Sümüklü Peçete

1.7K 68 8
                                    

    Neden ben hep gözlerimi zorlanarak açmak zorundayım?Ya da neden her şey benim başıma gelmek zorunda?Tek bildiğim yanımda Aslan var.Ve ben onu bırakmadıkça o beni bırakmayacak.Bu arada uyurken duyduğum konuşmalara göre Gülay Teyze ve Ateş sevgiliymiş.Aslan hiç karışmadı.Çünkü hayalleri varmış.Seneye bende onunla aynı şehre gidicem ve ikimiz bebeğimizle bir yuva kurucaz.Biliyorum.Çok zor olacak.Ama biz her şeye hazırlıklıyız.

       Bu arada doktor bebeğime bir şey olmadığımı,bu aylarda böyle şeyler olabileceğini  söyledi.Gülay Teyze Aslan'ı eve göndermiş.Yarım saat sonra gelicek ,beni alacak.Birlikte yeni bir hayata başlayacağız.

                                                                  ***

            "Ateş çık odamdan.Birazdan Aslan gelicek.İnan seni burda görmesini istemezsin."

           "Senin için gelmedim Arzum.Birazdan doktor gelicek ve bebeğin hakkında bilgileri verecek.O bebek benim olabilir."

           "Ne diyorsun sen ya o bebek Aslan ve benim.Biz 1 hafta önce.."Ateş sözümü kesti ve devam etti.

             "Biliyorum.Ama o gece,partiye geldiğin gece herkes gidince sen ve ben..Oldu işte.Kendime hakim olamadım.Yani o  bebek bizim olabilir."

             "Ateş sen kendi hayatınla ilgilen.Aslan ve ben birbirimizi çok seviyoruz.Hayatımızı bir daha mahvetmene izin vermeyeceğim!!"Bardağı aldım ve kafasına fırlattım.Yine zayıf düşmüştüm ve ağlıyordum.

              "Sen Aslan'ı tanımıyorsun.Onunla nasıl tanıştığımızı bile bilmiyorsun.Tek bildiğim  o bebeğin benim olabilmesi için bu kadar büyük bir ihtimal varken seni rahat bırakmıycam Arzum."Ateş bunları parmağını kaldırıp beni sindirerek söylemişti.Kendimi herkesin kullandığı sümüklü bir peçete gibi hissediyordum.Hamile bir sümüklü peçete.

                                                                     ***

                 Ateş gittikten sonra her şeyin bittiğini düşündüm.Eğer benim bile bilmediğim bu gerçeği Aslan'a söylerse Aslan benim sonsuza dek terkederdi.Aslan kapıyı büyük bir sinirle açtı.

               "Ateşş  onun söyledikleri doğru mu.Sizz...Allah kahretsin."Koltuğu tekmeleyip dışarı çıktı.Bebeğimle ortada kalmıştım.Aslan beni terkedemezdi.O benim her şeyimdi.Ailem yoktu.Hiç kimsem yoktu.Kendimi zorlayınca Ateş'le yaşadığımla ilgili bazı şeyler aklıma geldi.Bebek Ateş'ten olabilirdi.Hava alamam gerekiyordu.Kapıdan çıktım.Tam koyidoru geçecektim ki Gülay Teyze'nin sesini duydum.

                            "Üzülme.O bebeği alıp ikimiz büyütebiliriz.Arzum hiçbir şeyi farkında olamayan genç bir kız."

Pencereden Gelen YabancıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin