O gece hiç uyumadım.Yarın ne yapabileceğimi,Ateş ' e ne diyeceğimi düşünüp durdum.Acaba kolye bende kalsaydı da ona yakınlaşmaya mı çalışsaydım?Öff ne diyorum ben ya bu hayatta olmaz.Aslanım var zaten benim.Aslında kolyeyi sınıfın ortasında ona verip ''Kolyeni dün gece bende unutmuşsun Ateş'' diyebilirim.Hahaha bu da çok yanlış anlaşılabilirdi.En iyisi bi köşeye çekip konuşmaktı.
Bugünün ne getireceği belli olmadığından her şeye hazırlıklı olmak gerek diye düşündüm.Su yeşili pantolonumu ve gri bluzumu giydim.Bu ikili üstümde çok güzel duruyordu.Bütün yol boyunca Aslan'ı düşündüm.Kendimi ona ihanet etmiş gibi hissediyordum.Ateş odama giren kişiyse Aslan'ı ne yapacaktım.Aslan bizim eve en son 2 ay önce ablamla ders çalışmak için gelmişti.Zaten bu ilk ve son gelişiydi.Çünkü gözlerine bakmaktan sıcak çikolatayı üstüne boşaltmıştım.Ama olsun.O anı yaşamak her şeye bedeldi.Tabi aynı şey Aslan için geçerli değildi.Resmen kaynamıştı.Bu olaydan sonra suratıma bakması zaten mümkün değildi.
***
Ağır ağır merdivenleri çıktım.Derin bir nefes aldım ve içeri girdim.Kendimden emin bir şekilde Ateş'in yanına oturdum.Cool çocuktu o zaten.Hep yanlız otururdu.İlk ders fizik olduğu için dinlemeyecektikte.Şimdi tam zamanıydı.
''Ateş naber iyi misin?Müsaitsen yanına oturabilir miyim?Konuşmamız lazım.İstersen konuştuktan sonra giderim.Fakat bu konuşmayı yapmamız lazım.''Lanet olsun.Bütün gece kafamda bu düşünceyi kurmama rağmen yine amatörce davranmıştım.Konuşmam tam anlamıyla rezaletti.
''Olur...Tabi oturabilirsin de niye bu kadar kastın onu anlamadım Arzum.''İnanmıyorum kastın dedi ya.Vallaha rezil oldum.Bütün kızlar bana baktı.Hatta geçen gün kavga edip saçlarının yarısını eline verdiğim Almina bile.Çünkü hiçbiri bugüne kadar Ateş'in yanına oturmaya cesaret edememişti.
Hocanın gelmesine daha çok olduğunu düşünerek kolyeyi çantamdan çıkardım ve Ateş'e uzattım.
''Bu senin olmalı.''
''Sese.. sen nerden buldun bunu?''
''O sendin işte.Kolyesini odamdan kaçarken düşüren çocuk.''
''Ne diyosun sen Arzum?Ne penceresi,ne düşürmesi?Ben kolyemi dün yemekhanede düşürmüştüm.''
''Sen ciddi misin?Ynai sen dün benim evime gelmedin mi?''
''He geldim.Kızım ben sein evini bile bilmiyorum.İyi, hoş kız dedik konuştuk.Bütün manyaklar beni mi bulur yaa!!''
Hiçbir şey söylemeden çantamı alıp sıraya geçtim.Çok fazla rezil olmuştum.Ateştin beni böyle azarlaması çok acı vericiydi.Üstelik son cümleyi o kadar üzerine basarak söylemişti ki Almina cevabını aldın mı pislik der gibi baktı.O sırada yanıma beni anlayan tek kişi Ada geldi.Gözümden akan bir damla yaşa engel olamadım.Ada ne olduğunu sordu.Onu kolundan tuttuğum gibi sınıfın dışına çıkardım.
''Kızım sen iyi misin ?''Ada bu soruyu o kadar heyecanlı sormuştu ki...Artım dayak yemiş gibi göründüğümden tamamen emindim.
''Ada hani bu odama giren biri olduğundan şüpheleniyordum ya.İşte dün gece odamda Ateş'in kolyesini buldum.''
''Nee..Oha sen ciddi misin ?Al işte bu olayın imkansızlığı gözler önüne seren bir cümleydi.
''Evet.Ama bunu Ateş'e söylediğimde beni yerin dibine soktu.Dün yemekhanede kaybetmiş o kolyeyi.Ama biri vardı odamda eminim.''
