (#Wattys2018)

Chapter Six

Chapter Six

Let him warn me.

Simula noong araw na hinalikan ako ni Julian, parang mayroong nagbago sa kanya.

It's like, he cares for me more and more each day. Minsan tumatawag siya para tanungin kung nakauwi na ba ako nang maayos, minsan din ay inihahatid niya ako.

Nagiging concern na rin siya sa mga insinusuot ko, ayaw niya iyong mga off-shoulder dresses, ayaw niya iyong masyadong maikli, ayaw niya iyong shorts, sexy dresses and the likes.

Marami pang nag bago sa kanya, at hindi ko alam kung bakit niya ginagawa ang mga iyon.

Gusto niya na ba ako? OMG.

Tinampal ko ang sarili ko. Nag-aassume ka na naman, Yuri. Remember yung status na nabasa mo sa Facebook?

Actions speak louder than words. But actions without words are lacking. It's confusing. Actions should be accompanied with words before you start assuming.

Tama nga naman. Kaya simula ngayon, hindi ko muna bibigyan ng meaning ang mga ginagawa sa akin ng baklang 'yon. Baka ma-misinterpret ko lang, mahirap na.

I looked around and my eyes zeroed on something. Tumayo agad ako at naglakad papunta sa harap ng drawer at kinuha ko iyong scrapbook na ginawa ko.

I scanned all the pages until I reached the last part.

May dalawang pahina pa. Ano kayang ilalagay ko dito? Hmm.

I smiled when I thought of something to do on the second to the last page. Kumuha agad ako ng gunting, glue, construction papers and other art materials.

I started making a pop-up. I printed pictures of Julian and me and pasted it on the pop-ups. Gumawa rin ako ng pekeng marriage contract at pagkatapos ay nilagyan ko ng pangalan sa ilalim kung saan kami pipirma.

______________ _______________
Julian Alexander Yuri Evangelique
Tan Gallanza–Tan
(signature over (signature over
printed name) printed name)

I smirked.

Kapag napirmahan na namin iyan, ipinapangako ko sa scrapbook na ito na ang ilalagay ko sa huling pahina ay picture naming dalawa sa araw ng kasal namin.

Napailing na lang ako sa naisip.

Akala ko ba titigilan mo na ang pag-ibig mo sa baklang 'yon Yuri?! You said that 3 months ago noong niloko ka niya about sa bar thing. Eh ano itong ginagawa mo ngayon?

I sighed. Anong magagawa ko? Ang hirap pigilan ng pag-ibig ko para sa kanya. Madaling magmahal, at kung totoo ngang mahal mo ang isang tao, mas mahirap palang itigil ang pagmamahal mo para sa kanya.

Wala itong kasiguradahan, pero kahit ganoon, willing akong sumugal. Manalo, matalo, at least sinubukan ko kaysa wala akong ginawa, hindi ba?

Yuri, for God's sake, ang dami mo ng ginawa para sa baklang iyon! May napala ka ba?

I shook my head. Fine, fine. Alam ko iyon. Pero kasi... dammit, I swear last na ito. Kapag sinaktan pa ako ng isang beses ng Julian na iyon, ititigil ko na ito.

I repeat. Ititigil ko na ang kahibangang ito.

"Yuri, nandito sa baba si Julian. Hinahanap ka," Sigaw ni yaya mula sa labas ng kwarto ko.

"Opo, lalabas na! Hihi." Mabilis akong tumayo at lumapit sa salamin para mag-ayos.

He's here again. My ghad! Saan kaya kami pupunta? Hmm. Exciting. Last time sa horror chamber eh. Hihi.