Chapter Twenty
"MAS marami ang lumilitaw na suspect at kasabwat sa pagkadisgrasya mo," ani Khiane sa kanya habang pauwi sila. "Do you know this Michael Regala?"
Umiling siya. "Hindi. Pero pamilyar ang pangalan na iyon."
"Yeah, pamilyar din sa akin ang pangalan na iyon." Napabuntong-hininga ito. "I don't know, pero feeling ko, hindi sa atin sinabi ni Ronah ang lahat. I can sense that there's something more she's hiding."
Napalingon siya dito. "Iyan din ang napansin ko kanina." Nang tanungin ito ni Khiane kung sino si Micahel Regala ay naging mailap ang mga mata nito.
"We need to investigate further."
Tumango siya. Pagkuwa'y may naalala. Hindi pa pala niya rito nasasabi ang tungkol sa daddy niya.
"Khiane, I have something to--"
Nag-ring ang cellphone ni Khiane. Sumulyap si Khiane sa gawi niya at hinagilap ang cellphone nito na nasa dashboard. Nagsuot ito ng headset. Binagalan muna nito ang patakbo sa kotse bago sinagot ang tawag.
"Yes, dad?"
Napakunot-noo siya.
"Ganoon ba?... Okay... Okay... Thanks." Bumaling ito sa kanya pagkapatay ng telepono. "May balita na ako kung sino'ng hinahanap ni Big Boss Lee sa Europe."
"It's your dad, right?" bagkus ay tanong niya.
"Uh... yeah. I asked his help and he's willing to lend his hand."
"Ahh..." Napatangu-tango siya. She already met Leonardo Monteverde. He's a business tycoon at isa sa mga maimpluwensyang tao sa bansa, ka-level ito ng daddy niya. At tulad ng daddy niya, masyado ito'ng business minded. She's wondering kung ano'ng hiningi nito'ng kapalit sa anak kapalit ng pagtulong nito dito.
"Big Boss Lee is looking for his old collegue, si--"
"James Gibson," pagtutuloy niya sa sasabihin nito. Natigilan ito. "He was my father's best friend. Isa siyang surgeon."
"You knew?" kunot-noong sabi nito.
Tumango siya. "I'm sorry. Hindi ko nasabi sa'yo ng mas maaga."
"Paano mo nalaman iyan? May pyschic powers ka rin tulad ni Sam?"
"No. Sinabi sa akin ni Constantino."
Saglit na inalala nito ang lalaking sinasabi niya. "Iyong taga-sundo ng mga kaluluwa?"
"Yeah. Siya nga. Kinumusta niya ako kaninang umaga."
"Is he the reason why you are so upset this morning?"
Hindi siya nakasagot. Hindi niya talaga masabi dito ang isa pa'ng natuklasan.
"I bet, your silence means 'yes'."
"H-hindi naman sa ganoon, Khiane--"
"Ano pa ang sinabi sa iyo ni Constantino?"
"W-wala. Wala na."
Umiling ito. Mukhang hindi talaga kumbisido sa sinabi niya. Kinabig nito ang manibela papasok sa parking lot ng condominium building. Pagkagarahe ng kotse ay hinarap siya nito.
"Ano pa ang sinabi ni Constantino sa'yo?" ulit nito sa tanong.
Hindi siya makatingin ng deretso dito. Nahihirapan siyang magsinungaling dito.
"Jane?"
Napayuko siya. Nakagat ang pang-ibabang labi.
"Jane, hindi kita matutulungan sa paglutas ng kaso mo kung may ililihim ka sa akin."
"It's not about my case. Iyon lang talaga ang mahalagang impormasyong sinabi ni Constantino."
Napabuntong-hininga ito ng malalim.
"Okay. Kung ayaw mo talagang sabihin sa akin. Fine. Next time na lang kapag handa ka na," sumusukong sabi nito. "Promise me that you will tell it to me."
Tumango na lang siya para hindi na ito mangulit pa. Ano nga kaya ang magiging reaksyon ni Khiane kapag nalaman iyon?
Ilang sandaling hindi kumilos ang binata sa kinauupuan. Hindi man siya nakatingin dito, alam niyang pinagmamasdan siya nito. Muli ito'ng bumuntong-hininga. Narinig niya ang pagkilos nito. Nagulat na lang siya nang mahagip ng paningin ang kamay nito sa bandang noo niya.
Napatingin siya sa mukha nito. Lumapit pala ito sa kanya.
"Khiane..."
"I'm just worried about you," mababa ang tinig na sabi nito. Kita niya sa mga mata nito'ng nakatitig sa kanya ang pag-aalala. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok sa mukha niya... na para ba'ng magagawa nga nito iyon.
Napatitig na lang siya dito...
