He is Mine (under revision)

Chapter Fourty

Bakit ngayon pa niya ginawa na humingi ng second chance?  Kung saan halos okay na ako. At panu iyo’ng fiancée niya? Si Rica? Naguguluhan ako. Iiyak nalang ba ako palagi ng dahil sa kanya?

“Nah! Sorry if I disturb your sleep Honey.” Anito. Ngumiti ito ng pagak na halos ika pugto ng hinga ko. He is smilling at me but his tears flows like a river on his face. 

Hindi ko na kaya. Hindi ko na kaya na nasasaktan ako at maging siya, hindi ko din kayang isipin na may Gab na nasasaktan kagaya namin. Ang sama-sama ko sigurong tao kaya ako iniiyakan ng dalawang lalaki na ito. Sheet! Ang sama-sama ko.

He wipe his tears. Yumuko ito at tila batang basta nalang pinunasan mga luha nito gamit ang likod ng kamay nito. Pinipiga naman puso ko habang naka mata sa kanya, gusto kung bumaba ng kama at ako nalang ang gumawa niyon na punasan mga luha niya pero ayaw kung mag bigay ng pag-asa, paasahin ko siya at maging sarili ko.

“Ang drama ko Honey no? Pucha daig pa artista!"  Then he smiles at me again. A Bitter smiles.

Hindi ko maalis-alis mata ko sa mukha niya. Gustong-gusto ko na siyang lapitan. His face was so red, I know he is drunk. Sa dami ba naman ng lata ng heineken sa harap nito. Gadd! Napalunok ako, naligo na yata ito ng alak eh!

 

“Minsan lang pumapatak ito’ng mga luha ko Iyana kaya pabayaan mo nalang ako.”Then he smiles again. And I hate the way he smiles parang nakaka konsensiya. “An asshole, bastard and jerk like me deserved this, sabi nga ng Kuya Mark mo kahit lumuha pa daw ako ng dugo kulang pa, kulang pa na kabayaran sa mga ginawa ko sa iyo. ”

Yumuko uli ito. Tila nabibigatan na ito sa ulo nito.At umeepekto na yata lahat ng ininom nito.

Huh? My eyes opened wide as I saw him as he drinks straight the beer in can in his hand. Wala ito’ng pakialam sa pait niyon. Napangiwi ako. Ipakita pa talaga sa akin na hopeless siya? Argh! Loko-loko talaga lalaking ito. Kelan pa ito naging ganito ka baliw? Ninibago tuloy ako. Guilt! Sheet! What for?

“Back to sleep Honey. Hayaan mo lang ako dito, promise you wala akong gagawin na ikakagalit mo, tatahimik na din ako, sorry If I'm a damn asshole a while ago kaya kung anu-anu na lumabas sa mga labi ko. Sorry if pumasok din ako dito sa kwarto mo na wala kang kaalam-alam for me this is the right way to talk to you.” Then gumiti uli ito. Sumandal muli ito sa wall at ipinikit mga mata nito. 

Gosh! What should I do? Dapat ko ba siyang talakan? Dapat ko ba siyang lapitan at aluin nalang? Argh!!! You always put me in a bad situation Anthon. I hate you.

I stared at the wall clock inside my room and for petes sake. Its 1:30 in the morning na pala, bagamat nawala na antok ko pero I don’t like the idea na babalik ako sa tulog at narito  siya at  umiinom sa kwarto ko at saka lasing na lasing na ito alam ko isang beer in can nalang at bibigay na ito.

I gasped as he reached the other can of beer, he opened it easily and drink it straight. Sheet! Hindi na ito tama. Is he planning to drown his self to alcohol? And in front of me pa?

“Back to sleep Honey, don’t worry about me. I can handle this. Hick! Minsan lang ako mag paka weird kaya hayaan mo na.” Then he smiles again.