I hate her because I love her (AlyDen)

Chapter 46: Love is Sacrifice

Chapter 46: Love is Sacrifice

ALYSSA'S POV

Maya-maya bumalik na ako sa dining room at tinuloy yung pagkain ko. Medyo natagalan si Denden sa pagbalik.

Alam ko naman kung bakit eh.. pero ang hindi ko alam kung ano na ang dapat kong gawin.

Ayoko siyang i-give up.. pero I know nahihirapan na siya. Kaya I think.. kailangan ko siyang i-give up.. I have to.. I must give up.

After 10 minutes bumalik na si Denden. Nakayuko siya as she entered. Pagkakita niya sakin nagsmile siya.. but it was a weak smile.

"Is it okay kung mauna na ako sa kwarto? Iwan mo na lang yung mga plato dyan.. Sunod ka na lang sa kwarto ko after mo kumain, okay?"

"Sige. Huhugasan ko na lang yung mga pinag kainan natin tapos susunod na ko sa loob." then nag smile ako sa kanya.

Nagnod siya then dumiretso na sa kwarto niya. Dinala ko yung mga pinag kainan namin sa may kitchen para hugasan.

After ko mag hugas pumunta muna ako saglit sa may living room para mag-isip.

"We can still be friends right? I can still love her and she can, too." Sigh. "The only thing is.. we're not committed. There's no commitment."

Think Alyssa, think. Can I live without the happiness? Can I live with that sadness? I'm willing to sacrifice my happiness, my love, myself.. for the sake of Denden.. the girl that I love most.

Kahit alam kong magagalit siya sa gagawin ko, I'd still do it. Kung kami, kami. Kumuha ako ng paper and pen. May sinulat ako sa paper then tumayo na ako tapos umalis na ng bahay ni Denden.

Nung nasa may park na ako, kinuha ko yung cellphone ko sa pocket ko tapos dinial yung number ni Denden.

Napag desisyonan ko na. Love is sacrifice, right?

"Wifey.. where are you?" naiiyak na ko..

Sorry wifey.. I'm sorry..

"Bakit gising ka pa?"

"Hinihintay kita pumasok.."

Tinakpan ko yung bibig ko. Naiyak na ko bigla. Ang tagal ko bago magsalita. Pinipigilan ko yung pag iyak ko. Ayokong marinig niya, "Sira ka talaga.. matulog ka na."

"Nasan ka ba?"

"Nasa kabilang kwarto. Natatakot ako baka kasi rapin mo ko eh."

Nakarinig ako ng pagbukas ng pinto, "Wala ka naman sa kabilang kwarto eh. Nasan ka ba talaga?"

"Nasa likod mo."

"Ako ba pinag lololoko mo? Ano ba.. asan ka nga?"

"Joke lang. Nasa may likod."

Nakarinig na naman ako ng pag bukas ng pintuan, "Aly nasan ka nga? Seryoso.. magpakita ka na sakin.. kailangan kita ngayon.."

"Pumasok ka na lang sa kwarto. Susunod na lang ako.."

"Umiiyak ka ba?"

"Sinisipon lang. Malamig kasi sa labas eh. Umaambon.." napatakip ulit ako ng bibig ko. Nasabi kong nasa labas ako ng bahay.

"Nasa labas ka ba? Teka puntahan kita dyan."

It hurts so bad, it's like im dying..

"Sorry.."

"Ano to? 'I love someone else and I wanna be with her. Sorry..'" mahina niyang sinabi, "Ikaw ba nagsulat nito? Hindi diba?"

"Ako.."