#3 in Weerwolf 10-08-'17
#7 in Weerwolf 04-08-'17
#8 in Weerwolf 03-08-'17
#43 in Weerwolf 22-07-'17
#64 In Romantiek 30-03-'17
You have me. Remember that. So please, come find me.
_______
Meredith is een onzeker meisje. Ze heeft een gevaarlij...
Dan leg ik haar op haar handdoek. Ik zet mijn ellebogen naast haar hoofd en zodat ik niet volop op haar lig. Ze lacht. Ik kijk haar aan. Even later staren we elkaar aan. "Jayden..." fluistert ze dan ineens. "Hmm..." zeg ik instemmend. "Heb je er ooit over na gedacht om mij een demon of een weerwolf te maken?" vraagt ze dan ineens.
Pov Meredith
Gelijk schiet hij van me af en drukt hij zichzelf tegen de rotsten naast ons kleed.
"Hoe kun je dat vragen?" zeg hij na een tijdje. Ik sta op en loop naar hem toe.
"Ik weet dat je er wel over na hebt gedacht... ik ga ook veel sneller dood dan jij..." zeg ik en ik leg mijn handen op zijn borstkas.
"Je wil dit niet... weerwolf misschien maar demon daar kan ik niet over na denken." zeg hij dan. Ik kijk omhoog, in zijn ogen.
"Wat nou als ik er over na heb gedacht en het misschien wel wil." zeg ik zachtjes. Hij tilt me op en ik sla mijn benen om zijn heupen. Hij drukt me tegen de rotsen aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Je wil dit niet... je zou alles achter moeten laten." zegt Jayden terwijl hij me diep in mijn ogen aan kijkt.
Ik kijk terug. "Ik wil niet iemand zijn waarop je moet letten 24/7. Ik wil voor mezelf kunnen opkomen en mezelf kunnen verdedigen." Jayden wil me onderbreken.
"Ik weet dat je nu wil zeggen dat we gaan trainen maar diep in je hart weet je dat ik nooit tegen vampieren en zo op kan." hij knikt en slaat zijn ogen neer.
Ik duw zijn hoofd zacht omhoog zodat ik hem aan kan kijken. "Denk er zelf over na, ik zou dat ook doen."
Hij schud zijn hoofd en laat me los. Hij loopt naar het kleed en begint op te ruimen.
"Ik doe dit je niet aan..."
Ik zucht. "Oke... wil je niet je hele leven met me zijn?" vraag ik dan zachtjes. Gelijk stormt hij op me af en duwt me tegen de rots aan.
"Vraag dat nooit meer... ik wil mijn hele leven met je delen."
Ik knik langzaam. "En wat nou als je geen wolf was geweest en dus geen mate zou hebben... zou ik dan alsnog je vriendin zijn?" vraag ik dan.
Hij denkt na.
"Eerlijk zijn..." zeg ik nog.
"Ik weet het niet... ik was zo slecht vroeger..." zegt hij dan.
Ik leg mijn hand op zijn wang. "Maar dit is nu en niet vroeger. En we zijn samen. Dat is alles dat ik nodig heb." zeg ik snel en ik pak zijn hand. Hij knikt en samen lopen we weer naar het Kasteel.
Als we aankomen nemen we afscheid als Jayden naar een vergadering moet. Ik loop naar boven en ik kom een meisje van mijn leeftijd tegen. Ze stopt me.
"Hey." zeg ik.
"Hoi, ik ben Noa." zegt ze en ze steekt haar hand uit. Ik schud haar hand.
