Nagka-PALIT Tayo!? [Julniel]

Chapter 21

“Marahang-marahang kang kung gumalaw sa tuwing ikaw ay tahimik,

Ngunit ka pag ikaw ay ginambala, laking gulat ng kalikasana sa iyong hagupit.

Bilang isang nilalang na handang tumulong sa anumang karimlan,

Asahan kaming mga tao ang tumulong kahit sandal lang”

Nakangiting nakatingin si Daniel kay Mara habang nagbabasa ito sa harap ng ginawa niyang tula, nagpalit na sila ng gawa. Binabasa ngayon ni Mara ang ginawang tula ni Daniel dahil nga dapat gagawin nilang tula ay para sa sarili nilang dalawa

“Mga basura ay dapat I recycle upang makatulong man lang,

Bunga nito’y maganda ang ihip ng hangin at iwas sakit

Kung ating mararapatin tingnan ang dagat

Siya ang buhay ng tao at ng mga halamang dagat”

Sabay bow ni Mara at nagpalakpakan naman ang lahat, binigay niya sa kanilang guro ang papel niya tapos sinulatan niya ito ng grado. Tiningnan ni Mara ang sinulat ay nakatanggap ito ng 1.0 means 90 plus ang grado nito.

“Daniel oh!!” pinakita agad ni Mara ang papel kay Daniel

“Galing ko talaga!” pagmamayabang ni Daniel

“Galing ko din noh sa pagsasalita sa harap!” si Mara naman

“Syempre naman, magaling talaga basta mahal ko!!” sabay kindat ni Daniel

“Bolero!!” nasabi ni Mara

Namula naman si Mara kaya iwas agad siya ng tingin kay Daniel. Ayaw niyang makita nito na namumula siya kasi alam niyang aasarin talaga siya. Ayaw niya ding ipahalatang kinikilig siya

“Mahal mo naman *wink*!” sabay ngiti ni Daniel ng malapad

“Yaks! Sino may sabi?” naiinis na sabi ni Mara

Nagbubulungan lamang sila na nasa likod talaga sila kaya naaasar ni Daniel si Mara kasi nakafocus lahat sa harap

“Ako, kasi yun naman ang totoo diba?” sabay lapit ni Daniel ang mukha kay Mara

>///////////////< Mara

^___________^ Daniel

“Ms. Montes ikaw na!” narinig nilang dalawa na tinawag na siya ng kanilang guro

“Yes ma’am!” sabi ni Daniel na nakangiti at nakatingin parin kay Mara

Napatayo na si Daniel pero nakatingin parin siya kay Mra at ngumingiti ng nakakaloko

“Ayusin mo ha!!” malakas na nasabi ni Mara

“Uyyy nakasuporta talaga si Daniel kay Mara!!” sabi ni Kiray kaya

“AYEEEEEEEEEEEII!!” tukso ng lahat

Nakangiti namang pumunta sa harap si Daniel

“O Kay palad mo tubig na maalat

Sa aming planeta ika’y nagkalat

Maraming nabubuhay sa iyong balat

Pusod mo’y may paraisong nakakagulat”

Panimula ni Daniel sa ginawang tula ni Mara, at habang si Mara naman ay hindi namalayang nakatitig siya kay Daniel. Napatingin naman sa kanya si Daniel sabay kindat kaya napakunot ang noo niya. At sabay iwas tingin kay Daniel