Chapter 24
Jaycee’s POV
Nasa labas kami ng operating room.
Naghihintay ng pwedeng mangyare.
Naghihintay na lumabas ang doctor.
*open door*
Nagbukas ang pinto ng OR.
Halos lahat kami ay napa-tayo.
Lumapit agad si Tita at Tiff kay Doc.
“Doc, kamusta po ang anak ko?” Tita
“Eh si Rej po, kamusta?” Tiff
“Si Lienne, okay na siya.. For now, kailangan muna niya ng rest..”
Wow! Thanks God!
Thank you so much!
“Si Rej po?” Tita
“Maraming dugo ang nawala sa kanya.. *inhale* *exhale* ginawa namin ang lahat pero—“
.
.
.
.
.
“DOC! DOC! Yung donor, nagka-heartbeat na!” sigaw nung isa sa mga nurse sa loob ng OR.
Agad-agad namang pumasok si Doc.
Wow! Pati si Rej naka-survive!
Pumasok si Doc sa OR
Mga after 90 minutes, naka-usap na ni Tita si Doc.
And, tama nga kami, silang dalawa ni Lienne ay buhay!
:D
“Let’s thank God na lang.” Aeriel
Umupo ako sa waiting area.
(--.)zzz’’
*THE NEXT DAY*
Nakita ko, gumalaw yung kamay niya, napatayo ako mula sa kinauupuan ko dahil sa sobrang tuwa..
"Lienne! She's awake! Thank God!" ako
Lumapit kami kay Lienne, salamat naman at nagising na rin siya sa wakas..
"Li-lienne.."
Nakatingin lang siya ng diretso, bakit parang walang expression yung mukha niya?
"Lienne, okay ka na ba?"
Hindi pa rin siya sumasagot..
"Li--"
"Bakit? Sino ka ba? Ano bang pakialam mo kung okay ako o hindi?!"
"Lienne, ako 'to, si Jaycee!"
"Wala akong kilalang Jaycee, pwede ba, umalis ka na!"
Humarap ako kina Tiffany, parang takang-taka din sila..
.
.
.
.
.
.
.
.
“Jaycee, Jaycee! Wake up!”
“Jaycee, she’s awake!”
(~_O)
Dinilat ko yung isa kong mata.
\(*o*)/
Huwweew!
Anong klaseng panaginip ba yun?
Dream or nightmare?
“Jaycee, gising na si Lienne. Puntahan mo na siya sa Room 278.”
Si Aeriel pala.
“Ah, okay. Okay.” Ako
Inayos ko sandali yung buhok ko.
Takbo.
Takbo.
Takbo.
Room 276.
Room 277.
At last!
Room 278.
Kinakabahan ako.
Baka mag-katotoo yung panaginip ko.
Wag naman sana..
Hinawakan ko na yung door knob at
.
.
Unti-unting binuksan ko ang pinto.
Nakita ko si Lienne.
Nakatingin siya sa bintana.
Lumapit ako.
Kinakabahan ako.
“Li-lienne..” ako
Humarap siya sa akin..
“Sino ka?” Lienne
O_O
“Hin-hindi mo ko kilala?” ako
Umiling siya..
Tumingin ako sa katabing sofa ng bed niya.
|Tiffany|Francis|Andrei|Aeriel|
“Bakit parang natatawa kayo?” ako
“HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!” nagtawanan silang lahat including si Tita.
*tingin kay Lienne*
*tingin sa kanila*
“Ano bang nangyare?” ako
“Hahahahahhaha! Kung makikita mo lang yung mukha mo nung sinabi ni Lienne na hindi ka niya kilala.” Tiff
“Hahahahaha, of course kilala kita. Ikaw si Jaycee, ang tanging lalaking kilala ko na nagcoconfess sa mahal niya nang wala yung mahal niya.” Lienne
Aynakuu, pinag-tripan na naman ako..
“Kilala mo pa rin ako?” ako
“Yes!” Lienne
Nilapitan ko siya at niyakap.
“Akala ko, hindi ko na masasabi sa’yo.” Bulong ko sa kanya.
“Ang alin? Na mahal mo ko?” Lienne
“A-alam mo na?” ako
“Oo naman..” Lienne
“Uhm, ehem-ehem.. I think we should go outside para makapag-usap sila..” Tita
“Tama si Tita..” Tiffany
And lumabas na nga sila at nag-usap kami..
I held her hand..
“Lienne, I’m sorry. I’m so sorry sa hindi pag-sasabi sa’yo ng totoo. I’m sorry kung hinayaan kitang masaktan. Sorry kung sarili ko lang yung iniisip ko. So—“ ako
“Sssshh, wag ka ngang mag-sorry! Atleast buhay ako, buhay si Rej at alam na natin na may mutual understanding tayo para sa isa’t-isa.” Lienne
“So ano? Tayo na ba?” ako
Ang atat ko naman. Hahahahaha.
“Hoy Mr. Julian Carlo Lutter! Of course not! Hindi pa tayo. Di ba yung mga nagiging mag-boyfriend-girlfriend may pinag-daanan silang stage na ‘PANLILIGAW’. Yun ! Kailangan muna nating dumaan dun.” Lienne
==__==
“May ganun pa? Gusto mo, pakasal na tayo eh.” Ako
“Ha? Ambilis naman? Wag muna!” Lienne
“HAHAHAHAHAHAHA!”
At nagtawanan lang kaming dalawa..
