City Gangsters (COMPLETED) -STILL EDITING-

Chapter 8

Chapter 8

Keith's POV

"Sis, nandito na tayo. 'Ung gagawin mo ah?"- sabi ko kay sis.

"Oo na. Tama na ung paalala masakit sa tenga atsaka hindi na ako bata no." - sagot ni sis.

Ito talagang kapatid ko. Lumalaking isang spoiled brat kasi naman itong si Papa walang pakialam, pati tuloy kapatid ko, naging ako. Atsaka, hindi niyo pa pala ako kilala. Ako nga pala si Sean Keith Bernardo, 18 years old. Panganay na kapatid ni Kath este Karen pala.

Pwede niyo akong tawaging Keith. Keith nalang kasi simple lang kaysa sa Sean ang pangit.

Dati isa akong basagulerong lalaki noong nasa States pa ako. Mahilig makipagbasagan ng mukha. Ganon talaga ako kasi uso naman dun eh. May mga barkada ako doon. May mga ilang girlfriends na ata din ako doon.

Hindi naman ako nagseseryoso. Pero noong nalaman ni Papa ung ginagawa ko. Pinatapon niya ako dito sa Pilipinas.

Walang credits cards, walang account.

May 10,000 lang ako non kaya dapat magkayod ako para mabuhay. Hindi ko parin pinigilan ang pangbubogbog, pakikipag-away perong nong nalaman kong may gangster entertainer?

Doon ako naglibang, nakikipag-away para sa rank atsaka para narin magkaroon ng pera.

At dahil doon nabuhay ako at noong nakilala ko si Kim nagbago ang lahat.

Ewan ko ba, parang iba na 'ung tama ko pagdating sa kanya. Una ko pa nga lang siyang nakilala sa gangster entertainment.

Ano kasi, gangster siya. Pero hindi siya ung nakikipagpatayan na parang sinasaktan niya lang ung mga kalaban niya. Nabighani ako sa kabutihang ipinapakita niya kaya ako nagbago. Nang dahil sa kanya, hindi na ako nakikipagsuntukan, basagan at iba pa. Nang dahil sa kanya namulat ako sa liwanag na naghihintay sa akin.

Matagal na akong may gusto sa kanya, pero, hanggang tingin nalang ako sa kanya dahil natotorpe ako kapag nakikita ko siya.

"Kuya, tayo na. Tulala ka dyan."- sabi ni Kath.

"Oo eto na."- yan na lamang ang nasabi ko. At nagising na din ako sa katotohanan.

Pumasok na kami. Alam kong titingnan kami nito. Nakalimutan ko pa lang sabihin sa inyo na "Campus Prince" pala ako. Hehehe XD.

"Kuya, este Keith, bakit tinitingnan tayo rito?"- tanong ni Kah.

"Karen, nakalimutan ko palang sabihin ayo na ako ang Campus Prince " rito. Hehe. *peace sign*" - napakamot na din ako sa batok ko.

"Tsk. Osha. Dapat lumalayo-layo ako sayo. Ayaw ko pa naman ng gulo. Osah. Mag-iiba na ako." - sabi nitong kapatid ko. Eh, kasi ayaw niya na may nanggugulo sa kanya.

"Sige, ingat ka Karen." - Yun na lamang ang aking nasabi.

Umalis na si Kath este si Karen pala. Tapos ito ako, papunta na ako ng classroom namin. Pagkapasok ko. . . Kaunti palang 'ung mga estudyante rito. Pero napatigil ako nang nandito pala siya.

"Uy. Good Morning Keith." - Aniya ni Kim.

"Ah... Good...morning.." sabi ko. Umupo na ako sa upuan ko at nakinig ng mga tugtog sa cp ko. Ang tinugtog ko ngayon ay. "Ngiti" sakto talagang pangcompliment sa kanya.

*Ngiti* (Lyrics)

Minamasdan kita, Nang hindi ko alam, Pinapangarap kong ikaw ay akin. Mapupulang labi, At matinkad mong ngiti. Umaabot hanggang sa langit. Huwag ka lang titingin sa akin. At baka matunaw ang puso kong sabik.

[Chorus]

Sa iyong ngiti, ako'y nahuhumaling, At sa tuwing ikaw ay gagalaw, Ang mundo ko'y tumitigil. Para lang sayo. Ang awit ng aking puso Sana'y mapansin mo rin, Ang lihim kong pagtingin. Minamahal kita ng di mo alam, Huag ka sanang magalit. Tinamaan yata talaga ang aking puso. Na dati akala ko'y manhid Hindi parin makalapit Inuunahan ng kaba sa aking dibdib.

[Chorus]

Sa iyong ngiti ako'y nahuhumaling, At sa tuwing ikaw ay lalapit, Ang mundo ko'y tumitigil, Ang pangalan mo sinisigaw ng puso, Sana'y madama mo rin, Ang lihim kong pagtingin Sa iyong ngiti ako'y nahuhumaling

(Sa iyong ngiti)

Sa tuwing ikaw ay gagalaw Ang mundo ko'y tumitigil. Para lang sa'yo.

(Para lang sayo ang awit ng aking puso)

Sana ay mapansin mo rin.... Ang lihim kong pagtingin

Sa iyong ngitiii..............

Ang mga ngiting ito. Ang siyang nagbibigay at nagbago sa patapon kung buhay. At ikaw un "KIM"

*Di ko talaga mapigilan ang pagbilis ng tibok ng puso ko*

Tiningnan ko siya at ayun gumagawa pala siya ng mga papeles para sa mga students profile na nahuhuli na lumalabag sa school. Kahit medyo pagod siya ang ganda-ganda niya parin. Bumalik na ako sa ginagawa ko at ginuhit siya muli.

May biglang tumabi sa akin. Hindi ko pinansin kasi nabibighani ako sa guhit ko eh.

"Wow, ako ba yan? Ang ganda."- Kahit naka-earphones ako nakakarinig pa rin ako. Pero ha? Nagulat ako si Kim? Nasa tabi ko?

Nilingon ko siya at ngumiti siya sa akin.

"Nagulat ba kita."- Ayan na naman. Kung bakit ako nahulog sa kanya ang mala-anghel niya itsura at ngiti.

Ang hindi ko lang alam kung may gusto ba itong si Kim sa akin? Or kung the feeling is mutual.

Ano nga ba ang mangyayari sa susunod?

A/N : Palagi nalang akin,. Sorry kung pangit isunod-sunod ko na lang itong iUUD wala na ako. Ayaw kona, wala na po akong gana :((( SALAMAT NALANG SA MGA BUMABASA SA STORYANG ITO. <3