Revenge To My Sister's Ex (COMPLETED)

Kabanata 17

Sobrang sakit ng ulo ko... napuyat kasi ko..





Pagkabangon ko..


Naalala ko na naman yung kagabi..




"I love you"....




first time kong masabihan ng ganon ng isang lalaki...




Kinikilig bako?...






.................




Papasok nako...




"La' asan na si kuya fred? mala-late nako" sabi ko






"Hindi ko pa nakikita, natutulog pa ata.. sandali at gisingin ko.." sabi ni lola






"La' wag na, magtataxi nalang ako.. yaan niyo napo siya matulog, napuyat po ata kagabi kakahintay sakin, kaya yaan niyo napo makatulog"






Kaya't lumabas ako ng bahay..





"Akala ko hindi ka na lalabas"





Nagulat pako kay Ed na nasa labas ng gate namin..





"At bakit andito ka?!" sabi ko






"Ihahatid ang girlfriend ko sa school.." sagot naman niya







Lumapit ako..



"Ang kulit mo talaga no?! sabi ng hindi moko girlfriend.. Ok??!!" saka ko siya inirapan






"Ssshhh, ang aga aga ehh, sakay na" sabi niya






"Ayoko!" nagsimula nakong maglakad palayo skanya..







Siya naman pinaandar ang motor niya.. sinasabayan pako ng loko..





"Ano? tara na.. late ka na kaya.." Napatingin ako sa relo ko, shit! oo nga..!






"See?.. kung sumasakay ka na, eh di sana nasa school na tayo ngayon...fudgee bar" sabi pa nito..






"Ano?!.. fudgee bar?!! hahaha! your sick!.." napatawa niya ko talaga dun hahaha







Sumakay nako.. sa motor niya, nang tumatawa..




"Adik ka talaga no?.. fudgee bar? hahaha!" habang umaandar ang motor





"Bakit? diba maganda?" tanong niya







"Ikaw na talaga ang pinakabaduy.. hahaha! sige magdrive ka na lang dyan.." saka hinampas ko sa balikat niya







"Alex.. bukas ulit susunduin kita saka sa isang bukas, at isang bukas pa.. hanggang sa mga anak na natin ang susunduin ko.." saka siya ngumiti





"Crazy! anong anak ka dyan.? dipa nga kita sinasagot, anak agad agad?!.." sabi ko








"Yeah im crazy.. crazy in love with you.." goshh napabaduy talaga! ang bunyag niya..







Nung makarating na kami sa school..





Bumaba agad ako.. mamaya may makakita sakin na kasabay ko siyang pumasok...






Tumalikod agad ako at iniwan siya...




Ang sama ko ba masyado skanya? minsan nagi-guilty nadin ako sa pagsusungit ko sakanya.. pero ewan, diko kasi talaga mapigilan..






Nagmamadali akong maglakad papunta sa room ko.. biglang hinila yung bag.. si Liz pala





"May dika kinukwento sakin..." Sabi nito






"Ui Liz.. Tara na! mala-late na tayo.." sabi ko






"Loka, alang klase ngayon, wala si Sir.." Sabi niya..






"Nye.. nagmamadali pa naman ako pumasok, yun pala walang klase.." Sabi ko nalang..






"Wait, wag mo ibahin ang usapan.. magkwento ka na now" seryoso siya






"Ano bang sinasabi mo?" tanong ko na agad







"Kunwari ka pa.. ano yung nakita ko kanina?! hinatid ka ni Hotness no?!! aminin.." sabi nito nakataas pa ang kilay..





Shit! nakita niya pala...
Di tuloy ako makasagot, kasi alam kong talo ako dito sa babaeng to..





"YIehh!! totoo nga?!! my gosh bessie.. ano yun?! wag mong sabihin kayo na?" sabi pa nito.. chismosa talaga







"Hindi no!.. diko siya sinagot." Pagdedepensa ko skanya...






"Hihi... naku masyadong defensive..hihi.. oo na.. dimo na sinagot!hehehe" loka talaga to..!aasarin lang pala ko..






Kaya kinurot ko sa tagiliran.. makulit talaga... pero kinabahan ako dun ahhh.. Ayoko kasing isipin niya na ano.. hayss ewann ba







................



Nasa waiting shade nako, naghihintay kay kuya fred.. ng biglang umulan..





