ROOM 214 -- [ON GOING SERIES]

Chapter 11: The Promise

Mumay’s POV

My alarm clock is ringing… It’s 4 in the morning… ahhh, hirap bumangon…

Wala akong pasok ngayon, I filed a vacation leave for 2 days… and hell yeah, I lied to Aris.

Last night, sobrang saya ko… I even cried a river (tears of joy) when an Ideal guy confessed something to me.

I’m so overwhelmed, he even serenaded me… cooked a very delicious dinner; he really treated me so special, like a princess… like his queen…

Kung pwede lang sana hanggang kahapon na lang ang pag-ikot ng mundo.

Kung pwede lang sana huwag ng matapos ang nangyari kahapon.

Kung pwede lang sana huwag ng dumating ang ngayon.

Ngayon, ano kaya ang mangyayari?

Ano kayang nag-aantay sa’kin?

Bumangon ako at umupo sa gilid ng kama ko, maraming bagay ang pumasok sa isip ko at…

At naisip ko rin kung nag luto nga talaga siya ng food para sa’kin.

Dali dali na akong tumayo at tumungo sa may pinto, binuksan ko agad ito…

Hindi ako nabigo, may isang lunch box sa harap ng pintuan ko.

Hindi ko mapinta ang saya sa mukha ko, ang bilis ng tibok ng puso ko…

May isang note pa ang nakadikit sa ibabaw ng lunch box…

|Baby princess ko J

Kumain ng maigi at huwag papalipas ng gutom, it is enough for your breakfast and lunch

Tke care|

Baby princess niya raw ako?? ^_________^

Wala na ata akong hihilingin pa sa kanya, he never fails to make me smile…

Kinuha ko ang lunch box at pumasok na ulit sa loob ng room, ipinatong sa mesa at matagal ko itong tinitigan.

Magkahalong kaba at saya ang nararamdaman ko ngayon.

KABA –dahil alam kong may mangyayari mamaya na hindi ko magugustuhan

SAYA –dahil sa lahat ng ipinapakita sa’kin ni Aris. This is my very first time na maramdaman ito, ito rin ang unang pagkakataon na may magpakita sa’kin ng ganito.

Aris POV

TTToTTT

8am na pala!!!? Bakit naman ngayon lang ako nagising???

Teka…

Tumungo ako agad sa labas upang tignan kung nakuha ba ng princess ko yung baon niya.

 At wala na nga ito sa harap ng pinto niya ^_________,^

Grabe lang, 3am pa lang gising na ako para isipin at ihanda yung babaunin niya.

Sabi niya kasi 5:15am siya naalis ng bahay dahil 6am ang duty niya, so 5:00am pa lang nasa labas na ng kwarto niya ang baon niya, sakto lang… mainit init pa.

I grabbed my phone, I’m expecting her text or missed call pero wala naman.

Haysss… =__= hindi ba niya nagustuhan yung ginawa ko???

Ittxt ko sana ng may biglang tumawag.

James calling

“Dude, so long… Pinas ka na?”

|Yeah, how are you?|

“Great! Daming nangyari nung wala ka”

|Ha??? What do you mean? Ok ka lang ba? San ka ngayon?| Nag-alala na agad T__T