Our Real Love by A.B.Castueras (3RD BOOK OF SMITH TRILOGY)

Our Real Love: Fourteenth and Fifteenth Step (14&15)

Good morning Our Real Love. Watt App Readers! Ngayon ko lang po nakita ang concern ng MOBILE READERS sa chapter na ito. I checked the said chapter, at may problema nga. It's not my style, haha! Putul-putol at Paulit-ulit nga siya sa mobile. Yung sumunod na chapters ay seems okay naman. Please PM me if there's any same problem na makikita kayo. For now, I'll ask for the help of Wattpad Team. Hoping for your patience. Salamat and Sorry dahil ngayon ko lang maaayos. -AB.CASTUERAS-

--------------------------------------------------------------------------------------------

HAPPY BIRTDAY KISSES ROXAN RONOCO. EVERYDAY MUST BE A CELEBRATION TO ONES LIFE KAYA HAHAHAHAPPY BIRTHDAY! (PALUSOT)

STEP 14 & 15: PAST-PRESENT-FUTURE

MANAGER'S POV

"Look at that jerk- EX of yours." Sabi ni Wendy.

Napatingin naman ako sa audience seats kung sa'n nandoon nga ang lalaking yun. Ayoko ng tawagin siyang EX, nakaka-irita ng magkaroon pa ng koneksyon sa kanya. Lalo pa pag naalala ko yung naging pagtatalo naming dalawa ni Dare after that scene sa press conference. Hindi pa rin kami nag-uusap... Hanggang ngayon.

Bumalik na lang ako sa pagtingin sa team 'ko na nasa gitna ng court habang 'nag-wa-warm-up' pa. Ilang minutes na lang mag-uumpisa na ang game. Somehow, I feel guilty dahil alam kong wala pang pahinga ang team simula kahapon. Kahit ang matulog sa paghihintay sa ospital ng balita at maging sa daan papunta dito sa venue ng game, walang ni-isa ang umidlip sa kanila. Kinakabahan tuloy ako kung kakayanin nilang magtagal sa one full game.

"I don't care about him. Mas focus ako sa team kaysa sa kanya, Witch." Sagot'ko sa kanya.

Inabutan naman niya ko ng coffee na kadadala lang ni Rey galing starbucks. Nagtataka ba kayo bakit si Rey ang bumili? Well... Mukhang namatanda kasi 'tong si Rey kay Wendy Witch.

"Pinabili mo pa rin pala si Rey." Tumingin naman ako kay Rey na nilalapag yung mga binili niya. "Rey, next time, wag kang magpapa-utos sa bruhang 'to, okay?" Sabi 'ko.

Tumingin naman si Rey sa'kin at huminto sa pag-aayos ng mga binili niya.

"Manager, ayos lang. Natuto pa nga ako at siyempre, isa pa..." tumingin kay Wendy. "Para sa dyosang si Wendy, bakit hindi." Nahihiyang sabi niya.

"Manager, I'm not slaving him or something. Don't over react. The fact is, I'm helping him to cope up here in Manila. I even teach him how to order and how much should he get after paying."

Sumagot naman si Rey habang nilalapag sa upuan ng team yung mga coffee.

"Tama yan..."

"And I told him if there's some bitch who'll mess up with him," Wendy waved her phone and drink first her coffee before saying "Call me and I'll show them how bitch should be."

Napabuntong-hininga na lang ako at saka ako napatingin sa coffee na inabot sa'kin ni Wendy. Nag-aalala din ako sa isa ko pang player na nasa ospital. Hindi ko talaga gustong iwan ang isa sa kanila while we're having a game here, but the team insisted. "Hope everything will be fine." Bulong ko sa sarili ko.

Napatingala ako ng may humawak sa kanang balikat ko.

"Wag ka masyadong kabahan. Ayos lang kami at yung isang yun sa ospital."

Napa-smile na lang ako. "Captain." I'm glad he's here to be with the team. Basta sinabi ni Trace na magiging okay lahat, I believe na magiging gano'n nga... Si Trace kasi yung tipo ng tao na masasabi mong kuya ng lahat. You can really depend on this person, no matter what. Aya nga ng alaman kong tinanggihan ni Adeline ang panliligaw niya, na-dissapoint ako. Pero ano nga bang pai ko sa desiyon ng iba? Ung sarili ko ngang pag-ibig magulo.