Dun ko lng narealize na naiwan ko pala ang isang book ko sa classroom..





"Hays! ang malas naman!.. bakit ko pa naiwan yun,! umuulan pa naman!hays!"







Tinawagan ko si Liz baka sakaling andun pa siya sa classroom..




"Liz.. andyan ka pa ba sa classroom?" tanong ko





"Wala na, pauwi nako bessie, why?"






"Naiwan ko kasi yung book ko sa classroom, ehh andito nako sa labas, haysss.. umuulan pamandin wala pa naman akong payong para balikan yun.."







"Ehhh tom mo nalang balikan, yaan mo na.." --liz






"Naku di pwede, may quiz bukas diba? i need to study.." sabi ko naman






"Ehh pano ngang gagawin mo? papakabasa ka?" sabi niya






"Hayss.. basta bahala na, baka antayin ko nalang tumila ang ulan saka ko balikan.. sige thanks Liz, ingat.. bye"





"Ok bye, ingat" sagot niya..





Napabuntong-hininga nalang ako, napakalakas kasi ng ulan.. Mukhang matatagalan pa bago tumila..






Nabuo na sa isip ko takbuhin ko na yung classroom ko, di bale ng mabasa..





Palabas na sana ko ng waiting shade ng bigla akong harangin ni Ed...




"Ohhh.. anong gagawin mo?" basang basa siya..





"Obvious ba? lalabas na" sagot ko naman





"Para san naman? hindi mo ba nakitang ang lakas ng ulan?" sabi pa niya..






"Hays.. ano ba?! May naiwan nga kasi ako sa school, i need to go back.." ska ko siya hinawi sa dadaanan ko.. Grabe basang basa talaga siya..





"Kung para sa libro mo, wag ka ng umalis, nakuha ko na.." sabi niya..




Napalingon naman ako.. at nasa kanya nga ang libro ko? but how?




Iniabot niya sakin.. tuyong-tuyo ito.. how come hindi ito nabasa..





"Pero pano?" tanong ko..






"Baka isipin mong kinuha ko yan para sayo, hindi no.. nakita ko lang kanina nung napadaan ako, kaya kinuha ko nadin, tapos nakita kita dito, ang galing no?.. sakto..hehe" nakuha pa niyang ngumiti, alam ko namang giniginaw siya..






"Umm ganon ba, salamat" sagot ko, tamang tama andyan na si kuya Fred..






"Una nako" yan lang ang sinabi ko saka tumakbo sa kotse..





Nakatingin lang siya sa kotse kong papalayo..




Hindi padin ako makapaniwala na nasakanya yung book ko..







....................


Kinabukasan sa school..



I dont know bakit ko siya hinahanap,



Kanina pako nagtataka bakit wala siya.. absent ba siya?.. san kaya siya tumambay ngayon?..






Ni anino niya diko nakita maghapon.. bakit kaya..






Uwian na, at nakasalubong ko si Brian..




Nginitian ko lang siya at naglampasan.. pero hindi ko talaga natiis, na hindi siya tanungin..






"Um wait! Brian!" tawag ko





Lumingon ito at ngumiti...




"Akala ko nga, hindi mo na siya tatanungin ehh,hehe" sabi niya..



So alam niyang tatanungin ko si Ed sakanya?..





"May sakit si Ed ngayon, kaya dimo siya nakita, actually, patay nga ako dun kasi ayaw niyang pasabi sayo, pero sa tingin ko kailangan mong malaman, dahil ikaw naman ang may gawa kaya nagkasakit siya.." sabi nito







"Paano naman naging ako?!!" taray ko...






"Well, siguro di niya sinabi sayo.. kahapon diba ang lakas ng ulan, ihahatid ko na siya pauwi nun, dahil nga nakamotor lang siya diba.. para di siya mabasa, but then, nung palabas na kami, we saw you in waiting shed.. parang balisa.. biglang pinahinto ni Ed yung car.. at bumaba siya kahit malakas ang ulan,"






.."Napuntahan ka niya ng may kausap ka na sa phone, andun lang siya sa likod ng waiting shade, tapos nagulat ako ng biglang tumakbo pabalik sa school, yun pala kukuhanin yung libro.."



Nung marinig ko yung kwento niya, sobrang nakonsensya ako.. Kaya pala...




