Revenge To My Sister's Ex (COMPLETED)

Kabanata 19

Pagkauwi ko.. grabe ang tili ng bestfriend ko nung ikwento ko skanya yung nangyari...





Ako naman, di padin makaget over sa kilig... feeling ko ang laya laya ko na talaga..





Akala ko, hindi ako marunong magmahal.. mali ako.. kasi natutuhan ko pang mahalin ang lalaking sobrang kinagagalitan ko dati...




Love is so ironic talaga.. mahuhulog ka sa taong pinakaleast expected mong pwedeng mong mahalin..






Habang nakahiga ako.. dipa din ako dalawin ng antok, samantalang si Liz.. tulog na tulog na.. nakanganga pa.. hehe





Ganito ba talaga pag-inlove,? di makatulog?...






Maya maya biglang nagring ang phone ko...




Sinagot ko...siii Edd..! hihi




"Bat gising ka pa?" tanong niya...






"Umm wala lang, ikaw bat gising ka pa? binulabog mo pako.." sabi ko naman..






"I cant sleep.. cant stop thinking of you.." sabi niya..





"Sus! wag mo nga akong binobola ok? hindi effective.." sabi ko pa.. pero nakangiti nako nun








"Talaga? ewan ko ba Alex.. oopps..! juicyfruit ko pala..hehehe.. namimiss agad kita.." ---ed






Nagulat pako ng medyo maalimpungatan si Liz.. kaya't tumayo nako ..





"Juicyfruit ko, baka nakakaistorbo ako? inaantok ka na ba? just tell me
ok?.."-- ed






Nagmadali akong lumabas ng room..




"No!.. di pako inaantok, sige salita ka lang.." sabi ko,







"Okay sige... anong ginagawa mo?" tanong niya







"Andito sa sala, nakaupo lang.. ikaw ba?" tanong ko







"Andito sa kwarto ko nakaupo habang kausap ang babaeng hindi mawala sa isip ko.."
Ed naman ehh!!! Kaasar, kilig na naman..






"Ang galing mo din palang magbasketball huh?.." balik ko naman sakanya, totoo naman ang galing niyang mambola!







"Ssshhh, its true!.. miss na kita kahit kakahiwalay lang natin kanina...
Alex... punta ko dyan gusto mo?.." tanong niya..
Adik din talaga...







"Adik ka din no?.. midnight na ok?.. mabuti pa, magpahinga ka na.. may pasok pa bukas," sabi ko nalang








"Basta sabihin mo lang kung gusto moko makita, pupunta ako dyan, promise.." sabi niya..







"Aba.. feeling mo naman.. matulog ka na nga lang.." sabi ko pa







Hindi na siya sumasagot..




"Hoy.. tulog ka naba? " tanong ko...





"Ed?.. ano ba?.. magsalita ka nga.. papatayin ko to!"







"Hindi, wag mong patayin..." sagot niya






"Bat ba dika nagsasalita?!" sermon ko






"Gusto ko lang pakinggan yung boses mo.. Sige magsalita ka lang ng magsalita... kahit anong sabihin mo.." sabi niya






Bigla nakong nakaramdam ng antok..




"Ed inaantok nako.. tulog nako ha.." sabi ko







"Okay juicy fruit ko.. goodnight.." sabi niya..





"Hahaha.. ikaw talaga.. ge goodnight na..Ed.."






"I love you Alex.." sabi niya.. sa malambing na boses..







Ang tagal ko bago sumagot..




Para kasing nahihiya pako..






"Sige, patayin mo na to.. matulog ka na ok?.. para makapagpahinga ka na.." sabi nalang niya







"Okay.. goodnight Ed.. ikaw na magpatay.. " sabi ko






"Okay sige.. goodnight.."






Pero bat di padin niya pinapatay..





"Sige na nga.. okay..
mahal kita, ilove you
.. Happy? alam ko naman yan lang hinihintay mo.." sabi ko
pa






"You made my night again.." sagot niya.. kinilig naman ang lola mo..hihi







"Okay! sige na night na talaga.. ako na mag-off.. bye!" saka ko in-end call..






Nakangiti akong bumalik sa room ko..




Now i know bakit may mga taong napupuyat sa pakikipagtawagan at pakikipagtext/chat.. dahil inlove sila..hehehe




Tao nako kasi nainlove nako..hihi...






Nahiga ako... at ipinikit ang mga mata.. pero nandun padin ang ngiti..







.............




Kinabukasan.. Ang aga aga nakareceive ako ng text..




