Hello ! :"> Dedicated ko to kay @iAmPjam15 super Bait ^.^
wag ka na mahiya saakin ! Love You ! :") Haha. Malapit ko na ipublish yung gagawin kong Story . ^.^ Bem Ready.
Warning : Wag kayo magugulat sa mga Pangyayari ah. Be Ready ! ^.^ Alam ko Papatayin niyo ako.
Please Basahin niyo po Yung FOOT NOTE ko ah, Hihihi. Ang Hindi magbasa ng FOOT NOTE,
PANGIT ! >.< Joke Lang.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 24 : Sikat / Sakit ?
= Daniel's POV =
First Day ng Klase ngayon para sa aking Pinakamamahal na Babae sa Buong mundo, HAHA. OA na kung OA, pero totoo naman, Oo, Dun siya sa University namin mag Aaral, At Ngayon susunduin ko na siya, tatawid lang naman ako, ayan na kakatok na ako.
Tok.tok
Bumukas ang Pinto , isang napakagandang Nilalang ang nakikita ko, sino pa ba eh si Kath.
"Good Morning My Princess " sabi ko then i Kiss Her Cheeks.
" Good Morning Rin . "
"Walang Prince ? " Demanding ako eh, paki niyo ?!
" Asus ! " pinisil niya Ilong ko, "Good Morning Ulet, MY PRINCE " talagang inemphasize niya yung My Prince, manda to saakin mamaya.
" EHEEEEM ! " si Tita Min.
" Hi Tita Min, Good Morning Po sainyo"
" Good Morning Din iho, "
" Ma, Sige po aalis na po kami. "
" Sige po Tita "
" Sige ingat kayo ah, Uy ! Daniel, ingatan mo yang Anak ko ! "
"Opo, Tita, Papakasalan ko pa kaya to. "
" HAHA, Asus nambola pa, tara na nga." -- Kath.
Totoo naman ah, papakasalan ko pa anak niya, Kasi nga i wanna grow old with Kath. ^_________^
Andito na kami sa Car ko, pwede na akong Mag drive, College na naman ako, Third Year College , kasama ko ngayon si Kath. Sobrang Tahimik sa buong Biyahe.
Narating narin namin ang University namin. Una na akong lumabas para pagbuksan ng Pinto ang mahal na Prinsesa.
YOU ARE READING
I Do Cherish You. (Currently Editing)
Teen FictionNagmahal lang naman ako, pero bakit ang sakit? Sana inaya nalang niya ako ng Suntukan kung sasaktan lang niya ako. Ang dating pinaniniwalaan kong "Walang Hanggan" naging "Hanggang dito nalang." - Kath San Miguel
