Tozlu Defter

Giriş

Elleriyle saate bakarken sinirle ofladı. Yarım saattir bu çocuğu bekliyordu ve beklemekten hiç hoşlanmazdı. Gelse iyi olurdu, yoksa gerçekten olay çıkartacaktı.

Belki de o sevimsiz ve boş çenesini çok önceden kopartmalıydı? Çünkü o çene tam bir saat önce '5 dakikaya oradayım' demişti.

Oflayarak saatine bir kez daha baktığında yalnızca bir dakikanın geçtiğini görmüştü. Resmen yelkovanla akrep kendisine inat hareket etmiyordu. Yüzüne bir damla yağmur damlası düştüğünde kafasını gökyüzüne kaldırdı. Yeterince kararmış olan hava bir de bozmuştu. Cidden bugün sinir olma kotasını yeterince doldurmuştu. Yağmur yavaş yavaş hızlanırken omzundan dökülen saçları yavaş yavaş ıslanmayı da eksik etmemişti.

"Bir bu eksikti" Diyerek söylendiğinde üşüdüğü için kollarını kenetledi. Hava, gündüz iyi olduğu için ince giyinmişti ve yanına hırkaya benzer hiçbir şey almamıştı. Sinirle ayağını yere vururken sokakta bir ıslık sesi duyulmuştu. Normalde duyduğu ıslık sesine dönecek bir kız değildi ama belki o'dur diye dönmüştü.

Islık çalınan yere döndüğünde sandığı kişi olmadığını görmemesi çok da geç olmamıştı. İki genç sarsak sarsak yürüyerek kendine bakıyordu. Gözleri büyürken dudaklarını ısırdı. Tekin tiplere benzemiyorlardı. Gerçi gecenin bu vakti sokakta güvenilir insanlar mı olurdu? Herkes ailesiyle, arkadaşlarıyla evlerine çekilmişti.

"Pişt güzelim gecenin bu saatinde burada ne yapıyorsun ya? Geceleri buralar pek tekin olmaz."

Sarışın olan çocuk kahkahalarla gülerken genç kız yüzünü buruşturmuştu. Gerçekten iğrenç bir görüntüydü ve korkmaya başlamıştı. Soğuktan mı yoksa korktuğu için mi titrediğini çözemezken yağmur hızını iyice arttırmıştı.

Önüne düşen ve ıslak olduğu için yüzüne yapışan saçlarını geriye ittirdi ve derin bir nefes aldı. Bu saatte o'nu bekleyecek kadar düştüğü ve aptal olduğu için kendine bir küfür savurdu. Şu an evinde ailesiyle oturuyor sohbet ediyor olabilirdi.

İki çocuk "Güzelim gel de sohbet edelim." Diyerek kendisini çekiştirmeye başlamalarıyla korkuyla bağırmaya başlamıştı.

"İmdat, yardım edin."

Bağırması boş sokakta yankılanırken iki evin lambası yanmıştı ama pencereye çıkan yoktu.

"Ne bağırıyorsun kızım. Rahat dur canını yakmayalım." Dediğinde esmer olan çocuk, genç kız debelenmeye başladı. "Bırakın beni" diye bağırmasıyla çocuklar yamuk bir şekilde gülmüştü.

"Bırakacağız zaten merak etme, yalnız ufak bir işimiz var seninle bize eşlik et bebeğim" dediğinde sarışın olan çocuk, genç kızın gözünden bir damla yaş akmıştı. Vücudu hala titrerken ağlamaya başlamıştı.

"B-bırakın beni"

Titrek sesiyle kaçmaya çalışırken çocuklardan esmer olanı gülmeye devam etti ve bir çakı çıkardı. Genç kız çakıyı gördüğünde vücudu titremeye başlamasıyla esmer olan çocuk genç kıza baktı. "Çok konuşma güzelim, yakmayayım canını"

"İmdat, yardım edin. Kurtarın beni. İmdat."

Genç kız bağırırken çocuk öfkeyle genç kızın koluna çakıyı bastırdı. Genç kız kolundaki acıyla güçlü bir çığlık atmasıyla gözünden bir damla yaş daha süzüldü. Çocuk çakıyı daha çok bastırmasıyla çığlığı bağırmalara dönüşmüş ve can alıcı noktaya gelmişti.

Çocukların kollarını bırakmasıyla acıyla kapatmış olduğu gözlerini açmış ve iki çocuğa bakmıştı. Başka biri gelmiş ikisiyle kavga ediyordu. Daha doğrusu gelen kişi kendisine saldıran çocukları dövüyordu. Bir süre sonra baktığında iki çocuk koşarak uzaklaşırken genç kız acıyla daha da kıvrandı. Canı çok fena yanıyordu.

"İyi misin?"

Kendisini kurtaran genç adamın yönelttiği soruya cevap veremeyecek kadar kötüydü. Bedeni yaşamış olduğu şeyin etkisiyle titrerken kolundan kanlar akıyordu. Genç adam kolundaki bandanayı çıkartarak kızın koluna sardığında genç kız dikkatle genç adama baktı. Korkuyla bir adım geriye gittiğinde genç kız, genç adam ona bir adım daha yaklaştı.

"Korkma benden."

Genç adamın söylediği şeye alayla gülmek istese de şu durumda gülemiyordu çünkü canı çok fena acıyordu. Korkma benden dediği için kendisinden korkmayacağını falan mı düşünüyordu cidden? Saçmalıktan başka hiçbir şey değildi.

"Kolun çok fena gözüküyor, hastaneye gitsen iyi olur."

Genç adamın dedikleri kulağında bir uğultudan farksızken son gördüğü şey kendisini kurtaran adamın soğuk bakışlarıydı. Genç kız kendini kaybetmiş bir şekilde yere düşerken genç adam onu yere düşmeden yakalamıştı. Genç kızı kucağında sabitlerken bayıldığını anlaması çok da geç olmamıştı.

Hafifçe gülümsedi.

Yıllar önce kaybettiği prensesini bulmuştu...