"Juicy fruit ko.. goodmorning!.. kain ka na ng breakfast.. Nakatulog ka ba ng maayos?..ako sa totoo lang hindi pa masyadong nakakatulog.. kakaisip sayo.. Pero ayos lang, worth it naman.. well see you later.. cant wait to see you:)
i love you Alex ko"





Ang haba haba ng text talaga niya... Hindi ko na siya nareplayan kasi napabalikwas ako ng tayo dahil sa oras.. my gad! si Liz, diman lang nagising, mas nauna pakong nagising..





Grabe super duper nagmamadali kaming dalawa sa pag-gayak...






Pag labas ko ng pinto.. nakita ko si Ed sa labas ng gate..





Nakangiti siya ng nakita ako..





"Tara na, sabay na tayo.." sabi niya..







Pasakay nako ng motor niya..ng..





"Ehh paano naman ako?" Nagulat ako kay Liz.. napatapik ako sa ulo.. pano ko nakalimutan si Liz ng ganon kadali.. oo nga pala..






Kaya hindi ako sumakay..





Si Liz naman lumapit ng nakangisi..






"Umm Ed, sige, mauna ka nalang.. magpapahitid nalang kami kay kuya Fred.." sabi ko nalang..







Bigla naman akong hinila ni Liz sa isang tabi at bumulong..






"Ano ka ba? sumakay ka na dun kung ayaw mo ako ang sumakay.. first day niyo kaya ngayon, kaya dapat sabay kayo ok?.. dont worry about me, nagpasundo nako sa driver ko.." sabi niya








Ngumiti naman ako.. saka niya ko kinurot sa tagiliran..



"Sus bessie, alam ko yung ngiti na yan..hehehe.. sige na! sakay na!.." saka ba naman ako pinatulakan sa motor..







Sumakay nako ng motor..





"Nga pala, congrats sa inyong dalawa ha? happy 1st daysary! hehehe" sabi ng loka loka kong bestfriend..






Natawa naman ako dun..
Si Ed naman ngumiti lang..



Saka niya inistart yung motor...






Habang pinapatakbo niya.. nasa likod niya ko.. napapangiti ako.. parang baliw.. wala lang.. ewan ko, masaya lang ako..







And that is so special day.. our first day as a lover...






Araw araw sinusundo niya ko.. at hinahatid.. kaya si kuya Fred, tuwang tuwa.. hehehe








..............




Uwian na namin.. nahuli akong lumabas ng room..




Nagulat ako paglabas ko ng pinto.. andun pala si Ed..




Hinila ako at dinikdik sa pader..




Pag ginagawa niya yun, lagi akong naiilang at namumula..






"Bakit ba?" tanong ko






Pero nakatitig lang siya sakin ng diretso... hawak niya ang ang mga balikat ko..






Habang papalapit siya ng papalapit...





"Hoy! ano bang problema mo?!!" sigaw ko na









Tapos bigla siya huminto at tumawa ng malakas..





"Haha!, ang cute cute talaga ng girlfriend ko pagnamumula.." saka pinisil yung pisngi ko.. bwisit pinagtripan lang pala ko..






Kaya hinampas ko.. ng hinampas..




"Bwisit ka talaga Ed!! wala kang magawang matino!" saka ako nagwalk-out






Siya naman humabol...





"Ui wait lang! juicyfruit ko!.. biniro ka lang e, sorry na!.." pero di ako tumigil maglakad ng padabog..







"Juicyfruit mo yang mukha mo,!!!" sagot ko pa..







Pero nagulat ako sa ginawa niya... binuhat ba naman ako ng loko!.. kaya nagpupumiglas ako..






"Ano ba,!!! Ibaba moko!!!.." pinapalo palo ko yung likod niya.. pero di niya padin ako binaba..








Dinala niya ko sa isang bakanteng room.. saka niya nilock yun..




Binaba na niya ko sa pinakasulok ng room..







"Baliw ka talagang lalaki ka!!!" sigaw ko..






"Sorry na nga sabi ehh.. sige na please, wag ka na magalit ok?.. promise ill never do that again.." sabi niya habang palapit ng palapit sakin..







Hindi ko siya pinansin at umupo nalang...






"Alex naman, pansinin moko..." sabi niya.. But then nagulat ako nakaluhod na pala siya sa harapan ko..





Hinawakan niya ang mukha ko at pilit na inihaharap sakanya... napasunod naman ako..





Ngumiti siya..





Saka unti unting inilapit ang mukha niya sakin..



