Radyo-333

2.bölüm Herkes tanır ben kerem, KEREM SAYER..

Evet ikinci bölümü de yayınladım bu sefer daha dikkatli olmaya çalıştım yazım hatalarında falan aslında yarın yayınlayacaktım ama özel sebeplerden dolayı bugün yayınlamak zorunda kaldım bir kaç gün giremeyeceğimi belirtmek istiyorum dediğim gibi özel sebepler:) Birde bu saatte yayınlamak zorunda kaldım. Neyse fazla tutmayacağım size iyi okumalar:)

Bazı anlar vardır hiç bitmesin dediğimiz ve hemen biten, bazı anlar var ki Allahım nolur çabuk atlatayım geçip gitsin şu kara günler başımızdan ama geçmiyor işte ne kadar yalvarsam da Allaha geçmiyor ne kadar ağlasam da geçmiyor.. Benim elimde olan bir şey belki de ama ben anlayamıyorum. Bugün gözlerimi kapattım onu getirmeye çalıştım gözlerimin önüne onu ilk gördüğümü yaptıklarını her şeyi gözden geçirdim bugün ben.. Benim bugün mutlu olmam gerekiyordu aslında, ufak bir tebessüm etmem gerekiyordu bugün ama somurtuyorum durmadan suratımı asıyorum kızlarda farkında bu durumun ama seslerini çıkartmıyorlar. Nedenini onlarda bende çok iyi biliyoruz... Kafamı dağıtmaya çalışıyorum onu aklıma getirmemeye çalışıyorum ama olmuyor yosun gözleri çarpık gülümsemesi hep aklımda hele sesi kulaklarımda hiç bıkmayacağım müziği dinlemek gibi. Bazen diyorum ki 'zeynep yapma kendine bunu acı çekmekten başka hiç bir şeye yaramıyor' diyorum ama hemen aklımdan siliyorum o düşünceleri ruh hastası bir saplantılı değilim ben.. Sadece yüksek dozda aşık olan bir hastayım belkide.. Çocuk gibi hissediyorum kendimi yada yeni yetme ergenler gibi ama ne bileyim bu öyle bir şey değil işte, Nasıl anlatsam bilemiyorum eğer bunun tanısı ergenlik yada çocukluksa belki öyleyimdir ama annem hep der ki 'aşk insanı olgunlaştırır' galiba bende yavaş yavaş olgunlaşıyorum daha iyi anlamaya çalışıyorum. Bugünden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmayacak biliyorum.. 

-Zeyyy hadi gel yayın saati geliyor ayyy çok heyecanlıyıım 

+Geliyorum canım defterimi koyup diyorum o sırada defterimi kitaplığa koyuyorum.

(Y) off zaman çok hızlı ilerliyor ölücem birazdan ayy kızlar vaz mı geçsek?? diyor yağmur hanım suratı domates gibi olmuş 

+Vaz mı geçsek? şakamısın yağmur ahhaha diyorum sahte bir gülümsemeyle

-Kesin şaka olmalı kızım bu işi istiyen sen değil misin niye burun kıvırıyorsun diyor özge haklı hatun 

(Y) Ya ne bileyim heyecan bastı birden 

+Sakin ol tamam mı? Bak şimdi düşünme hiç bir şeyi zaten hiç kimse görmeyecek bilmeyecek bizim olduğumuzu sadece konuşucaz anlaştık diyorum göz kırparak hafif bir tebessümle

(Y) Of zeynoo ne kadar rahatsın ya bende senin gibi olabilsem dimi özge öyle değil mi sencede diyor yağmur ama bilse içimde neler kopuyor

-Haklı zey senin normalde yağmurdan daha heyecanlı olman lazım benim bile ellerim titriyor diyor özge gözlerimi devirip konuşmaya başlıyorum

+Hayır özgecim sadece soğukkanlı olmaya çalışıyorum dediğim gibi giricez o odaya ve hayatımızı dönüm noktasına çeviricek oyunu başlatıcaz sadece kafanızdan yapamam ya konuşamazsam kelimelerini atın ve doğal olmaya çalışın kendinizi kasmadan diyorum tane tane diyorum ama bende heyecanlıyım sadece kızlara moral vermek için böyle konuşuyorum.. Kafamda hep sorular var mesela bizi dinlecekler mi? ya da kerem dinleyecek mi? Galiba bunu öğrenmenin tek yolu o odaya girmek..