Chapter Fourteen

57.6K 702 59
                                    


Apat na araw na ang nakakalipas simula ng mangyari yung mala teleserye naming bangayan ni Alexis. Apat na araw ko na din syang hindi nakakausap o nakikita man lang.

Now I'm having this thought, if it is really my fault kung bakit nagkaganito kami ngayon?

But a part of me is angry and screaming that he's the one who's being irrational. He can't just barge into my room and snapped at me na para bang totoong boyfriend ko sya and besides it's Adien, freaking Adien na para ko na ding kapatid. His action that morning, frustrates the hell out of me.

My only mistake was, hinayaan kong malaman ni Alexis na apektado pa rin ako sa nangyari two years ago but can you blame me na magtanim ng sama ng loob kay Alexis?

After all he's my first love. Nagtapat ako kay Alexis with this huge confidence that he feels the same way as I do and then BOOM he rejected me without a second thought.

Ang mas masakit pa, I caught him with one of his sluts the next morning.

And yes I know. He rejected me kaya wala naman talaga akong pakialam kung sino man ang ikama nya but come on, kelangan ba talaga nung araw na ni reject nya ko agad agad syang lumandi?

Hindi ba pwede, palipasin man lang nya yung araw na yon out of decency and respect for my grief?

But no! Mukang mamamatay yata sya kung magpapalipas lang sya kahit isang gabi man lang na walang ma i-kama.

Kung yung iba nga may pa thirty days pa, bakit ako isang araw lang yung ini-expect sa kanya hindi pa nya nagawang panatiliin yung sandata nya sa pantalon nya?

Kaya tell me? Wala ba talaga akong rason para magtanim ng sama ng loob?

Sariwang sariwa pa sa alaala ko yung nangyari two years ago, andito pa rin yung kirot at sakit na naramdaman ko nung panahon na yon.

Flashback

"Congratulations baby doll." Adien suddenly put his arms around my neck.

I rest my head on his shoulder. "How many times do I need to hear that? I already lost counts kung pang ilang beses mo ng sinabi yan."

"Come on baby doll cut me some slack, masaya lang ako na finally parehas na tayo ng university na papasukan, just like old times." Adien said, resting his chin on top of my head.

I giggled. "So melodramatic. Naka ilang shot ka na ba?"

Bago pa ko nasagot ni Adien, bigla nalang may pumasok sa kusina kung saan kami naroroon.

"Opps, sorry guys. I dunno that there's someone in here." Nakangising sabi samin ni Nixon-one of my cousins habang nakapulupot yung kamay nito sa babaeng humahalik sa leeg nito.

Andito kami ngayon sa rest house namin sa tagaytay, kaming mga kabataan nalang yung natira sa pag se-celebrate ng graduation ko. Iyong mga Tita at Tito ko, kasama na yung parents nila Adien at Alexis nauna ng umuwi kasama sila Mom and Dad.

Narinig ko yung mahina at malisyosong tawa ni Adien.

I rolled my eyes upward. Alam ko kung bakit natatawa ng ganito tong lalaki nato, simula kasi ng umalis yung mga oldies, nagdatingan yung mga babae dito sa rest house, blame it all to my pervert cousin.

I looked at Nixon na nakatingin lang saming dalawa ni Adien habang naka kunot noo. "Are you sure na mag best friend lang talaga kayong dalawa?" Nixon asked, wiggling his eyebrow.

Adien laughed so hard habang hindi pa rin inaalis yung pagkakayakap sa leeg ko. "Damn sure Nix. Kesa intrigahin mo kami, there's a plenty of room upstairs kaya anong ginagawa mo dito sa kitchen?" Adien asked with malice.

DEL FRANCO BROTHERS: Alexis (The Charmer)  (PUBLISHED) (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon