The Aftermath of a One Night Stand

Aftermath 18 : My baby..

Aftermath 18 : My baby..

Pinunta na nila ako sa OR tapos si Tristan nakahawak lang siya sa kamay ko tapos di siya mapakali.

"AHHH TRISTAN ANG SAKITTTTTT AYOKO NA AHHH!" 

"El! Nandito lang ako."

Si Tristan tinanong kung gusto niya ba sa labas maghintay or dito siya sa tabi ko habang ginagawa yung opeartion. 

Sabi naman niya na sa tabi nalang niya ko.

Naramdaman ko na na tinurukan ako ng anesthesia. Normal yung gagawin sakin. Yung sa genitals dadaan.

Sinimulan na ang operasyon at wala akong ibang ginawa kundi umiri at hawakan ng mahigpit yung kamay ni Tristan.

"TRISTAAAAAN!!" sigaw ko.. Ang sakit manganak! grabe! 

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Tristan...

"Push!" sigaw ng doctor.

Umiri ako with all my might..

"Isa pa!" sabi ng doctor

Isa pa? Hindi ko na kaya... Feel ko magbblack out na ako.. Pawisan na ako.. Hindi ko na kaya parang dumidilim na paningin ko..

Nagffade out na ang mga boses sa loob ng room na ito.. wala na akong maintindihan sakanila..

"Doc! Nawawalan na po ng lakas yung pasyente!" narinig ko.. pero parang malabo na nageecho.. yung paningin ko nagffade out na..

"El... b---awal ka m-mawalan ng - l-lak-as... Push pa baby.." narinig ko ang boses ni Tristan na medyo nagffade out.

Lahat na nagffade out

Nawawalan na kasi ako nang lakas.... Hindi ko na kayang umiri..

"EL... Please.. One last push." sabi ng doctor..

Huminga ako ng malalim at...

"AAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!"

Napahiga ako... dahil naramdaman ko na na lumbas na ang baby..

Bakit walang iyak?

Hindi ko na kaya.. 

-black out-

--

"E---L"

....

"El..."

....

"Are you awake my baby?" 

Tristan...

Dahan dahan kong binuksan ang aking mga mata.. 

"T-tristan.." napasmile ako..

Grabe parang pagod na pagod ako.. Ang sakit ng buong katawan ko.. Hindi ako makagalaw..

Most of all ang sakit ng ibaba ko.. awch!

"Hey baby, you're awake" nagsmile si Tristan at hinalikan ako sa noo.

Typical Tristan..

na mahal ko..

Then suddenly, naalala ko.. Nasan na ang anak ko?!

"Tristan.. Yung anak ko..."

Hindi sumagot si Tristan.

"Tristan yung anak ko!!" napataas ang boses ko.. Sobrang kinakabahan ako kasi baka ano na nangyari sa anak ko.. BAKIT HINDI AKO SINASAGOT NI TRISTAN!?

"Tristan bakit hindi mo ako sinasagot?! Nasan ang anak ko!!" pinilit kong umupo.

"Baby stay down...." hiniga niya ulit ako.

"Hindi! Nasan ang anak ko!"

"He's okay baby.. pero.."

"PERO?!"

Sht! Ano nang yari sa anak ko?! Please sana okay lang siya... Panginoong Diyos.. Bantayan niyo po ang kaiisang anak ko. please..

Biglang pumasok ang doctor

"Oh Mrs. Delgado you're awake.." sabi ng doctor..

Kahit na tensed ako nung marinig ko na tinawag akong 'Mrs. Delgado' medyo nagskip ng beat yung heart ko....

"D-doc.. Kamusta na po a-anak ko?" pakaba kong tinanong

"Your baby is fine mrs. delgado..." sabi ng doctor

Yes! Sa wakas okay ang anak ko.. Makakahinga na ako ng maluwang... Salamat sa Diyos.. Salamat po talaga.

Napahinga ako ng maayos.. at napangiti

"P-pwede ko po ba siya makita?" naramdaman ko ang luha ko tumulo.. 

Tears of Joy.

"But.. Mrs. Delgado.. Your baby is not that mature.. So we need to put the baby in an incubator para makatulong sa pag mature niya.." 

Bumalik ulit ang kaba ko.. 

"Pero doc.. safe naman po ang baby diba?" tanong ni Tristan. 

Tumango ang doctor at ngumiti.

"Safe ang bata." 

Napangiti ako at tumingin kay Tristan..

Niyakap niya ako at binigyan ng isang matamis na halik...

Napatingin ako sakanya... 

Sa kanyang mga mata...

"New start for us El.." sabi niya

"A new start for us Tristan." 

------------------------------