1 month na silang nagbobonding. 1 month na rin sialng mag-on. Lagi silang lumalabas tuwing sabado at sumisimba naman tuwing linggo. Hindi sinabi ni Dawn sa kanyang ina dahil alam niyang papagalitan siya ng kanyang. Bata pa daw kasi sila. Si Richard naman, hindi niya din sinabi kay Donya Helen dahil ibang babae ang gusto ni Donya Helen para kay Richard. Ang tingin lang kasi nito kay Dawn ay kaibigan para kay Richard. Ineejoy nila Dawn and Richard ang bawat sandali na magkasama sila dahil alam nilang sa susunod na dalawang buwan ay magkakahiwalay na sila.
''
Lunes iyon. Syempre may pasok. Hinatid na ni Manong sina Dawn at Richard papuntang school. Sinabi ni Richard na hanggang gate na lang sila at huwag nang ipasok ang sasakyan.
Nakababa na sila sa sasakyan. Pinagbukas ni Richard si Dawn ng pintuan.
"Dawn, tara na?" Richard
"Ok." Nakangiting sabi ni Dawn
Hinawakan ni Richard ang kamay ni Dawn at kinuha niya ang mga gamit na dala ni Dawn.
"Thank you Babe" Dawn
"Welcome Love" sabi ni Richard with matching ngiti.
"Nakapagaral ka ba sa test natin?" Dawn
"Hindi eh." ngiti
"Bakit naman Babe?" Dawn
"Hindi ako makapagconcentrate eh. Ikaw lang aksi lagi ang nasa isip ko." Richard
"Sus. Ikaw ha. Hindi... Yung totoo. Nakapagaral ka ba? Pero sa bagay, hindi mo na kailangang mag-aral. Matalino ka naman" Dawn
"Haha. Oo. Nakapagaral ako. Pero konti lang. HAHA!" Richard
---
Nakarating na sila sa kanilang room. Inilagay ni Richard ang gamit ni Dawn sa upuan ni Dawn. Si Caren naman, , tingin ng tingin sa kanilang dalawa, kinikilig eh. HAHA!
"Sige. Mamaya na lang ulit ha." sabi ni Dawn
"Sige." Richard
~~
Nagtetest na sila. Ipinamigay na ang test papers. *after 10 minutes* Habang nagsasagot si Dawn, nakatingin sa kanya si Richard. Bigla namang kinalabit ni Caren si Dawn para tumingin kay Richard. Napatingin nga si Dawn kay Richard at nagngitian silang dalawa.
~~
Natapos na ang test.
"Dawn, kain muna tayo." Richard
"Sige." Dawn
"Caren, Henry, hindi na ba kayo sasama samin?" Richard
"Ah, hindi na. " sabi ni Caren. Pinili nilang dalawa na hindi sumama para makapagsolo sina Dawn at Richard
Si Henry, mukhang nagseselos.May feelings kasi si Henry para kay Dawn. Pero ayaw niyang aminin ito kay Dawn. Hindi din alam ni Henry na mag-on na sina Dawn at Richard. Minabuti na nina Richard at Dawn na hindi sabihin kahit kanino dahil alam nilang baka masira pa ito.
*sa canteen*
"Dawn, eto oh" Binigay nI Richard ang pizza kay Dawn
"Thank you!" Dawn
"Dawn, kamusta kanina ang test? Nahirapan ka ba?" Richard
"Medyo." Dawn
"Kawawa naman ang love ko. Di bali. Yayakapin na lang kita." Richard
"Babe, wag dito. Baka mabuking tayo. Mahirap na" pabulong na sabi ni Dawn
"Ok" Richard
Natapos na silang kumain. At umuwi na sila. (Halfday lang sila. Ganun samin kapag may quarterly test. HAHA)
Guys, sorry di agad ako nakakapag-update. Busy kasi akoo sa pag-papalike nung entry ko sa What's my Cover.
Sa mga silent readers dyan, vote din kayo ha. Thanks! :))
Sa mga Kathniel dyan, paread daw ng story ng friend ko. thanks :) http://www.wattpad.com/story/3975588-i%27m-yours-kathniel
Vote| Be my Fan | Comment
~143_kathleen
BINABASA MO ANG
Perfect Love (Chardawn Fanfic)
FanfictionChardawn Fanfic. Magkakaroon kaya ng Perfect Love sa story ni Dawn at Richard? :))