Ako naman napapikit nalang..





I felt his lips touch mine.. it is so warm.. napakasoft niya humalik..





Idiniin niya ang labi niya sakin.. napakalambot ng mga labi niya.. my gosh.. i cant resist his kiss..




Sobrang napadalang lang talaga kaming magkiss..kaya't sabik ako sa mga halik niya..





Tapos bigla niyang inihinto..
My gad Ed! why do you have to do that..?!! shocks..








Hinawakan niya ang buhok ko.. at ang pisngi ko..






"Gustuhin ko man laging gawin yun pero pinipigil ko, hindi dahil baka magsawa ako, kundi dahil nirerespeto kita.. mahal na mahal kita Alex, alam mo yan, i will do anything for you.." Sabi niya in serious face..





Napatingin lang ako sakanya.. this guy really loves me so much... He's just so gentleman..







"I want to show you my love, by making you feel secure, prioritized, respected and most of all important.. the most important in my life.." dagdag pa niya, na ikinaluha ko.. iyakin talaga ko, kasi sa totoo lang, everything that he just said, lahat yung naramdaman ko kahit sandali palang kaming magkasama...







Nagulat siya ng mapaluha ako..



Pinahid niya yun..





"Dont cry baby please, not in front of me.. please..." sabi niya






Biglang ko nalang siyang niyakap..






"Ed naman.. wag ka naman masyadong maging mabait na boyfriend ok?.. baka mas lalo kitang mahalin niyan ehh" sabi ko naman







"Edi mahalin moko lalo.. wala naman masama dun.. kasi akong mahal na mahal na kita, at wala naman akong naging problema.." sagot niya






Mahal na mahal ko na talaga siya.. and i cant deny it...







Humarap nako sakanya..




"Wag mo nakong bibiruin ha.. kundi hindi lang hampas mapapala mo.. promise.." sabi ko







"Yes my boss..!" sumaludo pa ang loko..







...................




Nasa supermarket ako ng makita ko si Russel..





Sinabayan niya lang akong maglakad..




"So ano na balita?.." tanong
ko







"Eto, sobrang busy.. grabe ang daming pasyente.." sabi niya..






"Pahinga ka naman minsan.. hehe" sabi ko pa








"Tara kain muna tayo?.." aya niya..







Pumayag ako... May kotse naman siya.. kaya dinala niya sa isang class resto..







Habang kumakain kami...







"Meron na ba?" biglang tanong niya sakin..







Alam ko yung tinatanong niya.. hindi ko masagot ng diretso...





Napatingin lang ako sakanya..









"I know that look... meron na nga?.." tanong ulit niya..







Tumango nako..




Ngumiti lang siya..






"Aray.." sabi niya






"Russel, sorry" sabi ko,








"Sayang naman.. akala ko pa naman, destiny tayo para sa isat isa...pero dont worry, di naman ganon kasakit, nanghihinayang lang ako, hehehe" sabi niya pa





Napangiti ako sa sinabi niya...






"Alam mo Russel, ang destiny? pangtamad lang... kung lagi kang aasa sa destiny, walang mangyayari sayo.. alam mo yung lalaking mahal ko?.. di siya naniniwala sa destiny, naniniwala siya sa hardwork.. pinagpaguran niyang mapasagot ako...
Siguro Russel kung dati palang niligawan mo nako? at hindi mona hinintay ang 25th birthday ko, siguro tayo na ngayon... gwapo ka, mabait, at higit sa lahat ikaw ang first and second kiss ko.. yun palang points na sayo sana, kaso di ka naman kumilos..."







"Tama ka Alex, tamad ako.. i never thought that, lagi ko kasing iniisip kung tayo talaga sa isat isa.. tadhana na ang gagawa ng paraan dun, mali pala ko... " sabi niya..







"Kaya sa susunod na magkagusto ko, wag ka ng magpaligoy-ligoy pa, sunggaban mo agad.. hehe" pagpapatawa ko..







"Ill take that advice.." saka siya ngumiti..






"Friends?.." inabot ko ang kamay for a handshake..








"Friends naman tayo ahh?.. and after all, hindi pa kayo kasal ng boyfriend mo, kaya pwede pa.. hahahah" hinampas ko nga siya..





"Adik ka talaga!" sabi ko habang nakangiti ako..







Ang saya pala pag lahat masaya...



Tama mas naniniwala ako sa hardwork... yun ang ginamit ni Ed para mabingwit ang puso ko...



............




Diko din maiwasang hindi magselos... lapitin din kasi ng babaeng si Ed...







