Maybe Someday (Published under Precious Hearts Romances)

Chapter Ten

Nag-angat ng ulo si Cassandra mula sa pagkakasubsob sa unan ng marinig ang marahan na katok sa pinto.

"Sino yan?" She asked, her voice faint due to excessive crying.

"Si Melissa ito, Cassandra, can I come in?"

She wiped her tears and hesitated for a while but said yes. Hindi siya tumayo at hinila lang ang kumot patungo sa leeg.

Melissa slowly opened the door and saw Cassandra, sitting halfly on the bed, her hair tousled and her eyes were almost red. Lumapit siya at maingat na naupo sa gilid ng kama.

"Tama nga ba ang iniisip ko sa nangyari, Cassandra?" She gently asked, she catched a glimpse of her nakedness na pilit nitong itinatago sa hawak na kumot.

Cassandra just stared at her stepmother. Dati ay tanggap niya si Melissa pero nang mangyari ang insidente kaugnay ang anak nito ay nadamay ito sa galit niya. Gusto niyang paibabawin ang galit na iyon pero pagkatapos ng sagutan nila ni Anton ay hindi na niya iyon makapa sa dibdib. Sa simula't simula ay naging napakabuti nito sa kanilang mag-ama. Pagkatapos ng nangyari noon ay pinilit muli nitong magkapuwang sa puso niya pero dahil ina ito ni Anton ay isinarado niya ang puso. She knows she's being unfair but she can't help herself because she's the mother of the man that gave her unbearable pain. That's when she decided to leave, away from these people but the shadows of her past hunts her. Bahagya siyang yumuko. "It's my fault."

Itinaas ni Melissa ang mukha ng dalaga. "Don't blame yourself, iha." Hinaplos niya ang buhok ng babae. "Alam mo bang mahal na mahal kita? Ikaw ang anak na babaeng hindi ipinagkaloob sa akin kaya itinuring na rin kitang parang tunay na anak. Kaya nasaktan ako ng tuluyang lumayo ang loob mo sa akin. It pained me so much that it was my son that gave you that heartache. At nasasaktan ako sa nangyari at nangyayari sa inyong dalawa. It should have not happened."

Sumandal si Cassandra sa headboard. "But it still happened."

Tumango si Melissa. "Hindi ka ba nagtataka kung bakit wala si Michaela sa bahay na ito?"

Hindi siya sumagot. Ayaw niya muling sariwain ang masasakit na ala-ala pero alam niyang kailangan, isa rin ito sa mga katanungang umiikot sa isip niya na dapat magkaroon na ng kasagutan.

"My son and Michaela never married at all, Cassandra." Melissa continued.

Her head snapped upward. Pakiramdam niya ay bigla siyang nabingi sa narinig. "W-what?"

"Yes, you've heard right, iha. At hindi rin naman sila kailanman nagkaroon ng relasyon. Hindi ka rin naman pipilitin na magpakasal ni Ricardo sa anak ko kung may naging pananagutan na ito sa iba.

"But I saw them...." Napahinto siya ng maalala ang nakaraan apat na taon na ang nakakalipas.

"Anton! Anton!" Tawag niya sa nobyo at nagmamadaling umakyat. Kadarating lang niya buhat sa school at excited siyang makita si Anton. Saturday ngayon at tuwing weekends ay umuuwi siya sa asyenda galing sa boarding house. At nasabi na sa kaniya ng binata na byernes pa lang ay naroon na ito sa hacienda. "Nasaan kaya iyon?" tanong niya sa sarili at dire-diretsong binuksan ang pintuan ng kwarto ng binata. "Anton I'm he-..." nakulong sa lalamunan niya ang sasabihin.

Napabalikwas si Michaela sa pagkakahiga. "Cassandra..." saka napalingon sa nahihimbing na si Anton sa tabi niya.

Pakiramdam naman niya ay na-estatwa siya sa kinakatayuan. Namamanhid din ang buong katawan niya at nag-iinit ang sulok ng mga mata niya. How could they betray her? Michaela is her bestfriend for as long as she can remember and Anton is her boyfriend for almost a year. How could they do this to her? And at her own house. She saw Michaela smiled like a devil.