He is Mine (under revision)

Chapter Thirty Seven - The Talk -

Update for today!!! Inserted from my busy day!!!

Next UD soon!! Maybe after work!!!

________________________________

-Iyana-

“Can we talk Iyana?” Anthon. Nakatayo ito sa living room at wari'y kanina pa ito doon at nag hihintay, nakayuko ito at nakatingin sa sahig.

I took a heavy breath. Maingat na isinara ang pintuan. “Talk to yourself asshole. I hate you.”  At nag lakad na ako papunta sa kwarto ko, I was avoiding na mapadaan doon sa kinatatayuan niya. Pagod ako ngayon. Kung maari ayaw ko sana ng stress.

“F*ckl!. Don’t be so rough lady, I was asking you in a nice way.” Anthon said. At tumingin ito sa gawi ko.

“Then, f*ck you too! Do you understand me? I hate you and I don’t want to talk to the asshole like you! Now leave me alone. Pagod ako!” I replied in annoyance. Bigla kung binawi mga mata ko ng mag ka titigan kami.

 All I wanted right now is to take a rest. I am pretty tired physically and emotionally. Pagod  sa trabaho at sa nangyari between me and Gab. Thanks to my busy day kahit papanu little by little nag mo-move on na ako. Pero naroon parin ang sakit at pangugngulila ko kay Gab, god I miss him so much. But one of these days I will talk to him and fix everything between us, kahit sa pag kakaibigan nalang namin,.  Argh, nag-init bigla sulok ng mga mata ko.

Kaya nag mamadali na naglakad na ako, ayaw kung mag tagal dito sa living room lalo'ng lalo na at narito ang tao'ng ayaw ko munang makita. Ayaw kung maging bayolinte, as much possible iiwasan ko muna siya. And I was thankful na  sa nakalipas na mga araw na durog ang puso ko eh hindi nag cross landas naming dalawa ngayon pa lang.

“Nah! Mag papalitan nalang ba tayo ng masasamang salita dito? Stop being so silly lady! Because this time I wouldn’t buy that! Are you hurt because of your damn fiancee? Don’t blame me if he breaks  you! It’s not my fault.”  Mariing wika nito.

Tumigil ako sa pag hakbang. I closed my eyes in aanoyance. Kailangan pa ba talagang i-remind sa akin? Hindi niya kasalanan? Kanino? Si Gab na nanaman ba may mali? I looked at him angrily.

“And Who’s silly in here ha? And who do you think ang may kasalanan? Diba ikaw naman talaga? Kung hindi dahil sa iyo hindi sana kami nag kaganito ni Gab, sana masaya parin kami hanggang sa ngayon, walang problema at matiwasay na mumuhay dito sa Cali. Kung bakit ba kasi nandito ka? Bakit ba kasi simula ng makilala kita naging komplikado na ang buhay ko? Ikaw yata malas sa buhay ko!” 

He walks towards me at napangiwi ako ng basta nalang nitong haklitin kaliwang braso ko, ang sakit. Tinitigan ko siya ng sobrang sama at kung pwede lang ayaw ko na ding mag salita nakakapagod na. At tulad ng pag kakatitig ko sa kanya he did the same way to me, halos mag buga ng apoy mga mata nito habang nakamata sa akin, hindi nito alintana na sobrang higpit na pag kakahawak niya sa akin at nasasaktan na ako. Kung sa ibang pag kakataon lang siguro kami ngayon matatakot ako sa naging reaksiyon niya pero hindi ko iyon alintana puro galit ang nasa puso at isipan ko kaya ang gusto ko mag sukatan kami ng bangis. I dont care kung lalaki man siya. Basta galit na galit ako sa kanya.