We're walking in the park, sabado.. wala kaming pasok,







Nagtataka ako, hindi niya hinahawakan ang kamay ko..






Ayaw ko naman ako ang mag-initiate na magholding hands kami...






Nakangiti siya...






Nagulat ako ng may makasalubong kaming mga babae, tatlo sila.. mga tisay.. at mukhang sosyal..





"Ohhh my!! ed!!! " sabi nung isa...




Tapos biglang lumapit kay Ed.. sarap sabunutan, naku nagtitimpi lang ako..





"Long time no see ahhh... sobrang miss na miss ka na namin..."
Batukan ko kaya tong babaeng to pahawak hawak pa sa braso.. sarap balian..






"Ohh hey! how are you guys? how's the school." sagot naman ng Ed nato!






Kinalimutan nako ng lalaking to, nakakita lang ng tisay ehh!.. hmmmp!..






"Ayun, naging boring nung umalis ka.. my gosh, bat ba kasi you have to leave our school pa?... ha? Ed.." napaka-arte magsalita ng bruha..!







"Well, personal reasons.." sagot naman ng mokong nato.. ni hindi ako ipakilala..!








"Baka pwede naman naming malaman kung san ka ngayon nakatira? pleaseee..." aba! aba!.. konti nalang..







"Sorry guys.. thats private.."sagot ni Ed..





Sumimangot naman yung tatlo.. hahaha!




Tapos bigla silang napatingin sakin..




"And who is she?" nakataas na kilay na nagtanong.. bunutin ko yan ehh!!






"Ohhh! im sorry! i forgot.. this girl.. is my..."


Bat antagal niyang sabihin?..






"Ummm.. my friend..Alex" sabi niya.. na kinalaki ng mga mata ko..





FRIEND?????????!!!!!!!!!!





"Hayyy.. akala ko girlfriend mo na, buti nalang hindi.. hahaha" sabi nung isa






Napatulala ako sa sinabi niya.. well that really hurts..






"Umm by the, we have to go Ed.. see ya later.. Bye!.." umalis na sila







Naiwan kaming dalawa... hindi ko talaga siya kinibo...






"Alex.. are you okay?.." tanong niya..





Hindi ako sumagot...






"Hey.. is there any problem? are you okay?.." tanong niya ulit habang hinahawakan ang kamay ko...







"Lets just go home, nawalan nako ng gana mamasyal.." sabi ko nalang..







Inihatid na niya ko sa bahay..






Nung bumaba ako..




"Goodnight" saka ako tumalikod.. at umalis.. pero pinigil niya yung braso ko..








"Alex, hindi ka papasok sa inyo hanggat dimo sinasabi sakin ang problema.." sabi niya..







Humarap nako..still i feel the pain..






"Sabihin mo Ed.. ikinakahiya mo ba ko?" sabi ko






"What?!.. ikinakahiya? no! of course not!.. bakit mo naman natanong yan?.." sabi niya..







"Kanina sa park, bakit sinabi mong friend mo lang ako sakanila? hindi ba ikinakahiya yun?" sabi ko full of bitterness ang tono ko







"Ohh my.. yun pala yun.. my gad Alex, who are they? they're not important, why would you mind them..?" sagot niya..







"Kahit na!.. ang sakit Ed.. na sinabi mong friend mo lang ako, hindi nga sila importante pero importante sakin na maging girlfriend moko sa harapan ng kahit sinong tao..! that moment when said to them that im just your friend, naramdaman kong im not important to you.. Na ikinahihiya moko..and it really hurts me..." i started to cry..





Hinawakan niya ko sa balikat, still tears kept falling..





"Alex, look at me.. you dont know why i said that... that 3 girls are my stalker, ok?.. as in sobrang fanatic nila, and i know kung ano ang mga kaya nilang gawin... nung may nalink nga lang saking babae, ginulo nila as in hindi nila tinantanan, and i dont want them to bother you, pag nalaman nilang girlfriend kita.."







..."Baby look at me..." habang inihaharap ang mukha ko kasi sa gilid ako nakaharap...







"... I would never ,ever! Be ashame to tell everyone that your my girl.. remember that... ok?.. please dont cry, cos nasasaktan din ako..please Alex.."







Tumingin ako sakanya...





"You just made me feel unimportant... the thing i never thought i would feel when im with you.. Hindi ko lang maintindihan ehh,basta all i know.. nasaktan ako..sige goodnight na.. ingat ka" sabi ko... Saka tumalikod at pumasok ng bahay...