"Im not telling you this para makonsensya ka, para to kay Ed, he's a loner, wala siyang pamilyang kasama sa bahay, so that means walang nag-aalaga sakanya ngayon,.. Ikaw na ang bahala Alex kung anong gagawin mo.."




Saka niya iniabot ang isang maliit na papel..



At nagpaalam..



Binuklat ko yun.. at isang address.. malamang kay Ed na address to..





Napaisip tuloy ako sa nangyari kahapon, bat ba niya kasi ginawa yun..!.. Nagkasakit tuloy siya...





Nag-aalala bako?..





I decided to went in his house.. parang condo unit pala..






I dont know kung ano ang nakapaghikayat sakin para pumunta, conscience or worry ba?.. basta all i want is to see him..




..........



Kinakabahan ako habang papalapit nako sa address nato..




Nung makarating nako sa building na condo niya..




"Wala natong atrasan Alex! go!!" pampalakas ng loob..







Ding dong... Ding dong...





Nakailang beses ko pinindot ang door bell niya.. bakit walang nagbubukas?..







"Sino k---" pagbukas niya ng pinto, at halatang nagulat..






"Alex??" sabi niya





"Oo ako nga.. ummm.. ummm sabi ni Brian may sakit kadaw.." pumasok na agad ako,







"Baliw talaga si Brian sabi ng wag sabihin sayo.." sabi nito habang sinusundan ako






Nilibot ko yung condo niya, infairness, malinis ha..




Hinarap ko na siya..


"May sakit kadaw? totoo ba?" saka ko hinipo ang noo niya, at na-shock ako sa sobrang init..





"My gad, ang init mo ahh.." sabi ko pa






"Wala to, im fine.. dont worry" sagot pa niya






"Bakit ka pa kasi nakatayo? Halika nga!" hinawakan ko ang kamay at hinila sa kwarto niya..





Pinahiga ko siya...



"Kumain ka na ba? or uminom ng gamot?" tanong ko pa




Umiling siya..




"Hays.. paano ka gagaling niyan? ni hindi ka kumain or uminom ng gamot?" tumayo nako para maghanda ng pagkain niya..





Oopps i forgot.. i dont know how to cook.. nakakahiya...





Tiningnan ko ang laman ng fridge niya..




"Dont tell me, eto lagi ang kinakain mo ed? puro preservatives?" sabi ko




Tumango siya...



"Pagpatuloy mo ang pagkain ng mga ganito kung ayaw mong tumanda.." pang-aasar ko pa..






..."Wait, akala ko ba, you know how to cook? bakit dika magluto para sa ssarili mo? dika ba nagsasawa sa processed foods?" sabi ko






"Magmula ng mawala si Papa, hindi nako ginanahan magluto.. siya ang inspirasyon ko sa pagluluto, kaya wala ng dahilan para magluto ako.." sagot nya..


..Masyado pala talaga syang apektado sa pagkawala ng Papa niya..







Kinuha ko yung bag ko.. sa higaan niya, dun ko kasi naipatong..






"Oohh san ka pupunta?" saka niya hinawakan ang braso ko..





"Bibili ng pagkain mo at gamot, pasensya ka na, di kasi ako marunong magluto kaya bibinili nalang ako.. antayin mo nalang ako..." sagot ko skanya
Di padin niya binibitiwan yung braso ko..







"Wag ka ng bumili, hindi na kailangan..magiging okay nako basta andito kalang sa tabi ko.." saka ngumiti..

Baliw talaga..






Tinanggal ko nga yung hawak niya..




"Tse! baliw ka ba? kahit magkasama tayo hanggang gabi dito, kung hindi ka kakain at iinom ng gamot, may sakit kapa din ok? wag ka ngang makulit," saka tumalikod nako at umalis..





"Yes boss!" narinig ko pang sigaw niya..







.....


Pagkabalik ko, pinakain ko na siya ng mainit na lugaw..




"Ohhh kumain ka na habang mainit.." alok ko skanya..





"Wala akong gana talaga" sagot nito na sobrang matamlay talaga..






"Pilitin mo! hayss.. ang kulit mo ehh, pano ka iinom ng gamot kung dika pa kakain?!" napasigaw na naman ako..






Napatawa naman siya..



"Ohh bakit ka tumatawa? may nakakatawa ba?!" pagtataray ko again






"Wala lang, ang cute mo kasi mag-alala.. hehe"





Namula naman ako..




