How to tame a player? ( Published under Lifebooks)

Chapter 4

Jenny

Nobody knows a person well if it's not his best friend, right? That is why I'm using this damn method right now, the straight forward method.

Habang nagsasaya sa dancefloor ng club si Wendell kasama ang iba ay kinukwestyun ko naman dito sa table namin ang bestfriend niyang si Justine. Kailangan ko nalang ng kumpirmasyon bago ko tuluyang ilapag ang huli kong baraha, kaya naman 'di na ako nag aksaya pa ng panahon.

I'll definitely have answers this time; just you wait my little player.

"So, you said the three of you were childhood friends. Nagtataka lang ako, pinormahan rin ba ni Wendell si Ace? Kasi aminin na natin, maganda siya at mukhang papasa naman sa panlasa ni Wendell."

Natigilan ang kausap ko sa winika ko, napainom tuloy siya ng alak. His reaction just gave my hunch a push, there's a big possibility that the girl Wendell is talking about is Ace.

Napunta ako sa ideyang iyon dahil sa inasta ni Wendell kanina, Si Ace kasi 'yong tinitingnan niyang nakatali sa upuan kanina. Idagdag pang si Ace lang din talaga ang babaeng 'di magkakagusto kay Wendell sa lugar na 'yon, kasi puro haliparot ang naroroon kanina.

"Don't tell Wendell that I told you this. " Panimula ni Justine at tumingin sa akin na nasa tapat niya. Tumango lang ako at sinalubong ang titig niya. Of course, I won't tell him. Duh, I'll use this info against him.

Bumuntong hininga muna siya bago tuluyang magsalita. "Sa totoo lang, siya ang naging dahilan ng pagiging babaero ni Wendell. Nagsimula ang lahat nang bastedin niya ang best friend ko. "

"Now I see." Napatango-tango nalang ako, 'di na rin ako nagtanong pa. I am fucking right on my intuition! Hahaha, there's no way I'm losing this chance.

Tama ang hinala ko, ngayon ang kulang ko nalang ay ilabas ang alas ko. Matatapos ko na 'to.

Naiayos ko na ang lahat, 'di rin muna ako pumasok sa eskwelahan ngayon. I already planned everything, now I knew for sure that Wendell will fall for this one.

I was just stepping inside my house when suddenly I saw a built sitting at my living room. The man wearing a corporate suit, but I can tell it's not my boyfriend. So I slowly walked towards him and to my surprise he turned his head around and smiled at me.

Napatanga ako ng ilang segundo pero agad akong natauhan at bumawi ng ngiti. The formidable looking old man is none other than my father, Jack De Vera.

"Dad," I greeted him and my dad hurriedly took quick steps to hug me. I miss him more than he misses me. I can feel it in his hug that he longs for me. Afterall, it's been three years that I'm not living with them. Though he visits me often, I still choose to avoid him at times.

"Jenny, ang panganay ko. I missed you so much. Anak, miss na miss kita. Miss ka na namin." I heard my father sobbed as he said those. I just smile knowing that he will always be there for me, even after everything that happened.

Humiwalay nalang ako sa yakap niya at ngumiti saka pinahid ang mga luha sa mukha niya. "Dad, I missed you too."

Nagliwanag naman kaagad ang mukha niya sa pinahayag ko. " Kaya anak, bumalik ka na sa bahay ha. Tumira ka na ulit kasama kami."

I knew he will say that, that's one of the reasons that I avoided him. When I was still studying I stayed abroad and did a great job avoiding my father at times. Binibisita niya ako ng walang palya, pero hindi ko hinayaan ang sarili ko na lagi siyang makausap. Baka mapapayag niya lang ako, pero ngayon iba na ang sitwasyon. Kaya ako bumalik sa Pinas ay dahil buo na ang desisyon ko na tapusin 'tong proyekto ko. Saka ako babalik sa poder nila bilang anak nila.