Gel buraya diyerek sarıldı Ada.Bu kızı gerçekten seviyordum.Gözyaşlarımı sildikten sonra ''Aşağı inelim belki aslan ordadır.'' dedim. İkimiz birden gülmeye başladık.Kantinde Aslan'ı gördüm.Muhabbet ediyormuş gibi yaparak yanından geçtik.Ada bana baktığını söyledi.Acaba gerçekten bakımşmıydı.Bunun düşüncesi bile ayaklarımı yerden kesmişken ...
***
Eve döndüğümde kapıyı İlkim açtı.Kulağıma ders çalışmak için Aslan'ın bizde olduğunu söyledi.Sevinçten çıldırmak üzereydim.Hemen üstümü değiştirdim.Saçlarıma şekil verdim.(Artık ne kadar giriyosa..)Boğazımı temzileyerek kapıyı çaldım ve içeri girdim.İlkim ve Aslan aynı anda bana baktı.''Hoş geldin Aslan'' dedim.İlkim okuldan yeni geldiğimi söyledi.Bende onayladım.
''Ben de çok olduğunu düşünmüştüm.Çünkü üstünü değiştirmişsin.'' Oh my got !!! :O veya daha başka ne şaşkınlık ifadesi varsa.Bu çocuk okulda bana bakmış.
Kapıya doğru yöneldim ve tam dışarı çıkıcakken ;
'' Arzum sende bizimle otusana.Hem sorularını çözeriz.Biz de tekrar etmiş oluruz'' dedi Aslan.
Odama gidip en zor soruları seçtim.Çözemesinde daha çok zaman geçiriyim diye Bu sefer kapıyı çalmayarak içeri girdim.İyide ben bu çocuğun anlatttığı şeyleri nasıl anlayabilirdim ki?Gözlerinin maviliğinde kayboluyordum sanki.Kendimi bu büyülü gözlerden nasıl alıkoyabilirdim ki!Hadi ben vazgeçtim diyelim. Gözlerim izin vermiyordu zaten.Sanki nolur biraz daha bakıyım diye yalvarıyordu.
Neyse ki Aslan'ın da bana anlatmaya niyeti yoktu.Üçümüz muhabbet ettik. Aslan bana çok iyi davrandı.İlkim ' de olası bir kazaya karşı kahveleri bana koydurtmadı.O akşam yemeği bizde yemesi için çok ısrar ettik.O da bizi kırmadı.Babam geldi ve sofraya oturduk.
''Sen bizim kızların okuldsan arkadaşısın galiba yavrum?''Yavrum nedir ya.Erkek o erkekkk.
''Evet Erdem Abi.İlkim'le aynı sınıftayız.''
'Hımm peki bu nasıl bir arkadaşlık?'' Eh be baba azıcık umudum vardı.Onu da yıktın geçtin.
''Normal arkadaş.Zaten İlkim benim 6 snelik dostum. Hem ben başka birini seviyorum.İlkim de biliyor bunu.Bak sen bak.Benim canım dediğim kardeşimin,can yoldaşımın benden gizlediği sırra bak .Ben sana gösteririm ama İlkim.
''Kimmiş bu peki.''Babam susmayacaktı. ''Hayatım biraz sesiz ol.Ege'yi yeni uyuttum.Uyanmanmasını istemezsin diye düşünüyorum.'' Annem bu fısıldamayla babamı kökünden susturmuştu.
***
İlkimmmmmm .Aç şu lanet olası kapıyım.İlkim Aslan gittikten sonra kimi sevdiğini öğrenmek için onu sıkıştırıcağımı bildiğinden kendini odaya kilitlemişti.Aç artıkk şu kapıyı.En sonunda kapıyı tekmeleye başladı.Kapı kırılma noktasına gelince İlkim kapıyı açti.
''O kişinin kim olduğunu öğrenmek istiyorum!''
''Bir şartla.''
''Neymiş o.''
''Ateş'in kolyesini istiyorum.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pencereden Gelen Yabancı
Teen FictionMerhaba. Benim adım Arzum.Dalga geçmeyin. Arzum işte. Ablamın adıda İlkim.Annem ablam ilk çocuğu diye adını İlkim koymuş. İkinci çocuğu çok istediği içinde benim adım Arzum olmuş.He bir de babam var. Annemin karşısında her sözünün değersiz olduğu fa...