"Ano?! hindi no.. di ako nag-aalala, nakonsensya lang ako kaya andito ko no..!" deny to death ako..





"Basta cute ka,hehe"





"Kumain ka na nga lang.! gusto mo lang ata susubuan kita." saka ko siya sinubuan..







Nakakain na at nakainom na siya ng gamot.. medyo gabi nadin.. nagpapahinga siya..





Mukhang okay naman na siya.. pero hinanap ko yung thermometer para icheck...






Napatitig ako sa kanya saglit..




Ang amo talaga ng mukha niya.. sino ba namang babae ang hindi maiinlove skanya..?





Hays tama na nga.. tinaas ko ang kamay niya inilagay ang thermometer sa kilikili niya..







Ive waited for a minute..




Then tumunog na..




At nagulat ako..



39 degrees.. ohh my!! akala ko okay na siya.. hinipo ko ulit siya at napakainit nga...





Thats why nagmamadali akong naghanap ng towel at planggana, para punasan siya..






Habang pinupunasan ko siya, naalimpungatan siya..



At biglang nanginig na parang ginaw na ginaw..




Kinabahan ako kasi diko alam ang gagawin..





Binalutan ko nalang siya ng makapal ng kumot pero not enough padin..




Habang nanginginig siya.. sinasambit niya ang..





"Papa.. pa---pa.."





Naawa tuloy ako skanya..




Wala nakong ibang maisip kundi ang yakapin nalang siya..




"Ed... edd... ok lang yan," sambit ko habang nakayakap skanya..






"Pa--pa?.. papa ik--aw ba-- yan..?"




Para siyang bata na hinahanap ang Papa niya..





"No Ed, its me Alex, dont worry.. im here.." sabi ko naman..






Pinipilit niya pading magsalita..




"Akala ko ikaw si Pa--pa,..
ik--aw Alex, ika--ww pa--la.. wag mo--kong ii--wan huh.." sabi niya ng paputol-putol..






"Yeah, dont worry, im not gonna leave you.." out of nothing, yan ang lumabas sa bibig ko..






Nung maramdamang kong nakatulog na ulit siya at warmth na siya.. tumayo nako at umupo sa gilid ng kama niya..





"Grabe ka Ed, tinakot moko" nasambit ko habang nakatingin sakanya..






Diko namalayang nakatulog na pala ako sa upuan...





Bandang mga 2am.. nagising ako..



Tiningnan ko siya, mahimbing ang tulog..



But then saka ko nalang narealize.. yung kamay ko, hawak hawak niya habang natutulog siya..




Napangiti naman ako..




"Baliw ka talaga Ed, kamay ko to bat mo inaangkin.." sabi ko pa..hehe





Hanggang sa tuluyan nakong makatulog ng mahimbing..







----.....--



Nagising ako, umupo at nag-inat...



Haysss.. sarap ng tulog ko..





Nanlaki ang mga mata ko ng makita kong..




"Hindi ko to kwarto ahh?!"




Saka ko tiningnan ang kama kung san ako nahiga..




Ohhh myyy!!



Saka ko naaalala, na kila Ed ako?!..



Tiningnan ko ang oras..


"9am?!!!" Sigaw ko..




Shit! patay ako kay lola, di ako nakapagpaalam, my goshh anong gagawin ko...?!!







Biglang nag-ring ang phone ko..




"Liz?!.."




"Hoy bessie, may utang ka sakin, pinagtakpan kita sa lola mo kagabi ha? sabi ko kasama kitang gumagawa ng project tapos ng sleep over kana din.." bigla akong nakahinga ng maayos sa narinig ko..





"Thank you so much! as in soooo much Liz! kung andito ka lang hinalikan na kita!!" sa sobrang tuwa ko





"Iww! di tayo talo no!! well.. by the way,, asan ka bang lukaret ka?!! at san ka natulog?!!" bigla na nama siyang naghigh pitch..





"Hayss, Liz.. mahabang kwento, basta pag nagkita tayo saka ko nalang sasabihin ang lahat ok?" sabi ko naman..






"Madaya! okay! sige.. mamaya, magkita tayo sa mall.. mga 3pm, at kailangan din kitang ihatid para convince si lola mo.. "






"Hays!! Liz.. ikaw na talaga ang pinaka the best friend ever! promise! thanks talaga!"






