Perfect Love (Chardawn Fanfic)

C5:<3

"Richard ano gagawin natin sa burol?" Dawn

"Basta" pagkakasabi ni Richard at pagkatapos ay ngumiti.

Nakarating na sina Dawn at Richard sa burol.

"Dawn, ito nga pala" sinuot ni Richard ang singsing kay Dawn.

"Richard. Teka lang. Para san to? Magpapakasal ba tayo? Bat singsing?" nagtatakang tanong ni Dawn

"Ano ka ba Dawn. Pasasalamat ko ito sa iyo. Sana magustuhan mo" niyakap ni Richard si Dawn(May lihim pong pagtingin si Richard kay Dawn kaya ganyan yang si Richard kung maka-damoves)

"Ah. Salamat Richard ha. Iingatan ko ito. Pramis yan." Yumakap naman si Dawn kay Richard at sinabing 

.

.

.

.

.

..

.

.

.

.

"Mahal kita Richard" 

"Dawn, mahal mo ako?" (Deep inside mamamatay na sa  kilig si Richard. Kasi nga, may lihim na pagtingin si Richard kay Dawn.)

"Ano ka ba Richard. Oo. Mahal kita. Alam mo kung bakit kita mahal? Kasi, ikaw ang karamay ko sa lahat. Kaya mahal kita bilang kaibigan." (Awts. Kaibigan lang. Ahuhuhu)

"Teka Richard. May ibibigay din ako sayo.Kaso, hindi kasing ganda at kasing mahal ng binigay mo sakin.”

Kinuha ni Dawn ang wallet na ibibigay niya kay Richard. Tas iniabot nya ng nakayuko.

“Richard, pasensya na ha. Yan lang ang maiibigay ko sayo. Wala kasi akong pera eh.” Dawn

“Dawn. Ang ganda kaya nito.Salamat ng marami ha.”Sabay yakap. (KILIGMATS)

“Salamat talaga Dawn. Pinasaya mo ako.Salamat talaga.” Richard

“Walang Anuman Richard. Salamat din ditto sa Singsing na binigay mo sakin.” Kiniss niya si Richard sa cheeks pero inibo ni Richard ang kanyang mukha pakanan kaya naman nakiss ni Dawn si Richard sa LIPS ng di inaasahan. 

(First Kiss nila yon. HAHAHAHHA!)

Bigla naming lumayo si Dawn kay Richard. At tumalikod.

“Dawn, bakit?” Richard

“Pasensya ka na Richard. Hindi ko yun sinasadya. Sa cheeks lang naman dapat eh. Sorry talaga.” Dawn

Hinawakan ni Richard ang fes ni Dawn at nilapit ang kanyang mukha sa mukha ni Dawn at sinabing “Ayo slang yun dun. Wag kang magalala.” Richard

“Tara na Richard. Uwi na tayo” Dawn

At magkaholding hands na sila ni Richard umuwi.

*Kinagabihan 9:00*

Nakakain na si Dawn at dumeretso na agad siya sa kanyang kwarto. Umupo siya sa kama.

Nagisip-isip siya. “Bakit kaya ako binigyan ng singsing ni Richard. Dahil lang ba yon sa pag-congratulate nya sakin. Nako Dawn. Wag kang ganyan. Wag kang magisip ng kung ano ano.” Humarap siya sa Salamin. “Dawn. Ano ba tong nararamdaman mo. Naiinlove ka nab a kay Richard. Sa MATALIK MONG KAIBIGANN? Hay. Kelangan ko muna magfocus sa pagaaral ko. Kelangan kong makatapos.” Tutulog na muna ko. Antok lang siguro ito.

At natulog na si Dawn. :D

    Vote, Be ,my Fan, Comment :DDD