It is so unfair.. his reason, i dont know, its not good enough to ease the pain that im feelin' right now...







Yet mas lalo akong nasaktan kasi. He never even called me or texted me that night...





Siguro nga, im not that important..






.........................




Gumising ako.. its sunday.. no text and call still...





Kaya naman nilibang ko nalang ang sarili ko..






Biglang tumawag si Liz..





"Bes... pwede favor?, bili mo naman ako ng scarf na color purples,please.." sabi niya..






"Huh? aanhin mo?" tanong ko naman






"Umm.. i need it for my fashion, please... di lang kasi ako makaalis dito sa house.. i need it tom, kukunin ko nalang bukas sa school, ok..? dun sa mall ok.. alam ko naman kung san tayo bumibili diba?"..






"Yeah, yeah.. got it.. bye." Hays tinatamad pa naman akong pumunta ng mall ngayon...








.............




Nasa mall nako...




Searching for that purple scarf.. naglilihi ba siya? purple talaga? hayss.. no ba yan, magkaroon ka naman daw ng lunatic na bestfriend,..







Habang naghahanap ako, may nadaanan akong batang umiiyak...




Kaya nilapitan ko..




"Bata, bat ka umiiyak?" Tanong ko





"Ehh kasi po, hindi mo makuha yung bola ko ng tumalbog dun sa taas." itinuro niya yung stage..






"Ehh bat dimo makuha?, ehh may hagdanan naman paakyat sa taas?" sabi ko naman..






"Nahihiya po kasi ako.." sagot niya, sobra naman akong naawa...






"Sige halika, samahan kita.. ok ba yun?" alok ko sakanya.. bigla naman siyang tumahan at ngumiti..





"Okay po! sige.. tara na.." aya niya sakin







Umakyat kami.. buti nalang medyo konti pa ang nasa mall ngayon...




Nakita na namin at nakuha na niya yung bola niya...





"Ayan, ok na ba?" tanong ko pa...






Umiling yung bata..



Nagtaka ako..




"Bakit? anong problema? sira na ba yung bola mo? gusto mo bilhan nalang kita ng bago?" alok ko pa







"Ako lang po pwedeng bumaba.. ikaw po dyan ka lang po..." sabi niya na kinalito ko ng bongga..






"Huh? ano?" yan lang nasabi ko..






Pero nagsimula na siyang umalis at bumaba...






Pero huminto siya.. at lumingon ulit..





"Ate tandaan mo, wag kang bababa, dyan ka lang kundi iiyak talaga ko.." sabi pa nito






Aba talagang bata palang marunong ng mamblackmail? my goshh, nalilito ko...






Wag daw akong bumaba? ehh anong gagawin ko dito? para kong tanga dito..






Tse! batang yun, bat ako papablackmail skanya edi umiyak siya!..





Naglakad nako papuntang hagdanan.. nang biglang...



May biglang kumanta... that voice.. so familiar..





"Naalala ko pa,
Nung nililigawan pa lamang kita...
Dadalaw tuwing gabi
Masilayan lamang ang 'yong mga ngiti..."



Alam ko yung kanta na yun.. "buko" ang title nun..



Sobrang ikinagulat ko ng biglang lumabas si Ed sa backstage habang may hawak na mic... nakangiti siya habang kumakanta...



"At Ika'y sasabihan
Bukas ng alas siyete sa dating tagpuan,
Buo ang araw ko
Marinig ko lang ang mga himig mo...

Hindi ko man alam kung nasan ka,...
Wala man tayong komunikasyon....
Mag hihintay sa'yo buong magdamag...
Dahil ikaw ang buhay ko"



Nilapitan niya ko saka hinawakan ang kamay ko.. at inakay sa gitna...



Nakatingin lang ako sakanya habang kumakanta siya..


Bakit ganon.. yung naramdaman ko kagabi na sakit, unti-unting nawawala habang pinagmamasdan ko siyang kumanta.. kahit medyo sintunado pa..



Tapos nung chorus na yung kinakanta niya.. tumingin siya sakin at hinawakan ang mukha ko...


"Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko'y magbabago..
Itaga mo sa bato
Dumaan man ang maraming pasko..
Kahit na di mo na abot ang sahig..
Kahit na di mo na 'ko marinig..
Ikaw pa rin ang buhay ko"



Bakit ganon.. kinikilig ako...





"Naalala ko pa,
Nung pinapangarap pa lamang kita...
Hahatid, susunduin
Kahit mga bituin aking susungkitin..."