"Sus! wag mokong bolahin at may utang kang chika sakin mamaya.. sige bye na.. muah"





"Bye Liz! thanks!" saka ko na in-end call..





Napangiti ako..





Wait! paano ko napunta dito sa higaan niya? diba andun ako sa---




Wag mong sabhing?!! binuhat niya ko?!!.. ng hindi ko namalayan?!! my gosh!! ganon na ba ko katulog mantika..??! hays naman!!





Asan kaya siya.. kaya't tumayo nako..





Nagulat ako sa lamesa.. ang daming pagkain.. at halatang bagong luto..



Pumunta ko sa kusina at dun ko siya nakita..



Nagluluto siya..




My gad.. ang gwapo niyang tingnan habang nagluluto..




Pinagmamasdan ko siya habang hinahalo ung niluluto niya..




He really love to cook..





Nagulat ako ng mapatingin siya sakin kaya't inalis ko agad ang tingin ko skanya..





Ngumiti siya..



"Ohh gising na pala ang prinsesa ko... kamusta ang tulog?" tanong nito





"Baliw.. ang aga aga
nang-aasar ka.. at saka wait! at bakit galaw ka ng galaw? magaling ka na ba?!" sermon ko naman..







"Magaling nako.. alam mo kung bakit?".. lumapit siya ng todo sakin.. ako naman napaatras sa ginawa niya, but then may dingding naman.. kaya't parang na-trap ako..





He just stared at me..like there's no tomorrow.. hays that look..




He smiled at me..



"Kasi magaling ang doktora ko, kasi niyakap niya ko at hinawakan ng mga kamay niya..," binulong pa niya sakin




Baliw, ako daw nanghawak ng kamay.. ehh siya nga yun...!






Itinulak ko siya.. "pwede ba tigilan moko sa kabaduyan mo ok?.. gutom nako.." palusot ko naman..





"Tamang-tama, i cooked for you.." sabi niya..




"Akala ko ba, hindi ka na magluluto?"







"Yeah, dati yun pero ngayon may inspirasyon nako, magluluto na ulit ako para sakanya.. lahat ng lulutuin ko para sakanya lang, wala ng iba.." sabi niya habang nagpreprepare ng lamesa..






Bakit ganon? natutuwa ako sa mga sinasabi niya?..






........


"Aalis nako, masyado nakong nagtatagal dito." paalam ko





"Ok lang naman kahit magtagal ka dito, kahit nga dito ka na tumira ayos lang..hehe" sagot naman niya







"Ayoko nga dito, ang lonely ng bahay mo, ni wala ngang kapicture picture ng family mo.. puro glass at antique lang yung display.." nilait daw ba? hehe






Yumuko naman siya..




"Magmula ng mawala si Papa, dina ko naglagay ng picture namin, kasi sa tuwing makikita ko siya, diko maiwasang masaktan.. pasensya ka na ha, eto kasi ang totoo.. pinakamahalagang tao sakin ang Papa ko.. dati.. ngayon.. ikaw na.." sabi niya with the serious face..






Tuwing mababanggit niya ang papa niya, i feel sorry for him..




"Sorry.." sabi ko ulit




"Its okay..gusto mo ihatid kita?" alok niya pa





"No need, magrest ka nalang para makapasok ka na sa lunes.. ok.. bye!" tumalikod nako at umalis






Its my first time ng makatulog sa bahay ng isang lalaki,.




Daming first time ang nangyayari sakin dahil lang sakanya..





Pinuntahan ko ang bestfriend ko sa mall at ikinuwento ko lahat.. at ang
Loka tumili ng bongga, minsan kinahihiya ko din siya.. escandalosa kasi ehh..



Syempre hindi mawawala sakanya ang mga maintrigang tanong.. pero wala naman siyang mapapala eh, kasi totoo namang inalagaan ko lang si Ed at wala ng iba,.



Sinabi kong nakonsensya ko kaya ginawa ko yun..




Kahit ano pa ang dahilan ko sa pag-aalaga ko sakanya basta masaya ko.. yun ang totoo..



..........<<<<<~~~>>..........



End of Chapter 17:))



Sorry super late update, medyo naging busy ka lately..




Next Chapter... maamin na kaya ni Alex sa sarili niyang gusto nadin niya si Ed...?..