“KABABATA”
ni J.C. Pamplona
Nakasandal ako sa bintana ng bus na sinakyan ko habang iniisip ang mga sandaling nakasama ko siya. Medyo emo lang ‘di ba? Pero bakit nga ba sa tuwing maalala ko siya hindi ko mapigilang ngumiti? Ganito ba talaga siya kahirap kalimutan?
“Boss, saan ang baba?”bungad sa akin ng konduktor ng bus.
“Sa Cubao lang po.”tugon ko sabay abot niya sa ticket ko.
“Minsan boss, napapangiti rin ako kapag may naalala ako.”makahulugang wika niya bago magpatuloy sa paniningil ng pamasahe sa ibang pasahero ng bus.
At muli, sumandal ako sa bintana ng bus at pinagpatuloy lang ang pagtingin mula sa labas pero ilang minuto ang lumipas ay nabagot ako kaya kinuha ko ang headset ko at pinakinggan ang anumang tugtugin na mapakinggan ko …
“Datirati sabay pa nating pinangarap ang lahat
umaawit pa sa hangin at amoy araw ang balat
naaalala ko pa non nag-aagawan ng nintendo
kay sarap namang mabalikan ang ating kwento
lagi-lagi ka sa amin dumidiretso pag-uwi”
ewan ko ba, bigla na lang ako napapikit at napatawa nang tahimik nang ‘di sinasadyang ito ang kantang bumulaga sa tenga ko..
“maglalaro ng tao-taong piso-pisong nabili
umaawit ng theme song na sabay kinabisa
kay sarap namang mabalikan ang alaala
ikaw ang kasama buhat noon
ikaw ang pangarap hanggang ngayon”
kamusta na kaya ang babaeng ‘yon? Masaya pa kaya siya pagkatapos kong iwan sa kanya ang napakasakit na katotohanang mahal ko siya?
“di bat ikaw nga yung reyna at ako ang iyong hari
ako yung prinsesang sagip mo palagi
ngunit ngayoy marami ng nabago’t nangyari
ngunit di ang pagtingin na gaya pa rin ng
dararatda dati
dararatda dati
dararatda dati
na gaya pa rin ng…
Datirati ay palaging sabay na mag syesta
at sabay rin gigising alas kwatro y medya
sabay manunuod ng paboritong programa
o kay tamis naman mabalikan ang alaala”
At nang marinig ko ang chorus ng kanta hindi ko alam pero bigla na lang may kung anong kumurot sa puso ko na para bang nagsasabi na nasasabik akong makita siyang muli. Ganitong-ganito kasi kami noon pero nawala ang lahat simula nang lumayo ako sa kanya.
“di bat ikaw nga yung reyna at ako ang iyong hari
ako yung prinsesang sagip mo palagi
ngunit ngayoy marami ng nabago’t nangyari
ngunit di ang pagtingin na gaya pa rin ng…”
Dati parang wala lang sa amin ang mga bagay na ginagawa namin noon, pero ilang taon ang lumipas nang aminin ko sa kanya ang tunay kong nararamdaman.
“datirati ay naglalaro pa ng bahay-bahayan
gamit-gamit ang mantel na itinali sa kawayan
at pawang magkakalaban pag nag tataya-tayaan
VOCÊ ESTÁ LENDO
ONE SHOT STORIES(koleksyon ni PH)
Ficção Adolescentekung nais mong kiligin at maiyak feel free to read my works . mga natatanging obra na ginawa ko para sa mga naghahanap na romantic stories:))