I felt that every lyrics.. ay para sakin... my gad! Ed...







"Araw-araw kitang liligawan..
Haharanahin ka lagi
Kitang liligawan
Haharanahin ka lagi"




"Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko'y magbabago
Itaga mo sa bato
Pumuti man ang mga buhok ko
ohhhh... "



"Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko'y magbabago
Itaga mo sa bato
Dumaan man ang maraming pasko...

Kung inaakala mo
Ang pag-ibig ko'y magbabago
Itaga mo sa bato
Dumaan man ang maraming pasko
Kahit na kumulubot ang balat
Kahit na hirap ka nang dumilat
Kahit na di mo na abot ang sahig
Kahit na di mo na ako marinig
Ikaw parin(ikaw pa rin)
Ang buhay ko"....







Nang matapos yung kanta, hinalikan niya yung kamay ko.. nagulat ako ng mapatingin ako sa baba..




Ang daming tao! nahiya tuloy ako..


Nagtaka ako, kanina ang konti lang ng mga tao bat ngayon.. sobrang dami na..






At nagpalakpakan pa sila...







"Ed.. tara na.. baba na tayo.." aya ko sakanya ng pabulong







Umiling lang siya...






Hinawakan niya ulit ang mic tapos...





"Hello po!.. pasensya napo kayo sa kanta ko.. alam ko pong sumakit ang tenga niyo.. hindi po kasi talaga ako kumakanta.. pero gagawin ko ang lahat para sa babaeng nasa harapan niyong lahat.."




My goshh!! namula ako dun,






"Kinanta ko ang buko, para sabhin sayo na ikaw ang buhay ko.." nakatingin na siya sakin ... kaya ko pa ba tong ginagawa niya?!..







"Andito po ako ngayon para ipaalam sa inyo na itong babaeng to.. na katabi ko ngayon.. siya lang ang una't huling babaeng mamahalin ko...sa buong buhay ko..."





Ang sarap pakinggan na sinasabi niya yun...







"Alex Mendez... mahal na mahal kita.. kailan man hindi ko ikahihiyang ipagsigawan sa buong mundo yun..." sabi niya sakin...





Oo na Ed!!...





Nagpalakpakan ang mga tao...







"Sige po, maraming salamat po.."paalam niya







Saka niya ko hinawakan sa kamay at niyakad sa likod...





Ako naman na hindi makaget over sa mga nanyari, napasunod nalang..






Hila hila niya ko habang naglalakad..






"Wait Ed!.." napahinto siya





"Bakit?"






Biglang ko nalang siyang niyakap ng napakahigpit.. maluha luha pako nun...






"Nakakaasar ka talaga..." sambit ko..





Niyakap din niya ko..

"Bakit?"







"Bakit mo ginawa yun?!!.. Sa ginawa mo baka hindi ko na kayanin pag nawala ka pa sakin..." yan ang nasabi ko






"Hindi ako mawawala sayo.. dahil hindi ako papayag. ok?.. stop crying ok?... mahal na mahal lang talaga kita, kaya kahit ano kayang kong gawin..." sabi niya..






"...Ayokong nasasaktan ka.. at kahit kailan hinding hindi ko na paparamdam sayo un, pangako... kahit magtambling pako ir magsplit para mapasaya ka lang.. gagawin ko..." sabi niya kaya natawa ko..





Hinampas ko siya..




"Baliw!.. pati si Liz at yung bata kinuntyaba mo pa.." sabi ko.. kanina ko lang narealize na accomplice niya yung dalawa para mapapunta ako sa stage na yun...







"Like what i said.. juicyfruit ko, i can do anything..." sabi niya...






"Sus, tama na nga yan.. tara na.. kain tayo gutom nako.. gusto ko luto mo.." Demand ko ..hehe






"Sure.. para sa mahal ko.." sabi pa niya...




Ohh sige .. ako na ang mahabang hair..hehe





Ganito pala sa pakiramdam pag may mansusurpresa sayo...




I remember kuya jake, he did that too.. for my ate.. but ate doesnt appreciate it cos hindi niya gusto si Kuya Jake..




Pero eto.. so much appreciated.. ang sarap sa feeling.. promise lahat ng sakit kagabi.. nawalang parang bula..



I just love him so much... hayss...






..........<<<<<~~~~>>>....




End of Chapter 19:)))





Ohh my ggg!!.. hehe:)))
Ikaw na Ed.. hehehe





Next Chapter....? secret hehehe... abangan nalang..